«Футбол павінен дапамагаць людзям. Жыць, ісці далей, развівацца, вучыцца. Верыць у светлую будучыню… Верыць у нашых дзяцей і нашу будучыню… Прашу дараваць. Не магу… Стрымаць слёз. Таму што лічу, што тое, што адбываецца ва Украіне, — гэта насамрэч генацыд.
Простыя беларусы, просты народ [Беларусі] не хоча гэтай вайны і ніколі не прыйдзе на яе. Могуць гвалтоўна заштурхаць, але гэта будзе невялікая група людзей, якая, скажам так, будзе заходзіць як бяздумнае гарматнае мяса. Яшчэ раз прашу: беларусы, дарагія, не ідзіце на гэтую вайну», — сказаў Кучук.
Таксама Кучук заявіў, што не плануе з'язджаць і збіраецца жыць ва Украіне, нягледзячы на вайну.
«Я ўжо даўно прыняў рашэнне, што буду жыць ва Украіне, буду яе бараніць і памру тут, чаго б мне гэта ні каштавала. Як і ўсе ўкраінцы, я хаваюся ў падвалах, хаджу туды і ноччу», — прызнаўся Кучук.
«Я — беларус, але мяне шмат што звязвае з Украінай. У Львове пахаваная мая родная цётка, дзядзька і сястра. Мая жонка — украінка, а яе бацька, таксама ўкраінец, ён з Карлаўкі, што пад Палтавай. Цяпер яе дзядзька і стрыечны брат ваююць».
