Прадпрымальнік з Віцебска распавёў аб чарговым выпадку дыскрымінацыі беларускай мовы.
На форуме belarus.d3.ru з'явілася паведамленне ІП, які напісаў пад нікам netyar:
«Аказваецца, у нас цяпер этыкеткі на беларускай — па-за законам.
Я ў сябе ў Віцебску спрабую развіваць невялікую харчовую вытворчасць. Не ўсім жа чамаданамі гандляваць, хтосьці і ў рэальным сектары павінен працаваць. Дык вось, вырашыў я ў Новы год увайсці з новай прадукцыяй. Арганізаваў вытворчасць дыетычных хлебцаў з цэльнага збожжа. Рысавыя, пшанічныя, грачаныя. Правёў даследаванне рынку, закупіў і наладзіў абсталяванне, надрукаваў этыкеткі. Усяго ў мяне чатыры віды хлебцаў, і вырашыў я на адзін з іх ляпіць этыкетку на беларускай мове. А на астатнія тры — на рускай.
Зрабіў пробную партыю, аддаў у санстанцыю на аналіз, усё ў парадку. Цяпер трэба ісці ў Цэнтр стандартызацыі для атрымання важнай паперы — дэкларацыі аб адпаведнасці. Гэта апошні этап, пасля яго — адразу на паліцу ў краму. Але як бы не так.
Сёння Цэнтр стандартызацыі адмовіў мне ў выдачы важнай паперы на тыя хлебцы, што з беларускай этыкеткай. Кажуць, якая такая беларуская мова? Пішыце на рускай.
Я спачатку падумаў быў, што гэта жарт. Кажу, вось жа, ёсць дзяржаўны стандарт СТБ 1100-2007, у ім у п. 4.3 сказана, што этыкетка на тавары можа быць на беларускай і/або рускай. Ён што, пытаюся, не дзейнічае больш? А мне ў адказ: дзейнічае. Але яшчэ ў нас цяпер дзейнічае Тэхнічны рэгламент Мытнага саюза 022-2011, дзе сказана (п. 1 арт. 4.1), што ўсе тавары цяпер павінны маркіравацца на рускай мове, а пры вялікім жаданні можна прадубляваць на беларускай або казахскай. Але руская павінна быць абавязкова.
Карацей, сказалі мне, выкідвай партыю этыкетак на сваёй беларускай, і замаўляй новую на рускай. Гэта значыць, руская мова ў нас цяпер больш важная. Вось такая ў нас роўнасць у МС. І пляваць Маскве на нашу Канстытуцыю і элементарныя нормы прыстойнасці».
