Рэдакцыя часопіса «Arche» абвяшчае акцыю, у рамках якой шэраг выданняў можна набыць усяго за 2 рублі.
Некаторыя з выстаўленых папяровых выпускаў засталіся ў лічаных асобніках.
Таксама ў рамках акцыі прапаноўваем цікавыя электронныя публікацыі ў фарматах PDF i EPUB.
Распродаж дзейнічае ад 3 да 9 красавіка.
Сярод папяровых выданьняў:
ARCHE № 4 (149) — 2016. Беларуская гуманістыка пасля постмадэрну. Папяровае выданьне (240 старонак)
Аснову нумару складае манаграфія філосафа Пётры Рудкоўскага «Беларуская гуманістыка пасля постмадэрну: дыягназ і перспектывы». Таксама ў нумары Пётра Садоўскі востра крытыкуе пераклады з нямецкай на беларускую мастацкай літаратуры, выкананыя масцітымі перакладчыкамі і апублікаваныя рэспектабельнымі выдавецтвамі. Гісторык ў Польшчы Яанна Героўска-Калаўр на матэрыялах дзённікавых запісаў Міхала Ромэра асвятляе ідэі ранняга беларускага нацыяналізму, як яны ўспрымаліся прыхільна настроенымі інтэлектуаламі з іншых краін нашага рэгіёну.Памянёны трактат Пётры Рудкоўскага — гэта вялікая кніга (амаль на 200 старонак), якая складаецца з 3 частак у 7 раздзелах. Вось пералік тэматычных ліній гэтай нештодзённай працы:— Гістарыяграфія: развод з навукай і флірт з міфалогіяй («Дэміфалагізацыя навукі» Генадзя Сагановіча, дыскусія ў «Советской Белоруссии»наконт ролі і функцый гістарычнай навукі і г.д.— Што такое «беларуская філасофія»? (Інстытуцыйнае вымярэнне, найбольш хадавыя ідэі ў беларускай філасофіі (Думаць Беларусь, Смерць філасофіі, постметафізіка, постмадэрнізм),метадалагічны анархізм, дагматызацыя аўтарытэтаў, дыктатура абстракцый, злоўжыванне паэтычнай экспрэсіяй і глабальнымі канстатацыямі— Інтэлектуальная спадчына савецкай гуманістыкі (гегельянска-містычныя карані марксізму, Ленін — «першы гегельянскі мысляр XX ст.», што супольнага паміж марксізмам і (неа)пазітывізмам),— Заходнееўрапейскія карані беларускай гуманістыкі (заходні марксізм: больш Гегеля, менш Леніна, Фуко і крытычны аналіз дыскурсу, посткаланіялізм — дзецішча канструктывізму і крытычнай тэорыі).
ARCHE №10 (131) — 2014. Радзіма. Папяровае выданьне (476 старонак)
У гэтым нумары друкуецца фрагмент раману Фларыяна Чарнышэвіча «Надбярэзінцы». Арыгінальнае выданне на польскай мове выйшла ў 1942 г. у Буэнас-Айрэсе.Галоўныя падзеі ў рамане адбываліся ля Бярэзіны ў адлегласці 20—25 км ад Бабруйска, пэрыфэрыйная прастора гэтых падзеяў дакраналася Бялыніч і Магілёва. Аўтар, ураджэнец Бабруйску, адлюстраваў у рамане канфлікты паміж каталіцкай шляхтай і праваслаўным сялянствам. Мясцовы граф меў мала карысці з таго, што валодаў лесам, таму аддаў яго на вырубку. З гэтага скарыстала сям’я шляхціча Белашэвіча. Але мясцовыя сяляне былі рэзка супраць гэтага: яны гоняць статак пасвіць на лясную сенажаць, каб тым самым прагнаць Белашэвічаў з гаспадаркі. Як піша аўтар: «Наперадзе йшлі рэдка па двух, па трох, крычачы й махаючы каламі задзіракі — … у белых зрэбных кашулях па-беларуску навыпуск, прыбраных на каўняры й грудзях зялёна—чырвонай вышыванкай, падперазаўшыся пярэстай, плеценай ушыркі на паўвяршка тасемкаю з вісячымі на левым баку кутасамі, у белых нагавіцах і лапцях саракавушках».