У Мінску пасля гей-вечарыны да паўсмерці збілі маладога чалавека 68

Гэтая шакуючая гісторыя ўжо некалькі месяцаў бурна абмяркоўваецца ў вузкіх колах. Нарэшце блізкія і сябры вырашыліся агучыць падрабязнасці трагедыі шырокай публіцы. 

Упершыню ў Беларусі атрымала розгалас крымінальная справа, здзейсненая на глебе нянавісці да гомасэксуалаў. Міхаіла Пішчэўскага практычна да смерці збілі на выхадзе з мінскага клуба, дзе праходзіла гей-вечарына. Нападнік Л. (прозвішча не ўказваецца, бо прысуд не ўступіў у сілу), не ведаў хлопца. Паводле словаў сведкаў, яго збілі толькі праз тое, што Міхаіл быў іншай сэксуальнай арыентацыі.

Бацькі і сябры не хацелі афішаваць гісторыю Пішчэўскага, баючыся асуджэння з боку суседзяў, знаёмых і, у цэлым, грамадства. Пераломным стаў момант, калі праз месяц пасля трагедыі Міша выйшаў з комы і з'явілася надзея вярнуць яго хоць і не ранейшага, але жыцця.

Прыватнае жыццё

Міхаіл ніколі не быў адкрытым геем. Па працы займаўся праекціроўкай і будаўніцтвам катэджаў. Рабіў усё — ад чарцяжоў да дапамогі ва ўстаноўцы плота. Захапляўся музыкай, хадзіў у трэнажорную залу.

Для сястры ён быў братам і хросным бацькам дваіх дзяцей. Для мамы — любімым сынам. Тэма яго асабістага жыцця была адкрыта толькі для блізкіх сяброў. Сваякі пра сэксуальную арыентацыю Мішы не ведалі.

У размове з карэспандэнтам «Салiдарнасцi» маці Міхаіла, Валянціна, падзялілася нерэалізаванымі планамі сына:

— Ён быў вельмі мэтанакіраваны. Купіў машыну, збіраў грошы на кватэру … Усё ўгаворваў паехаць з ім у падарожжа ў Тайланд. Маўляў, кідай працу, мамка, ты сваё ўжо адпрацавала — пара пачынаць адпачываць.

Ажыццявіць гэтую задумку ў Мішы так і не атрымалася. Літаральна праз некалькі дзён пасля размовы на яго напалі.

Напад

Увечары 25 мая Міхаіл са сваімі сябрамі быў у адным са сталічных клубаў, дзе праходзіла закрытая вечарынка. На ўваходзе курылі некалькі чалавек. З іх слоў удалося аднавіць карціну здарэння.

Каля 2 гадзіны ночы да клуба падышла група людзей. Дзяўчына, якая выйшла з клуба, паскардзілася ім, што яна нікога не зацікавіла, бо на вечарыне прысутнічаюць адны геі.

Хлопцы, пачуўшы пра гэта, адразу разгарачыўся. Дачакаўшыся, калі з клуба сталі выходзіць першыя наведвальнікі, пачалі крычаць:

- Вось пі *** сы ідуць!

Наступным выходзілі Міша з двума сябрамі. Пачуўшы абразу, ён адказаў:

— Хто тут пі *** ас?

На гэтым размова скончылася.

Л., нічога не адказваючы, накінуўся на хлопца і пачаў яго біць.

Міша не змог абараніцца і ад удараў упаў на правы бок. Адзін з яго сяброў паспяшаўся да яго, другі — паспрабаваў суняць нападніка (але сам атрымаў удар у твар).

Убачыўшы, што ахвяра сур'ёзна пацярпела, кампанія Л. уцякла з месца злачынства. У арцы суседняга дома яны назіралі за прыездам карэты хуткай дапамогі і міліцыі. У гэтым сховішчы іх і заўважыў адзін з відавочцаў, які самастойна затрымаў агрэсара і перадаў яго супрацоўнікам міліцыі.

Паміж жыццём і смерцю

Дактары заспелі Міхаіла Пішчэўскага ў крытычным стане. Медыкі так і не здолелі дакладна ўстанавіць, ад чаго ў мозгу маладога чалавека ўтварыліся субдуральныя гематомы, якія трэба было тэрмінова выдаляць, — ад удараў або пры падзенні.

