Дызайнерам трэба было выціснуць максімум з адносна невялікай кватэры. Яе плошча складае 53 «квадраты».
«Кліентка — маладая дзяўчына, якая на той момант рыхтавалася стаць мамай. Таму адным з галоўных патрабаванняў было прадугледзець у спальні месца для дзіцячага ложка. Каб пакой атрымаўся камфортнага памеру, нам давялося адмовіцца ад асобнай кухні на карысць сумешчанай з гасцінай», — адзначае кіраўнік студыі Аляксей Васілюк.
Жыллё трапіла ў рукі спецыялістаў з чарнавым аздабленнем ад забудоўшчыка і пэўнай колькасцю перагародак. Некаторыя сцены давялося пасунуць, каб планіроўка стала больш зручная і функцыянальная. Дызайнеры прадугледзелі нават П-падобную гардэробную, што істотна пашырыла зону захоўвання рэчаў.
Але перш чым правесці віртуальную экскурсію па двухпакаёўцы, варта крыху пагаварыць пра матэрыялы, якія выкарыстоўваліся ў рамонце на першапачатковых этапах. Сцены тут выраўнаваныя і выфарбаваныя фарбай Derufa ў таўпавым адценні, якое нагадвае сумесь шэрага і бэжавага, — глядзіцца даволі цёпла і ўтульна.
Так як дызайн было вырашана рабіць у неакласічным стылі, у якасці дэкору дадалі молдынгі і фрэзераваныя элементы — напрыклад, каля шафы ў пярэднім пакоі імі ўпрыгожаныя некаторыя фасады.
На падлозе практычна ва ўсёй кватэры (акрамя пярэдняга пакоя і санвузла, дзе выкарыстоўваецца плітка з керамаграніту брэнда Marazzi) выкладзены паркет з натуральнага дрэва ад фірмы Finex. Прычым раскладка ў яго нетыповая — французскай елачкай (ад англійскай яна адрозніваецца больш вострымі кутамі).
Столі зробленыя з гіпсакартону. Зверху і знізу няма звыклых плінтусаў, яны замененыя ценявымі. Гэты прыём дазваляе стварыць у кватэры эфект сценаў, якія лунаюць, ды і столь прымыкае да іх ідэальна — няма бачных швоў. Усё гэта дадае інтэр'еру некаторай строгасці і графічнасці.
Міжпакаёвыя дзверы тут схаванага мантажу (усяго іх тры), вышынёй 2,35 метра. Іх выбар абумоўлены двума фактарамі. Па-першае, візуальна яны робяць і без таго кампактнае жыллё крыху шырэйшым і глыбейшым. А па-другое, практычна цалкам зліваючыся са сценамі, дзверы не прыцягваюць на сябе занадта шмат увагі.
Па канкрэтных зонах паход пачынаецца з пярэдняга пакоя. Каб размясціць у ім усё неабходнае, дызайнерам прыйшлося прыбраць верхнюю перамычку і падоўжыць сцяну — так у калідоры стала больш паветра і вольнай прасторы. Дзякуючы гэтаму, на супрацьлеглым баку ўдалося павесіць люстэрка і невялікую паліцу, а таксама паставіць мяккі пуф, абцягнуты карэтнай сцяжкай, — гэта яшчэ адна адсылка да класікі.
«Мы хацелі, каб фасады шафы максімальна зліваліся са сценамі. А непрыгожы тарэц мы вырашылі схаваць з дапамогай вітрыны з падсветкай, дзе можна захоўваць якія-небудзь рэчы або дэкор».
Яшчэ адзін такі стэлаж са шклянымі створкамі ўбудавалі ў нішу, якая ўтварылася ў ходзе перапланіроўкі паміж калідорам і кухняй-гасцёўняй. Там размяшчаецца посуд.
«Такім чынам нам удалося дадаць некаторую пераемнасць паміж памяшканнямі і канцэптуальна злучыць іх у адно цэлае. Гэтую ж функцыю выконвае аднолькавы зялёны колер пуфа і некалькіх канапавых модуляў».
У зоне ТБ сцены ўпрыгожаныя не толькі молдынгамі, але і рэйкамі ад падлогі да столі. Яны вырабленыя з гіпсу, а не з МДФ, як гэта звычайна бывае. Усё дзеля эканоміі.
