Кадр з фільма «Джон Уік: Частка 4»
Па водгуках крытыкаў, «Джон Уік: Частка 4» стаў найлепшым фільмам ва ўсёй франшызе — самым драматычным, тэатралізаваным, маштабным і камічным. Гэтым разам рэжысёр Чад Стахелскі здзівіў не столькі сюжэтам, колькі візуалам і ўменнем ператварыць баявік у эстэтыку і мастацтва. Перад намі той выпадак, калі стыль — гэта і ёсць сюжэт.
Многія кінакрытыкі параўноўваюць новую стужку з балетам — дзе кароткія філасофскія размовы кілераў і «вялікіх босаў» пра сэнс жыцця выступаюць свайго роду інтэрмедыямі паміж захапляльнымі сцэнамі паядынкаў, якія разгортваюцца на фоне замка ў Осацы, на рэйв-вечарыне ў Берліне і на фоне галоўных славутасцяў Парыжа. Незадоўга да фіналу бойкі адбываюцца на лесвіцы, па якой галоўны герой падымаецца да парыжскай базілікі Сакрэ-Кёр, — і цяжка не параўнаць гэты пад’ём з узыходжаннем на Галгофу.
Вядома, можна бясконца здзіўляцца таму, як добра выглядае касцюм Джона Уіка пасля бясконцых перастрэлак і качання на падлозе з некалькімі дзясяткамі праціўнікаў і як цалкам спакойна галоўны герой штораз падымаецца пасля падзенняў з вышыні, але гэта не мае значэння: гледачам і так зразумела, што бойкі і кроў у фільме несапраўдныя, свет — выдуманы, але гэты выдуманы свет зацягвае і ў ім нават хочацца затрымацца.
Рэжысёры — Чад Стахелскі і Дэвід Літч — раней былі пастаноўшчыкамі трукаў трылогіі «Матрыца». Менавіта Кіану Рыўз прыцягнуў пару да працы над гэтым фільмам. Былы кікбаксёр Чад Стахелскі наогул пачынаў сваю кар'еру ў кіно як каскадзёр. І ў «Джоне Уіку» галоўнай адзінкай кінамовы становіцца віртуознасць трука.
Прывід шукае магілы
Першая частка «Джона Уіка» выйшла ў пракат у 2014 годзе. У ёй герой, вядомы кілер, які даўно адышоў ад «спраў», вымушаны зноў біцца з мафіяй, каб адпомсціць мужчынам, якія забілі яго сабаку — апошні падарунак нядаўна памерлай жонкі.
З таго часу сюжэт у фільме асабліва не змяняўся: каб адпомсціць крыўдзіцелям і здабыць волю, Джон Уік у кожным фільме б’ецца з мафіяй. Але дабрацца да галоўнага ворага ён зможа, толькі калі пройдзе па дзясятках трупаў яго памагатых — якіх будзе знішчаць з майстэрствам сапраўднага прафесіянала.
Безумоўна, галоўная постаць у фільме — акцёр Кіану Рыўз, чый характар і філасофія робяць яго забойцам, якога цяжка не прыняць як станоўчага персанажа. Джон Уік у чацвёртай частцы — чалавек-прывід, які ўжо даўно не жыве паўнакроўным жыццём, ён у пошуку толькі аднаго — збавення. «Ёсць людзі, якім ёсць дзеля чаго жыць, людзі, якім ёсць дзеля чаго паміраць і людзі, якім ёсць дзеля чаго забіваць. Джон Уік не належыць ні да адных з іх», — кажа маркіз Венсан дэ Грамон, адзін з самых вытанчаных кіношных злыдняў з бездакорна заганным заломам вуснаў.
Але ён памыляецца. Мяркуючы па ўсім, Джону Уіку якраз ёсць дзеля чаго і жыць, і паміраць, і забіваць. Аднак пры гэтым ён не будзе скачвацца ў сентыменталізм ці ўзвальваць на сябе місію па выратаванні свету. Калі «матрычны» Нэа змагаўся ў імя чалавецтва, то Уіку ад людзей даўно нічога не патрэбна. Ён маўклівы, стрыманы і максімальна адчужаны ад свету, а Кіану Рыўз даводзіць вобраз «моцнага, маўклівага тыпа» да крайнасці.
Як падлічыў Wall Street Journal, амаль трэць усіх рэплік персанажа ў новым фільме складаецца з аднаго слова. Па словах рэжысёра Чада Стахелскага, Рыўз выразаў прыкладна палову дыялогаў, напісаных для яго персанажа ў першапачатковым сцэнарыі — каб паказваць, а не расказваць. Сцісласць — гэта ключ да містыкі Джона Уіка.
Нечаканай дэталлю фільма для тых, хто не глядзеў папярэднія часткі, стане тое, што ў некалькіх эпізодах герой будзе размаўляць па-руску — як стала вядома з трэцяга фільма, Джон Уік нарадзіўся ў сям'і цыган у паселішчы Падгор'е ў Беларускай ССР. Пры нараджэнні меў імя «Джардані Яванавіч». Ва ўкраінскім пракаце чацвёртай часткі герою змянілі нацыяльнасць. «Я дзіця Украіны», — кажа галоўны герой голасам украінскага артыста.
Як «Джон Уік 4» трапіў у расійскі і беларускі пракат?
Увесну 2022 года неафіцыйна паведамлялася, што ў расійскі пракат фільм не выйдзе. Студыя Lionsgate, якая займалася вытворчасцю карціны, прыняла рашэнне аб прыпыненні выпуску сваіх фільмаў у Расіі.
Аднак фільм усё ж выйшаў: як піша Deadline, гэта адбылося таму, што студыя працягвае выконваць свае абавязкі па раней заключаных кантрактах з кампаніямі-дыстрыб’ютарамі, якія не знаходзяцца пад санкцыямі. Такой кампаніяй з’яўляецца мальтыйская Unicorn Media Limited, якая выпускае John Wick: Chapter 4 у Расіі.
Чытайце яшчэ:
Што паглядзець. «Рычар» — крымінальны серыял, ад якога нават крытыкі ў захапленні
Лінейка фільмаў Netflix на 2023 год выглядае небагата, але цікава
