Адразу двое расійскіх публіцыстаў беларускага паходжання цягам апошніх дзён закранулі тэму стварэння «карты рускага», а таксама выдачы грамадзянам Беларусі пашпартоў Расіі.
Былы віцебскі чыноўнік, а цяпер старшыня Каардынацыйнай рады беларускіх грамадскіх арганізацый расійскіх суайчыннікаў Андрэй Герашчанка ў калонцы на сайце «Взгляда» запэўнівае, што падвяргаўся пераследу за сваю прарасійскую пазіцыю.
«Для мяне расійскі пашпарт быў бы проста велізарным гонарам, прызнаннем таго, што я застаўся часткай свайго народа і сваёй краіны, страчанай ў 1991 годзе, а зусім не сродкам кудысьці пераехаць у Расію. Расійскі пашпарт быў бы хоць і невялікай, але ўсё ж абаронай ад самавольства нацыяналістаў», — перакананы Герашчанка.
Далей Герашчанка працягвае, што сталіцамі для яго ўсё яшчэ працягваюць з’яўляцца Масква і Санкт-Пецярбург, а Мінск і Віцебск — проста родныя гарады.
«Думаю, многія беларусы хацелі б стаць уладальнікамі такой карты і атрымаць затым расійскае грамадзянства, застаючыся ў Беларусі. Хіба можна асуджаць імкненне людзей да яднання з краінай, якая ім блізкая і з'яўляецца роднай?!» — сканчвае артыкул публіцыст.
Літаральна праз пару дзён тэму падхапіў шэф-рэдактар «Рэгнума» Юрый Баранчык, беларускі грамадзянін, які цяпер хаваецца ад крымінальнага пераследу ў Маскве.
«Лічу, што атрыманне грамадзянства РФ расійскімі суайчыннікамі павінна насіць заяўны характар, без адмовы (у выпадку захавання месца жыхарства) ад грамадзянства краіны пражывання. У адваротным выпадку, расійскі суайчыннік у краіне пражывання становіцца замежнікам, з усімі вынікаючымі наступствамі. Напрыклад, у РБ ад пераходу на платную медыцынскую дапамогу да дэпартацыі нават за адміністрацыйныя правапарушэнні», - піша спадар Баранчык.
Далей Баранчыка панесла па накатанай, што ніякіх беларусаў не існуе. Для гэтага ён прыводзіць дастаткова цікавыя аргументы:
«Рускія і беларусы — гэта адзін народ з адной мовай. Беларуская мова — гэта тая руская мова, якой яна была ў Новым часе. Для таго, каб у гэтым пераканацца, дастаткова пачытаць Рускую Біблію беларускага першадрукара Францыска Скарыны і Рускую Біблію рускага першадрукара Івана Фёдарава. Той, хто гэта зробіць, на сваё здзіўленне ўбачыць, што мова Скарыны з'яўляецца значна больш «рускай», чым мова Фёдарава, у якой значна больш беларусізмаў, уласцівых і сучаснай беларускай мове. І ў тым, што сучасная беларуская мова з'яўляецца як бы замарожанай формай рускай мовы 15-18 стагоддзяў, няма нічога страшнага», — супакойвае нас Баранчык.
Натуральна, што гэтая публіка не прамінула чарговы раз прайсціся па асобе міністра замежных справаў Беларусі Уладзіміра Макея, якога назвалі «светачам нацыянальна-вызвольнага руху ў вачах мясцовых русафобаў».
Напрыканцы Баранчык падсумоўвае, што цягам бліжэйшых гадоў «карту рускага» ў Беларусі могуць атрымаць 2-3 мільёны чалавек. «Гэта будзе адказ русафобам, якія кажуць, што рускіх у Беларусі няма».
«Народ галее і дэградуе, пра што і сведчыць Марш дармаедаў, які прайшоў не толькі ў Мінску, але і ў іншых буйных гарадах рэспублікі. Толькі знак з боку Расеі дапаможа асцярожным беларусам пераадолець свае страхі і фобіі, прадэманстраваць сваю прыхільнасць Рускаму свету, сваю ідэнтычнасць і сваю імперскасць, аналагічна рускаму, украінскаму і іншым народам Вялікай Расіі», — падсумоўвае Баранчык.