У ходзе аперацый прыйшлося выразаць каля 20% галаўнога мозгу. Міша праляжаў у коме каля месяца, і шанец на тое, што ён застанецца ў жывых, быў мінімальны.

Тым не менш, хлопец прыйшоў у сябе.

Міша па-ранейшаму ў стане, блізкім да вегетатыўнага. У яго прысутнічаюць рэфлексы, дыханне, часам, па просьбе дактароў, атрымліваецца паварушыць рукой або адкрыць рот у спробе нешта сказаць. А часам, як кажуць родныя, ён проста «завісае» не заўважаючы навакольных.

Міхаіла збіраюцца выпісаць са шпіталя ў бліжэйшы час. Не таму, што яму стала радыкальна лепш, а таму наша ахова здароўя ўжо нічым быць не можа дапамагчы.

Па словах блізкіх, рэабілітацыяй такіх пацыентаў у Беларусі не займаюцца. У сапраўдны момант сябры Мішы вядуць перамовы аб яго верагоднай транспарціроўцы ў адну з клінік Германіі.

— Ранейшы ён ніколі ўжо не стане, але якасць жыцця можна палепшыць, — кажуць яны.

Суд і прысуд

16 кастрычніка ў судзе Цэнтральнага раёна Мінска быў вынесены прысуд у дачыненні да Л. Яго асудзілі па частцы 1 артыкула 339 і 155 Крымінальнага кодэкса Беларусі.

Па здзяйсненне хуліганства суд прызначыў яму арышт тэрмінам на два гады, хоць закон прадугледжвае да трох. Да прычынення цяжкіх цялесных пашкоджанняў па неасцярожнасці было дададзена яшчэ 2 гады абмежавання волі.

У выніку падсуднаму Л. прызначаны пакаранне ў выглядзе 2 гадоў і 8 месяцаў пазбаўлення волі з адбыццем у папраўчай калоніі. Таксама яго абавязаў пакрыць маральную шкоду, якая была ацэнена ў 100 мільёнаў рублёў.

З абцяжарвальных віну абставінаў судом улічаны толькі стан алкагольнага ап'янення абвінавачанага. Пра тое, што злачынства было здзейснена на глебе нянавісці з нецярпімасці да сэксуальнай арыентацыі другога чалавека, у справе нічога не гаворыцца. Хоць на гэта паказвалі паказанні сведак, ды і сам нападнік падчас працэсу не хаваў свайго стаўлення да гомасэксуалаў і нават уступіў у лаянку з сябрамі Міхаіла, назваў іх пі *** мі, якіх «трэба пасадзіць на кол» (відэазапіс маецца).

Бацькі з прысудам суда не згодныя. Больш за ўсё яны занепакоеныя тым, што абвінавачаны намераны яго абскардзіць. Па іх меркаванні, ступень пакарання павінна быць павялічана, а не паменшаная, таму ў цяперашні час яны працуюць з адвакатам над вывучэннем матэрыялаў справы.

Для неабыякавых

Сябры Міхаіла пачалі кампанію па зборы сродкаў для яго рэабілітацыі. Калі атрымаецца сабраць дастаткова грошай, і дактары вырашаць, што Міша гатовы да пераезду на далёкія дыстанцыі, — гэтая дапамога пойдзе на замежную рэабілітацыю.

Пакуль жа родныя рыхтуюцца да перамяшчэння Мішы дадому. У такім стане яму неабходны пастаянны нагляд і догляд. Больш за тое, для прачысткі дыхальных і харчовых трубак прыйдзецца наймаць медсястру, не кажучы ўжо пра леках, бінтах і іншых расходнікі.

Для ўсіх неабыякавых, гатовых дапамагчы Міхаілу, публікуем неабходныя рэквізіты дабрачыннага рахунку.

Банк: ААТ «АСБ Беларусбанк»
Аперацыйная служба філіяла 527
Адрас: Г. Мінск вул. Варанянскага 7а
УНП 100783330
Транзітны рахунак 3819382100923
Барташэвіч Валянціна
Рахунак: 000045
На лячэнне Пішчэўскага Міхаіла Валер'евіча

 

Алег Ражкоў, «Салідарнасць»

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару «Нашай Нівы» ў ТГ