Аўтар апісвае падзеі пачатку XX ст., калі каля Бабруйску і Бялыніч польская мова і шляхецкая культура мела пэўныя пазіцыі. Гэтак ён піша: «Пазнаў па адзежы й польскай мове, што не заўсёды сустракалася нават у шляхецкіх засценках», «У шляхецкай мясцовасці Ваколіца ўсе гутарылі па-беларуску», «Таксама шляхта з-пад Бялыніч. Частка шляхты нат не любіць польскае мовы: шляхціч сват пытае маладога, таксама шляхціча: «Ну, ці спадабалася ж табе дзяўчына?» — «Адным словам, дзеўка! Але вось шчабеча па-польску», — адказаў той». Калі маладая не хоча сядаць на дзяжы, дык свацця шляхцянка кажа: «Значыць, вінавата — баішся! Значыць, ты ў хаце па-польску пнешся, а за вугламі з хлопцамі трэшся! Гэткая ж з цябе Палячка?! — паднялі крык бялыніцкія бабы», «Яны ж — бялыніцкія шляхцянкі — пяюць на вяселлі беларускія песні»).Крытыкі параўноўваюць раман Фларыяна Чарнышэвіча «Надбярэзінцы» з «Вайной і мірам» Льва Талстога і «Ціхім Донам» Міхаіла Шолахава.
ARCHE №5 (116) — 2012. Гуманітарны агляд ІІI. Папяровае выданьне (284 старонкі)
У нумары:Казакоў, Аляксандр. Паляванне на «Аршанскі міф» // Выданне, якое рэцэнзуецца ў публікацыі: Лобин Алексей. Битва под Оршей 8 сентября 1514 года. СПб., 2011.Смалянчук, Алесь. Чытаючы Тымаці Снайдэра… Разважанні беларускага гісторыка // Выданне, якое рэцэнзуецца ў публікацыі: Snyder Timothy. Skrwawione ziemie. Europa pomiędzy Hitlerem a Stalinem. Warszawa, 2011.Катлярчук, Андрэй. Другая сусветная вайна і новая гістарычная навука Скандынавіі (Агляд найноўшых публікацый) Латышонак, Алег. Крыжовыя паходы на Балтыку і іх месца ў папскай палітыцы.Віцько, Дзмітрый. Сапегі і Радзівілы: суперніцтва магнацкіх груповак у сярэдзіне XVII ст.
ARCHE №4 (115) — 2012. Гуманітарны агляд ІІ. Папяровае выданьне (308 старонак)
У нумары: Воранаў, Раман. Гістарычная палітыка на постсавецкай прасторы: актыўны — значыць заўважны // Выданне, якое рэцэнзуецца ў публікацыі: Бордюгов Г. А. «Войны памяти» на постсоветском пространстве. Москва: АИРО ХХІ, 2011. 256 с.Родэвальд, Штэфан. Заходні фронт усходняй царквы ў XVIII ст. // Выданне, якое рэцэнзуецца ў публікацыі: Skinner, Barbara. The Western front of the Eastern church. Uniate and Orthodox Conflict in 18th-Century Poland, Ukraine, Belarus, and Russia. DeKalb: Northern Illinois Univ. Press, 2009. 274 р.Пагарэлы, Аляксандр. Саюз веды і ўлады: антраполагі і бальшавіцкая версія мадэрнасці // Выданне, якое рэцэнзуецца ў публікацыі: Hirsch, Francine. Empire of Nations. Ethnographic Knowledge & the Making of the Soviet Union. Ithaca and London: Cornell University Press, 2005. XX+367 pp.Акудовіч, Цімафей. Кароль як падарунак // Выданне, якое рэцэнзуецца ў публікацыі: Несцярчук Л. Станіслаў Аўгуст Панятоўскі: манарх, асветнік, мецэнат. Брэст: ААТ «Брэсцкая друкарня», 2011. 300 с.
