Альтэрнатыўны 1985 год. Савецкі Саюз бразгае зброяй, у Злучаных Штатах – дыктатура ўсенароднаабранага прэзідэнта Ніксана, які пайшоў ажно на пяты тэрмін. Свет наконадні ядзернай катастрофы.
Нікому не патрэбныя былыя супергероі вядуць жыццё абываталяў. Пасля забойства аднаго з іх – Камедыянта – неўтаймаваны Роршах вядзе вышук і ўпэўнены, што на герояў абвешчана негалоснае паляванне. Але ўсё яшчэ горш, чым можна было сабе ўявіць…
Карціна Зэка Снайдэра, які паставіў комікс “300 спартанцаў” – адзін з сама дзіўных фільмаў апошніх часоў. Амерыканскія коміксы, гэныя казкі цэментных гарадоў – з яскравымі маскамі, акрэсленымі нягоднікамі і станоўчымі героямі – даўно ўжо пнуліся выйсці за межы фантазійнае тэрыторыі. У казачных герояў з’яўляліся фрэйдысцкія комплексы (“Бэтмэн”), яны вучыліся тэрарызму і дэмагогіі (“Цёмны рыцар”) ці вялі змрочныя дзённікі “Гораду грахоў”.
Стужка Снайдэра прэтэндуе прэтэндуе на статус антыўтопіі – з жорсткай сацыяльнай крытыкай. Антываенныя дэманстрацыя расстраляныя, гратэскная купка палітыканаў вырашае лёс планеты (Кубрык з “Доктарам Стрэнджлавам” пацешыўся бы); ракеты чакаюць запуска. А самі супергероі – гэтыя вітрыны амерыканскай мары – забіваюць дзяцей і цяжарных (Камедыянт), атлусцелі і пакутуюць на імпатэнцыю (Бэтмэн), швэндаюцца ў аголена-фіялетавым выглядзе дый медытуюць на Марсе (Доктар Манхэтэн) – ці, увогуле, псіхапаты (Роршах).
Цытатна-ашчэраны гвалт у фільме зашкальвае, мяжа паміж дакументам і фікцыяй знішчаная, коміксавы сэкс натуралістычна-бэзавы. Зэк Снайдэр пераплюнуў “Форэста Гампа” – альтэрнатыўны 1985 год са сваёй прыдуманай гісторыяй выглядае стылёва-змрочнай рэальнасцю.
Гэта выбуховая, як ядзерная бомба стужка – пляма распаду старых эпасаў, ці пазнака новага – які толькі ствараецца.