«Калі мы толькі стваралі дызайн-праект, то разлічвалі на адзін бюджэт — каля 55 000 даляраў. Але калі мы прыступілі да рэалізацыі, кошт некаторых матэрыялаў павялічылася адсоткаў на 30. Некаторыя камплектуючыя і зусім зніклі з рынку, так што мы былі вымушаныя шукаць новыя варыянты і пажадана таннейшыя».
Яшчэ адзін удалы прыклад эканоміі можна ўбачыць на кухні — фартух разам з працоўнай паверхняй зроблены з керамаграніту ад усё той жа кампаніі Marazzi. Гэтую акцэнтную плітку дызайнеры выкупілі прама з экспазіцыі ў салоне, дзе яна прадавалася, — натуральна, з добрай зніжкай. Плітку літаральна ададралі ад сцяны, а пасля адвезлі на вытворчасць, дзе яе разрэзалі, каб дапоўніць кухонны гарнітур.
Самі фасады збіраліся з МДФ (уласна, як і ўся корпусная мэбля ад фірмы «Алан мэбля»). Яны даволі спакойных адценняў — акцэнт наўмысна зрушаны на тэкстуру фартуха. Пад самай столлю прадугледжаныя невялікія вітрыны для посуду. Уся тэхніка, як і належыць сучаснай кватэры, убудаваная: халадзільнік, духоўка, пліта, мікрахвалевая печ — ёсць усё самае неабходнае.
Цікавым дадаткам да інтэр'еру на кухні служыць вертыкальны радыятар. З аднаго боку, ён дае больш цяпла, з другога — служыць дэкорам і дадае арыгінальнасці гэтай зоне.
«Мы заўсёды мяняем радыятары ад забудоўшчыка, а таксама ўсе падваконні (цяпер яны са штучнага каменю) і адхоны, бо яны не заўсёды належнай якасці».
Спальню замоўца хацела зрабіць больш яркай, таму сцены выфарбаваныя ў травяністы колер, а мяккае падгалоўе ложка ўздымаецца проста да столі. (Дарэчы, уся мяккая мэбля ў двухпакаёўцы дызайнерская, ад Studio Furniture.)
Па баках ад падгалоўя ўстаноўленыя панэлі з натуральнага шпону — усё разам выглядае даволі гарманічна. Дрэва тут выдатна спалучаецца з залатымі падвеснымі лямпамі. Апошні штрых у кампазіцыі — тумбачкі з закругленымі бакамі, якія як быццам лунаюць у паветры.
«На супрацьлеглым ад ложка сцяне няма тэлевізара, таму што гаспадыні неабходна было месца для максімальнага расслаблення і спакою. Замест яго мы павесілі карціны і бра».
Санвузел, як ужо згадвалася, «закатаны» ў плітку, прычым яна цягнецца адной суцэльнай паласой з пярэднім пакоем — так спецыяльна задумана, каб не разрываць прастору. Стальніца таксама абліцаваная керамагранітам, прычым першапачаткова планавалася, што ён будзе шырокафарматным. Але з мэтай эканоміі адбылася замена на дробную плітку, з-за чаго на стальніцы засталося бачным шво.
Уся корпусная мэбля ў санвузле зроблена са шпону. У шафках можна захоўваць бытавую хімію, таксама ў іх схаваныя пральная і сушыльная машыны. На сцяне вісіць люстэрка з падсветкай, такое ж убудаванае святло ёсць і пад ваннай, што дазваляе стварыць досыць інтымную атмасферу ў выпадку неабходнасці. Яшчэ ў ваннай маецца перагародка з металу і загартаванага бронзавага шкла, каб хутка прымаць душ. Што па сантэхніцы? Яна ад італьянскага вытворцы Paffoni (лічыцца бюджэтным).
У кватэры ёсць і лоджыя. Яе дызайнеры ўцяплілі, каб там можна было праводзіць час круглы год. Атрымалася ўтульная зона адпачынку з крэслам, маленькім кававым столікам і стэлажом для ўсялякіх дробязяў.
Рамонт заняў у студыі Limit Form тры месяцы. Усе ўзгадненні з уладальніцай праходзілі ў анлайн-фармаце: увесь гэты час яна жыла за мяжой. Выніковыя выдаткі склалі 75 000 даляраў па курсе. Даражэй за ўсё абышлася корпусная мэбля — на яе з бюджэту выдзелілі каля 17 000 у. а.
Чытайце таксама:
У Новай Баравой прэзентавалі новы квартал са свяцільнямі і дываном у двары. Што з цэнамі?
Сучасныя лецішчы каля Мінска. Як выглядаюць і колькі каштуюць