ARCHE №4 (55) — 2007. Папяровае выданьне (240 старонак)
У нумары:Вашкевіч, Андрэй. Нашы сьцягі над Заходняй Казакевіч, Андрэй. Палітычная геаграфія БеларусіСкінэр, Барбара. Грамадзкія каштоўнасьці Ўніяцкай царквы ў XVIII ст. Ёфэ, Грыгоры. Беларусь: дзяржава, але яшчэ ня нацыя
ARCHE №2 (31) — 2004. Папяровае выданьне (240 старонак)
У нумары:Сіліцкі, Віталь. Гістарычны выбар Лукашэнкі // № 2 (31) — 2004. С. 5—15. Бібліягр. у заўвагах пасля тэксту. Выданьне, якое аглядаецца ў артыкуле: Александр Григорьевич Лукашенко. Исторический выбор Беларуси. Лекции, прочитанные в высших учебных заведениях г. Минска. Минск: Академия управления при Президенте Республики Беларусь, 2003. Надсан, Аляксандар. Даведнікі — не паэзія // № 2 (31) — 2004. С. 27—37. Выданьні, якія аглядаюцца ў артыкуле: 1) Гарбінскі Ю. Беларускія рэлігійныя дзеячы XX стагоддзя. Жыццяпісы, мартыралогія, успаміны. Менск-Мюнхен: Нацыянальны навукова-асветны цэнтр імя Францыска Скарыны, 1999. 722 с. іл. 2) Garbiński J., Turonek J. Białoruski ruch chrześcijański XX wieku. Słownik biograficzno-bibliograficzny. Warszawa: Polska Akademia Nauk, Instytut Slawistyki, 2003. LXXX, 519 s. II.Фрыдман, Аляксандр. Невядомы генацыд: знiшчэнне беларускіх цыганоў у 1941—1944 // № 2 (31) — 2004. С. 130—142.
ARCHE №4 (18) — 2001. Папяровае выданьне (124 старонкі)
У нумары:Рэгамэ, Амандзіна. Аляксандр Лукашэнка і беларусы ў люстэрку анекдотаў // З францускай мовы пераклаў Андрэй Дынько паводле: Amandine Regamey. Alexandre Loukachenka et les Biélorussiens au miroir des histoires drôles. — L'Harmattan, 2001. Бавуа, Даніэль. Палітыка vs Гісторыя між Усходам і Захадам // З украінскай мовы пераклала Наста Бакшанская паводле: Бовуа, Даніель. Політика vs Історія між Сходом і Заходом // «Критика», № 4 (42), 2001.Канцэвіч, Юлія, Сматрычэнка, Сяргей. Летаргія беларускай лінгвістыкі // Выданьне, якое разглядаецца ў артыкуле: Типология двуязычия и многоязычия в Беларуси. НАН РБ, Ин-т языкознания им. Якуба Коласа, Бел. респ. фонд фундамент. исслед. Под ред. А. Булыко, Л. Крысина. — Менск: Беларуская навука, 1999.Шыманец, Віржынія. Аўтарытарныя культуры // Пераклаў з французскай з нязначнымі скарачэннямі В. Р. паводле: Chroniques sur la Biélorussie contemporaine. L’Harmattan, 2001.
