25 сакавіка, падчас затрыманняў на плошчы Якуба Коласа, у аб’ектывы журналістаў патрапіў хлопец, які падняў з асфальту бел-чырвона-белы сцяг. «Поднимаем флаг обратно», — прамовіў ён, і ўзняў сцяг угару. Адбылося гэта літаральна ў некалькіх метрах ад аўтазака. Натуральна, што яго схапілі ў той жа момант.
Відэа гэтага моманту сабрала безліч лайкаў ды рэпостаў у сацсетках. Як высветлілася, герой роліка, Андрусь Асмалоўскі, пазбегнуў пакарання. Еўрарадыё распытала хлопца аб падрабязнасцях яго ўдзелу ў Дні Волі.
Пра Дзень Волі:
Я спрабую не прапускаць мітынгі. А 25 сакавіка для мяне гэта ўвогуле святы дзень. Я заўсёды, у любое надвор'е прыходжу. Для мяне гэтае свята — адно з галоўных у нашай гісторыі. Усякі страх адпадае ў гэтым выпадку.
Шчыра кажучы, наступным разам буду больш асцярожны. Але ў дазволеных акцыях буду ўдзельнічаць абавязкова.
Пра рашэнне падняць сцяг
Натхніў мяне вольны дух, і вось такі экспромт здарыўся. Проста абурыла, што наш родны сцяг топчуць амапаўцы. Я разумеў, што мяне схопяць, але ў той час пра гэта не думаў. Тым больш, што загадзя падрыхтаваўся да затрымання: пазакрываў свае прыватныя справы, дзелавыя пытанні, перадаў пэўныя працоўныя паўнамоцтвы… Калі шчыра, то ў мяне была такая ідэя: хаця б неяк паўплываць на астатніх уласным прыкладам. Таму паспрабаваў узняць сцяг як магчыма вышэй. На дзіва, страшна не было. Мой сябра, з якім я быў, неяк здолеў адбіцца і ўцячы, хаця і яго спрабавалі затрымаць. А я ўжо проста вырашыў: паміраць — дык з песняй.
Пра затрыманне
Мяне, як пушынку закінулі ў аўтазак. Там яшчэ амаль нікога не было, нават вольнае месца знайшлося. Я сеў каля століка. А потым аўтазак пачаў паступова запаўняцца. Страшна не было.
Пра падарожжа ў аўтазаку
У аўтазаку нікога не білі. Мне падалося — спрабавалі нават не дакранацца. І там, па дарозе да аддзялення, здарыўся яшчэ адзін экспромт: у дзяўчыны знайшоўся сцяжок, а з падлогі мы падабралі вуду. І выставілі на ёй сцяг з аўтазака. Што праўда, секунд 10 ён пратрымаўся, а пасля ўбег касманаўт, схапіўся за дрэўка і праштурхнуў яго наперад, у вакно. І сцяг, відаць, таксама апынуўся на асфальце.
Пра аддзяленне міліцыі
Потым пашкадаваў, што не было з сабой пакета з рэчамі, бо ў РАУС было даволі холадна стаяць на вуліцы. Ды і падсілкавацца хацелася, бо я ж толькі паснедаў у той дзень. Мяне ў аддзяленні не чапалі, а некаторым дасталася крыху, паштурхалі хлопцаў на цагляны мур. Вось аднаго з затрыманых — яго клічуць Хрысціян, ён з Лацінскай Амерыкі, з Калумбіі… У прынцыпе, я там шмат цікавых знаёмстваў займеў.
Пра тое, як выпусцілі
Зрабілі ўсе працэдуры: адбіткі пальцаў, фота анфас і ў профіль. Абмацалі на выпадак наяўнасці колючых і рэжучых прадметаў. Усё асноўнае адбывалася яшчэ ў двары: да кожнага падыходзіў міліцыянт з паперкай, перапісваў звесткі. Для мяне гэта быў дэбют у міліцыі, таму ўсё было вельмі цікава. І было прадчуванне, што нас мусяць адпусціць, бо надзвычай ветліва ставіліся прадстаўнікі ўладаў. І выпусцілі! Пад вечар, гадзіны праз тры-чатыры пасля затрымання. Без пратакола. Думаю, гэта менавіта таму, што я трапіўся ў першы раз.
Пра рэакцыю сваякоў
На акцыі я быў адзін. Але ўсе сваякі падтрымалі мяне. Амаль усе. Матуля і жонка, вось, адчыталі мяне. Але яны проста турбуюцца за мяне больш за ўсіх.
Андрусь Асмалоўскі другі злева на Дні Волі 2001 года.
