«Нашай Ніве» стала вядома пра цьмяную сітуацыю, якая адбылася ў Слуцку ў ноч на 22 снежня. Супрацоўнік Службы бяспекі прэзідэнта трапіў у бальніцу з ацёкам і гематомай мозгу. Але хто вінаваты?
Ілюстрацыйны здымак. Фота Надзеі Бужан.
Вось як апісвае сітуацыю ягоная жонка Настасся Паўловіч.
«Мы прыехалі з Мінска на юбілей. Адгулялі, была ўжо ноч. Выходзілі з рэстарана апошнімі: я з мужам, сястра з мужам. Сабралі нешта са сталоў, мужчыны ішлі з пакетамі.
Будынак, дзе святкавалі, двухпавярховы, на першым паверсе да таго была нейкая бойка. Мы выходзім — а там міліцыя, нейкая моладзь яшчэ працягвае высвятляць адносіны. Адзін з гэтых маладзёнаў, так выйшла, штурхануў маю сястру, яе муж — таго пацана, мой жа сказаў: «Ды ладна, нашто табе гэтыя малалеткі?»
Ну і ўсё, мы пайшлі далей. Мужыкі троху наперадзе, а мы спыніліся купіць цыгарэт і патрохі даганялі, ад таго рэстарана адышлі ўжо на два святлафоры.
І тут ля нас пралятаюць двое хлопцаў, якія былі ля рэстарана, я чую: «Вунь той, у чырвоным, яго трэба забіваць!» За імі галопам яшчэ чалавек шэсць.
А ў чырвоным — муж сястры, на вуліцы — 2:30. Я разумею, што іх міліцыя каля рэстарана супакоіла, а яны пайшлі шукаць прыгод далей і зараз будуць біць нашых мужыкоў, бо нікога іншага няма ў тым баку.
Я спалохалася і пабегла назад па міліцыю, міліцыя — туды, куды я паказала.
Міліцыя моцна мяне апярэдзіла, і я не ведаю, як яны тую бойку разнімалі, але сэнс у тым, што я толькі пачула крык мужа: «Хлопцы, не біце дубінкамі, я свой!» — і муж называе месца работы. А ён працуе ў Службе бяспекі прэзідэнта.
Ну і калі я падбягаю, ужо ўсё — моладзь разбеглася, стаяць міліцыянеры і ляжыць мой муж — роўненька, як салдацік, і хрыпіць.
— Вы што, яго білі?
— Мы нічога не рабілі! — яны адказваюць.
У мяне істэрыка, я крычу: выклікайце хуткую! Міліцыянер нейкі мне адказвае: «Ваш муж — вы і выклікайце». Я ў шоку ад такога абыходжання! Ну я жанчына ў істэрыцы, а ты — на службе, што гэта за адказы такія?!
Я на эмоцыях пачала крычаць, што мой муж таксама служыць, вам гэта не даруецца, тут яны ўжо пачалі яго падымаць, але як прыехала хуткая — усё, зніклі ўсе. Нікога з тых маладых людзей не затрымалі!
Цяпер муж ляжыць у слуцкай бальніцы з ацёкам і гематомай мозгу.
Па словах маці, учора да яго прыязджалі нейкія афіцэры мясцовай міліцыі і прасілі падпісаць паперу ў духу, што ён не мае да іх прэтэнзій.
А ён можа гаварыць, толькі калі прытомнее і яму нешта ўколваюць.
Мы хацелі перавесці яго ў Мінск, але дактары не даюць дазволу, таму што яму забаронена рухацца ўвогуле!
Цяпер я хачу, каб пакаралі вінаватых. На ўсіх міліцыянерах — а іх чалавек пяць, — былі камеры, адна нават упала ў працэсе ўсяго (мая сястра яе падымала), але што на іх — не зразумела. Мне іх старшы, што там быў, з усмешачкай сказаў, што паглядзець іх немагчыма, бо яны «няправільна ўключаныя».
І калі білі падлеткі, хай яны адказваюць. Але калі біла міліцыя — я гэтага не бачыла, але чула крык «Я свой!», які, напэўна, мой муж крычаў не тым пацанам, — то хай яны нясуць адказнасць!», — кажа Настасся.
Яна дадае, што муж цяпер не можа ўспомніць, хто яго біў. «Ён у прытомнасці казаў, што гэтыя гопнікі павалілі сваяка і пачалі душыць. Адзін сядзеў на ім, таму муж падбег ззаду, каб яго адцягнуць. У гэты момант яго пачаў біць хлопец спераду. І тут ён адчуў удары па патыліцы дубінкамі — гэта быў не кулак. Ён не паспеў азірнуцца і страціў прытомнасць. Магло так быць, што яны не разабраліся і пачалі біць усіх запар», — кажа Настасся.
Што кажуць у міліцыі?
Прэс-сакратар міліцыі Мінскай вобласці Сяргей Чабатароў сказаў «Нашай Ніве», што міліцыя сапраўды выязджала на бойку каля рэстарана «Сарэнта» — відэазапісы цяпер вывучаюцца.
Датычна яе працягу Чабатароў пакуль сказаць нічога не можа: «Мы разбіраемся. Мне вядома, што Следчы камітэт будзе заводзіць справу па гэтым факце, усё будзе вывучана», — сказаў ён.
Чытайце: МУС пра выпадак у Слуцку: Чалавек не служыць у Службе бяспекі прэзідэнта, ды і біў яго не міліцыянер