ARCHE №1 (15) — 2001. Папяровае выданьне (108 старонак)
У нумары:Лаўрык, Юры. Найбольшае інтэлектуальнае ашуканства // Выданьне, якое аглядаецца ў артыкуле: Алена Яскевіч. Абранне вечнасці: універсалізм традыцыі і гістарызм сучаснасці. — Менск: Мастацкая літаратура, 1999.Булгакаў, Валерка. Ідэалёгія лукашэнкаўскага рэжыму. Ад рыторыкі братняга яднаньня да рыторыкі міждзяржаўнай інтэграцыі Дынько, Андрэй. Resistant culture
ARCHE №8 (13) — 2000. Скарына. Папяровае выданьне (76 старонак)
У нумары:Екадумаў, Андрэй. Мёртвыя сярод жывых. Стаўленьне да сьмерці ў постсавецкай Беларусі.Андруховіч, Юры. Малая інтымная урбаністыка // № 8 (13) — 2000. С. 26—33. З украінскай пераклаў Андрэй Скурко паводле часопіса «Крытыка» 4/2000 г.Пайпс, Рычард. Што Расіі ўзяць у XXI стагодзьдзе і што пакінуць у мінулым? Выступ у Маскоўскай школе палітычных дасьледаваньняў // Друкуецца паводле: Index on Censorship. — 9/1999.
ARCHE №6 (11) — 2000. Папяровае выданьне (84 старонкі)
У нумары:Дынько, Андрэй. Найноўшая гісторыя яцьвягаў Ляльман, Жан-Шарль. Інтэграцыйная стратэгія Лукашэнкі // Друкуецца ў скарочаным перакладзе з францускай паводле: Nouveaux Mondes: Les confins de l’OTAN.— Жэнэва: CRES, 1999, № 9 з ласкавай згоды аўтара і выданьня.Цыхун, Генадзь. Крэалізаваны прадукт. Трасянка як аб’ект лінгвістычнага даследавання Скурко, Андрэй. Чырвоны казуркаед. Па старонках часопіса «Вожык»
ARCHE №4 (9) — 2000. Скарына. Папяровае выданьне (82 старонкі)
У нумары:Роўда, Уладзімер. Расія і свабода // № 4 (9) — 2000. С. 32—50.Булгакаў, Валерка. Дэклясаваная эліта. «Беларуская думка» і беларуская рэальнасьць канца стагодзьдзя // Выданьне, якое аглядаецца ў артыкуле: Беларуская думка/Белорусская мысль. Штомесячны навукова-тэарэтычны і грамадска-публіцыстычны часопіс. № 1. Студзень 2000.Гардзіенка, Алег. Гісторык, які перайграў гісторыю // Выданьні, якія аглядаюцца ў артыкуле: Мікалай Улашчык. «Краязнаўства». Нататкі пра бадзяньні ў 1924—1929 гг. Менск. Пейто, 2000; Хроніка: [Аўтабіягр. нататкі М.Улашчыка] // Скарыніч: Літ.-навук. гадавік. Менск, 1991. — Вып. 1; Хроніка (ІІ): [Аўтабіягр. нататкі М.Улашчыка] // Скарыніч: Літ.-навук. гадавік. Менск, 1993. — Вып. 2; Навальніца: [Аўтабіягр. нататкі М.Улашчыка] // Скарыніч: Літ.-навук. гадавік. Менск, 1999.
Геапалітычнае месца Беларусі ў Эўропе і сьвеце. Папяровае выданьне (242 старонкі)
У кнізе:— Віталь Сіліцкі. Беларусь: анатомія прэвэнтыўнага аўтарытарызму — Эндру Ўілсан. Беларусь паміж «каляровай рэвалюцыяй» і «контррэвалюцыйнай тэхналёгіяй» — Андрэй Казакевіч. Рэгіянальныя адрознасьці ў кантэксьце вынікаў прэзыдэнцкіх выбараў 1994, 2001, 2006— Алег Латышонак. Мой рэйтынг эўрапейскіх нацыяў на пачатку XXI стагодзьдзя
Мясцовыя выбары ў найноўшай палітычнай гісторыі Беларусі. Папяровае выданьне (298 старонак)
У кнізе:— Віталь Сіліцкі. Рэжым Лукашэнкі паміж дзьвюма выбарчымі кампаніямі: вонкавыя і ўнутраныя фактары (дэ)легітымізацыі— Віталь Сіліцкі. Крызыс апазыцыі пасьля прэзыдэнцкіх выбараў 2001 году— Андрэй Ляховіч. Унутраная палітыка рэжыму Лукашэнкі: верасень 2001— люты 2003 гг.
