Всеволод Стебурако. На смерць Радзімы. Стихотворение
Всеволод Стебурако опубликовал в своем фейсбуке новое стихотворение.
29.03.2023 / 12:21
***
З чаго пайшло
і як распачалося?
З чабора паху,
грушы над Дняпром,
птушынага рознагалосься?
Ці з дзіўнага сьвятла,
што дорыць восень,
ці з той вады,
якую п'еш нагбом?
І не ўзгадаць цяпер.
Гадоў завеі
туманяць каляроваю смугой
абрысы постацяў,
імёны і падзеі
сплываюць з невымоўнаю тугой.
Ці нават без яе
ў нябыт ідуць з палёгкай.
Хутчэй імкне бясконцы карагод.
І рэха не чуваць, як не галёкай Э,
і на крыніцах неадольны лёд.
І толькі груша,
аблачынкай лёгкай,
Стагоддзямі цьвіце
апошні год…