Аўтамабіль з пляцоўкі канфіскату? Чаму б і не, калі кошт і стан прыдатныя, а дзяржава дае гарантыю, што ніякіх абцяжаранняў па аўтамабілі няма — яго можна свабодна купляць і прадаваць, выязджаць за мяжу. Так думаў мінчук Мікіта (імя зменена), пакуль не сутыкнуўся з самым сапраўдным махлярствам былога ўласніка канфіскаванага аўто і ледзь не пазбавіўся уласнасці, піша tut.by.
— У жніўні 2014 года я купіў у аўтаканфіскаце дарагі аўтамабіль. Каштаваў ён больш за 20 тысяч долараў. Машына была ў добрым стане.
У Беларусі аўтамабіль быў канфіскаваны за парушэнне тэрмінаў знаходжання ў рэжыме часовага ўвозу. Уладальнік, грамадзянін замежнай дзяржавы, не паспеў вывезці сваё аўто назад. Суд пастанавіў аўтамабіль канфіскаваць у даход дзяржавы.
— У аўтамабіля было пару нюансаў, на якія я тады не звярнуў увагі. Адсутнічаў тэхпашпарт і адзін рэгістрацыйны знак. Ключ таксама быў толькі адзін. Тым не менш, згодна з дакументамі, якія я атрымаў ад крамы, аўтамабіль паставілі на ўлік. Я атрымаў нумары і спакойна ездзіў амаль пяць гадоў. Некалькі разоў выязджаў на сваім аўто за мяжу, ніколі ніякіх праблем не ўзнікала.
У красавіку мінулага года Мікіта падаў аб'яву аб продажы машыны. З рэгістрацыі машыну не здымаў, бо збіраўся зрабіць гэта разам з пакупніком, заключыўшы ў ДАІ дагавор куплі-продажу.
— У ДАІ мы заключылі дамову з пакупніком, я здаў нумары і тэхпашпарт, і мы стаялі ў чарзе атрымліваць транзітныя нумары. Чакаць трэба было гадзіны дзве. Пакупнік перадаў мне грошы, а я яму — ключы ад аўтамабіля. Каб не губляць час, пакупнік прапанаваў мне пракаціцца да найбліжэйшай запраўкі, а заадно больш падрабязна распавесці аб аўтамабілі.
Калі мы вярнуліся назад, мяне чакаў «сюрпрыз». Следчы камітэт, апергрупа: «Машына ў вышуку Інтэрпала, ты згоншчык!»
Мікіта спрабаваў растлумачыць, што ўжо пяць гадоў валодае аўтамабілем і ні пра які крадзеж не можа быць і гаворкі. Зразумелая справа, што не менш агаломшанаму пакупніку Мікіта вярнуў грошы.
— Пасля ўсіх разглядаў аўтамабіль у мяне ўсё ж канфіскавалі. Але вось што цікава. Калі выклікалі эвакуатар для дастаўкі машыны на штрафстаянку, ДАІ адмовілася забіраць машыну, таму што ў іх па базе Інтэрпала яна не лічыцца скрадзенай. Кажуць: у нас няма падстаў забіраць машыну. Следчыя крычаць: у нас ёсць рапарт, яна скрадзеная. У выніку я сам на сваёй машыне паехаў на штрафстаянку, таму што ДАІ так і не ўзялася яе эвакуіраваць.
Следства доўжылася да ліпеня. Высветлілася, што аўтамабіль быў набыты законна, таму была вынесена пастанова аб адмове ў завядзенні крымінальнай справы. Здавалася б, усё ў парадку, следства разабралася, што ніякага крадзяжу не было. Як бы не так.
— У кастрычніку Нацыянальнае цэнтральнае бюро Інтэрпала Беларусі паведамляе мяне, што мой аўтамабіль лічыцца ў вышуку па ўліках выкрадзенага аўтамотатранспарту базы дадзеных Генеральнага сакратарыята Інтэрпала па ініцыятыве праваахоўных органаў Літоўскай Рэспублікі. І вось тут пачынаецца другі этап маёй эпапеі. Я закідваю скаргамі ўсе магчымыя дзяржаўныя органы, уключаючы Генеральную пракуратуру. На якой падставе ў мяне адбіраюць аўтамабіль, які быў законна набыты? Чаму пасля праверкі Цэнтральным РУУС Мінска інфармацыя аб тым, што мой аўтамабіль не знаходзіцца ва ўгоне і не з'яўляецца схопленым, не была накіравана ў Інтэрпал Літоўскай Рэспублікі і іншыя ўпаўнаважаныя органы?
Мікіта падключыў адваката і пачаў бамбаваць лістамі дзяржаўныя органы Літоўскай Рэспублікі. Па словах Мікіты, літоўскі бок на лісты ўвогуле не рэагаваў. Пацярпелы пісаў у Генеральную пракуратуру Літвы і ў дэпартамент паліцыі.
— Я патрабаваў ад дзяржаўных органаў распачаць у дачыненні да былога ўласніка крымінальную справу па факце махлярства, але мне ўсюды адказвалі адмовай.
У МЗС параілі, каб я сам звяртаўся да літоўскіх уладаў. Я пабываў на прыёме ў намесніка генеральнага пракурора, там мяне крыху супакоілі. Сказалі, што пракуратура горада рыхтуе матэрыялы для крымінальнай справы па факце махлярства. Паводле іх інфармацыі, гэта не адзін такі выпадак. Праўда, да гэтага часу я не ведаю, на якой стадыі знаходзіцца гэтая справа.
У рэшце рэшт напорыстасць Мікіты дала свой плён. Яго пачулі. Літоўскі бок даслаў пастанову аб выдаленні машыны з базы скрадзеных аўто Інтэрпала. Вышук спынены. Машыну можна было зноў спакойна здымаць з уліку і прадаваць.
— Тым не менш былы ўласнік, які пракруціў гэтую схему, застаецца беспакараным. Ён не з'яўляецца грамадзянінам Беларусі, таму нашы органы раяць мне звяртацца з заявай у літоўскія праваахоўныя органы. Каб проста даказаць сваю невінаватасць у гэтай, здавалася б, простай сітуацыі, мне прыйшлося выдаткаваць плойму грошай, часу і нерваў.
Зараз адвакат Мікіты рыхтуе чарговую заяву ва ўсе органы Беларусі і Літвы, каб усё ж такі распачалі крымінальную справу і прыцягнулі былога ўласніка да адказнасці. У тым ліку Мікіта разлічвае на пакрыццё маральнай і матэрыяльнай шкоды.