Сярод электронных выданьняў:
Кніга амерыканскага даследчыка Майкла Урбана прысвечана палітычнаму развіццю Беларусі ў 1960-1980-х гадах. На аснове шырокага фактычнага матэрыялу аўтар апісвае складаныя ўзаемаадносіны паміж рознымі групамі беларускай савецкай эліты, а таксама паказвае вынікі і наступствы палітычнай барацьбы для развіцця БССР ва ўмовах хуткай індустрыялізацыі і урбанізацыі.
Пераклад на беларускую мову манагарфіі польскага гісторыка на тэму захопу тэрыторыі БССР нямецкім вэрмахтам летам 1941 г. Новыя ідэалагічныя акцэнты і інтэрпрэтацыі вядомых у Беларусі фактаў.
Пераклад на беларускую мову адзінага комплекснага даследавання на нямецкай мове прысвечанага дзейнасці айзацгрупы В ў Беларусі ў 1941—1942 гг. Тэматычныя нэрвы кнігі:— Нямецкае адміністрацыйнае кіраванне ў Беларусі ў 1941 г., айнзайгрупы і паліцэйскія батальёны ў пачатку аперацыі «Барбароса»— Айнзацгрупа В. (Фармаванне айнзацгрупы В, Начальнік і штаб айнзацгрупы В і камандзіры айнзац- і зондэркамандаў, Артур Нэбэ: кіраўнік V ведамства (крымінальная паліцыя) і першы камандзір айнзацгрупы В., Франц Альфрэд Зікс: кіраўнік VII упраўлення (разведка праціўніка) і камандзір перадавой каманды «Масква», Шараговы склад)— Айнзацгрупа В у Беларусі ў 1941—1942 гг.: задачы і акцыі, 322-гі паліцэйск і батальён, фармаванне 322-га паліцэйскага батальёна, структура 322-га паліцэйскага батальёна, асабовы склад 322-га паліцэйскага батальёна — Супрацоўніцтва айнзацгрупы В з 322-м паліцэйск ім батальёнам (падтрымка айнзацкамандаў з боку паліцэйскага батальёна, дзеянні ў Мінску, Магілёве і Панскім як прыклад змененага кола задач)
Ад белых русінаў да беларусаў: ля вытокаў беларускай нацыянальнай ідэі (PDF)
«Ад белых русінаў да беларусаў: ля вытокаў беларускай нацыянальнай ідэі» — пераклад на беларускую мову доктарскай (габілітацыйнай) дысэртацыі Алега Латышонка, якая выйшла друкам па-польску ў 2007 годзе ў выдавецтве Торунскага ўнівэрсытэта. Праца забясьпечана картамі. Тэматычныя лініі кнігі:— Сярэднявечныя згадкі пра «Белую Русь» і «белых русінаў» (першыя згадкі пра «Белую Русь» і «белых русінаў» у «Апісаньні земляў» і «Жыцьці сьв. Кінгі», «Зямля белых русінаў» у Дубніцкай хроніцы, «Белыя русіны» ў вершах Пэтэра Зухэнвірта, «Чорныя русіны» і «белыя русіны» ў хроніках Генрыха зь Мюгельну, «Белая Русь» у хроніцы Яна з Чарнкава, першая руская трыяда: «сапраўдныя, белыя і чырвоныя русіны» ў хроніцы Канстанцкага сабору Ульрыха Рыхенталя, клясычная каляровая трыяда — «Белая Русь», «Чорная» і «Чырвоная» — на мапе сьвету Фра Маўра)— Ад «Літвы і Русі» да «Літвы і Белай Русі» (геаграфічна—гістарычныя рэгіёны Вялікага Княства Літоўскага ў вачах тубыльцаў у ХVІ — пачатку ХVІІ ст.)— «Белая Русь», «Малая Русь» і «Вялікая Русь» («Белая Русь» і «беларусцы» ў маскоўскім пісьменстве, «Малая Русь», ці «Малая Расія», Белая Русь падчас паўстаньня Хмяльніцкага)— Час беларускіх палкоўнікаў 1654—1667 (Беларускі палкоўнік Канстанцін Паклонскі, афіцыйнае прыняцьце царом тытулу «гасудара Белай Расіі» і палітычныя вынікі гэтага кроку, Беларускія палкоўнікі Іван Нячай і Дзяніс Мурашка, «Белая Русь» у пэрыяд Маскоўскай вайны і швэдзкага «патопу»)
Пераклад працы нямецкага гісторыка пра Менск пад нямецкай акупацыяй (1941—1944) ў аспекце гісторыі акупацыйнай штодзённасці.
