За апошнія гады навукоўцы адкрылі дзясяткі розных гармонаў, бялкоў і іншых рэчываў, павышэнне ці паніжэнне канцэнтрацыі якіх прыкметна падаўжае жыццё мышам і іншым жывёлам. Яскравым прыкладам гэтага з'яўляецца бялок Klotho, высокія канцэнтрацыі якога назіраюцца ў арганізме людзей-доўгажыхароў.
Як распавядае Муса Махамадзі, адзін з даследчыкаў, прынцыпы работы Klotho дагэтуль заставаліся таямніцай для малекулярных біёлагаў, бо навукоўцы не ведалі, якую форму прымае гэты бялок у «баявым стане» ў клетках чалавечага цела і ў крывацёку і з якімі іншымі клеткавымі сістэмамі ён злучаецца і ўзаемадзейнічае.
Адзінае, што ўдалося высветліць навукоўцам за апошнія 20 гадоў, — тое, што Klotho нейкім чынам звязаны з гармонамі з сямейства FGF, якія адказваюць за рост злучальнай тканкі. Калі выдаліць гены, звязаныя з Klotho або гэтымі сігнальнымі рэчывамі, працягласць жыцця жывёл рэзка падала, што сведчыла аб сумесным характары іх дзеяння.
Для новага даследавання навукоўцы стварылі трохмерную мадэль гэтых бялкоў, і пасля некаторых аперацый выявілася, што Klotho не запавольвае старэнне сам па сабе, гэтую ролю насамрэч выконвае іншы бялок, FGF23. Гэты гармон, як адзначаюць навукоўцы, сінтэзуецца ў касцяным мозгу і распаўсюджваецца па ўсім арганізме, дзе ён злучаецца з Klotho і шэрагам іншых малекул, прымушаючы клеткі рэгенеравацца.
Выкарыстоўваючы гэтыя звесткі, як адзначае біёлаг, можна стварыць малекулу, якая будзе актываваць малекулы FGF23 гэтак жа добра, як і Klotho, што дазволіць значна запавольваць старэнне.