А народ не разумее,
Гэта праўда ці мана:
Ці пасеялі дарэмна,
Ці пажалі мы дарма?
«Zet»
Паслалі мяне на курсы павышэньня кваліфікацыі. Пачалася навука... з уроку «Ўводзіны ў ідэалёгію». Выкладчык паскардзіўся, што падручнікаў няма, таму першым пунктам было чытаньне артыкулу ў раёнцы. Плюс камэнтар — апазыцыя, што ня бачыць добрага, Пазьняк, улёткі якога ўкінулі ў выкладчыкаву паштовую скрыню, і палякі, што правакуюць канфлікты. Дасталося і расейскім алігархам, якія мараць выкупіць усю нашу сінявокую краіну. Пасьля было падкрэсьлена, што ў нас усё добра, сельская гаспадарка працуе, заводы перавыконваюць паказчыкі.
Але далей прагучаў выраз, які гучыць, паводле слоў знаёмых, што павышалі кваліфікацыю ў іншых гарадах, паўсюль: «Толькі вось наш горад крыху спэцыфічны. Таму і не выконваюцца ўсе паказчыкі».
Усе разумеюць, што ідэалёгія краіны — гэта ідэалёгія кіраўніцтва дзяржавы. А тое выхаванае паводле мэтадычак савецкага таварыства «Веды».
У 1996 г. у Магілёўскім тэхналягічным інстытуце мне даводзілася прысутнічаць на гэткіх навуках. На лекцыю «Гісторыя рэлігіі» прыплёўся стары, што ледзь ліпеў. Пахваліўся, што ўсё жыцьцё адпрацаваў у таварыстве «Веды», аб’езьдзіў усю Магілёўскую вобласьць ды пачаў па памяці чытаць гісторыю Эвангельля. Праўда, карыстаўся атэістычнымі творамі накшталт «Забаўляльнага Эвангельля». Закаціўшы вочы, чытаў нейкі верш, як голуб ублытаўся ў спадніцу Божай Маці, пасьля чаго здарыўся цуд… Яго спынілі й нагадалі, што цяпер не савецкі час. Стары аратар хуценька суняўся.
Такія старэчыя бздуры дасюль праяўляюцца ў перадавых артыкулах раёнак ды мэтадычных парадніках абласных аддзелаў па ідэалёгіі. Вось гэткае яднаньне са сталінскімі часамі ва ўсім — кажы толькі тое, што патрабуюць. Улады аблашчаць.
Вярнуся да маіх курсаў. Прачытаўшы перадавы артыкул раёнкі, скончыўшы з камэнтарамі, стары выкладчык нарэшце ўзьняў галаву і адзначыў, што пасьля вайны ён вучыўся ў адной ВНУ. Выкладаў у іх прафэсар вышэйшай матэматыкі, які дзіўна паводзіў сябе на іспытах. Адразу пасьля падрыхтоўкі студэнта выкладчык чытаў білет і, калі першае пытаньне тычылася ролі партыі ў матэматычнай навуцы, гаварыў: «Першае пытаньне вы, я бачу, ведаеце. Пачынайце з другога». Пасьля выкладчык курсаў дадаў: «Вы ж усё-ўсё разумееце…»
Баранавічы