Поўнае даследаванне Юрыя Туронка кнігаведавецкай дзейнасці на беларускай мове ў міжваеннай Польшчы (разглядаюцца тэматычная структура, аб'ём і наклады, канфіскацыі, чытачы, даецца бібліяграфічны спіс усіх кніг на беларускай мове, выдадзеных у міжваеннай Польшчы).
— класічная праца Юрыя Туронка на аднайменную тэму. Асноўныя тэматычныя лініі:— Савецкая эвакуацыя зь Беларусі (лета 1941)— Беларусь пад нямецкай вайсковай адміністрацыяй (чэрвень—жнівень 1941)— Пачаткі акупацыйнай цывільнай адміністрацыі (верасень—сьнежань 1941)— Ад Масквы да Курску — беларускі калейдаскоп супярэчнасьцяў і канфліктаў (сьнежань 1941 — верасень 1943)— Дзьве лініі бэрлінскай усходняй палітыкі— Мэтады акупацыі на Беларусі— Стаўка Кубэ на беларускі нацыяналізм— Карныя акцыі і канфлікт Кубэ з СС— Рэванш Кубэ і разьвязка канфлікту— Апошні этап акупацыі (верасень 1943 — ліпень 1944), дзейнасьць БЦР у Нямеччыне.
Уніяцкая царква і падзелы Польшчы: самазахаваньне канфэсіі ў век асьвечанага абсалютызму (PDF)
Глыбокае даследаванне амерыканскага гісторыка Вульфа Лары пра дзейнасць уніяцкай царквы ў Беларусі ў 18-19 ст.
Праца менскага гісторыка Вячаслава Насевіча, якая прапануе навуковую канцэпцыю ўтварэньня ВКЛ.
З прадмовы Сяргея Жумара:Стэнаграма нарады вышэйшага кіраўніцтва Генеральнай акругі Беларусь, якая адбылася ў красавіку 1943 г., даўно вядомая гісторыкам Другой сусветнай вайны як адна з найважнейшых гістарычных крыніц у шэрагу праблем акупацыйнай палітыкі, якая ажыццяўлялася нацыстамі, практыкі рэалізацыі рэжыму акупацыі, эканамічнай эксплуатацыі захопленых тэрыторый, барацьбы з партызанскім рухам. Каштоўнасць гэтай крыніцы перш за ўсё ў яе комплекснасці, у магчымасці на падставе аднаго дакумента атрымаць своеасаблівы зрэз агульнай сітуацыі, якая склалася ў Беларусі да вясны 1943 г., даследаваць адначасова выказаныя меркаванні найвышэйшых чыноўнікаў цывільнай адміністрацыі, СС і паліцыі адносна бягучай сітуацыі, яе асобных аспектаў, першачарговых задачаў і перспектываў.
Цікавы дакумэнт часу. Будзе цікавы як прыклад выкарыстання беларускай мовы ў неўласцівай ёй сёння функцыянальнай сферы — вайсковай службы.
Жорсткая крытыка з нацыяналістычных пазыцый ад Яна Станкевіча ўстановак пасляваеннай савецкай гістарыяграфіі аб беларускай гісторыі. Арыгінальнае выданьне выйшла ў Мюнхене ў 1958 годзе.
Пабачыць поўны сьпіс выданьняў і даведацца, як іх атрымаць, можна на старонцы часопіса Arche.
