У аўтобус Бабруйск—Глуск уваходзяць два пажылыя пасажыры. Адзін пацвельваецца з другога:
— Што плечы расправіў? Мо жэншчыну ўбачыў?
Ягоны суразмоўца скрушліва махае рукой:
— Ат, перагарэла ўсё!
— Ну, нос жа чырвоны! — не супакойваецца першы.
— Такі як і ў цябе! — не здаецца другі.
— Які не Панцялей, а ля жанчыны весялей!
— А ты, Сцяпане, усё такі ж — смешачкі строіш, — далучаецца да размовы бабуля.
— Я вас нешта не пазнаю.
— Дык мо на бацькаўшчыну з’ездзім?
— А, Галя! З твару то пазнаў, а так то не. Насця шчэ жывая?
— Жывая.
— А Мішка і брат яго, што ў міліцыі рабілі?
— Жывыя.
— Такі ж тарбахват гэты Мішка! А брат яго — дык зусім заўзятар!
— Хто?
— Заўзятар! За ўзяткі сядзеў!
