Спадчына. 2003. № 6 (154). — 84 с. — Наклад 750 ас.
«Бітым і цёртым гісторыяй нашым суседзям беларусам нялёгка: сярод славянаў яны чамусьці не адчуваюць сябе славянамі, а балты ня лічаць іх балтамі. Зь іншага боку, яны хацелі б быць і аднымі, і другімі. Унутраны хаос адбіўся і ў першай спробе абагульніць беларускую міталёгію: асобным артыкулам уганараваны літоўскі жрэц Лізьдзейка, але апісаны і багі т.зв. Кіеўскага пантэону (ХІ ст.). Яшчэ ёсьць жаданьне быць найстаражытнейшымі і «найбольш доўга захаванымі».
Гэта невялічкая анатацыя Пранаса Вільджунаса на энцыкляпэдычны слоўнік «Беларуская міталёгія» яўна дысануе з узьнёслай рэцэнзіяй Зьдзіслава Сіцькі. І тое, і другое — у новым нумары «Спадчыны», тэма якога — «далітоўская Беларусь».
У часопісе — артыкулы М.Крывальцэвіча і А.Варатніковай «Архетыпы гравіраваных выяў і арнамэнтальнага аздабленьня на касьцяных вырабах каменнага веку», Г.Семенчука «Ці існавала старажытная народнасьць, альбо Пра «калыску» беларускага народу», А.Шаланды «Сымболіка й геральдыка Полацкай дзяржавы», Дз.Дука «Фэномэн станаўленьня дзяржаўнасьці на землях полацкіх крывічоў». Па-за тэмай — працяг успамінаў Дзьмітрыя Касмовіча, гэтым разам пра баявую дзейнасьць на Браншчыне й Смаленшчыне ў часе нямецкай акупацыі.
Выдаўцы «Спадчыны» абяцаюць, што з наступнага году часопіс будзе выдавацца як квартальнік і ў рэальным часе.
