Спачатку гэта былі Брытанія, Нідэрланды, Швецыя і Беларусь. Пасля Брытанія крута памяняла тактыку. Нідэрланды паціху ўвялі амаль усе тыя ж абмежаванні, што і краіны-суседзі. Застаюцца толькі Швецыя і Беларусь.
Швецыя абрала зусім іншую стратэгію барацьбы з каранавірусам, чым абсалютная большасць еўрапейскіх краін. Замест каранціну тут рэкамендуюць мыць рукі, працаваць з дому, па магчымасці не падарожнічаць і не кантактаваць з людзьмі без неабходнасці.
Асабліва гэтыя захады рэкамендаваныя асобам у паважным веку і людзям з хранічнымі хваробамі: яны маюць цалкам пазбягаць выхадаў з дому. Закупы рэкамендуецца рабіць праз інтэрнэт або з дапамогай суседзяў. Дома павінен заставацца таксама той, хто мае сімптомы прастуды або грыпу.
Дзіцячыя садкі і школы, аднак, адчыненыя. Толькі вучні старэйшых класаў і студэнты перайшлі на дыстанцыйнае навучанне. У рэстаранах і барах працуюць афіцыянты, рэкамендавана таксама павялічыць адлегласць паміж столікамі.
Забароненыя візіты ў дамы састарэлых. Але толькі ў мінулую пятніцу зменшаная максімальная колькасць удзельнікаў масавых мерапрыемстваў з 500 да 50 асобаў.
На фоне цалкам закрытай Еўропы зусім дзіўна выглядаюць учорашнія рэкамендацыі ўрада Швецыі спартыўным арганізацыям: па магчымасці праводзіць заняткі на свежым паветры, а таксама перанесці спаборніцтвы на пазнейшы тэрмін і зменшыць колькасць заўзятараў.
Падобныя абмежаванні рэкамендаваныя ў транспарце, крамах і офісах.
Праз тое, што пацыенты масава скупляюць лекі, дазваляецца купіць запас не даўжэй чым на тры месяцы.
Заразны ці незаразны бессімптомны носьбіт?
Не ўся Швецыя падзяляе слушнасць эксперыменту: больш як дзве тысячы навукоўцаў, дактароў і прафесараў падпісалі адкрыты ліст з крытыкай шведскіх уладаў і заклікам, каб у краіне прытрымліваліся рэкамендацый Сусветнай арганізацыяй здароўя.
— Мы не робім дастаткова тэстаў, не даследуем кантакты, не ізалюем інфікаваных. Дазваляем вірусу разгульваць на волі. Урад давядзе нас да катастрофы, — крытыкавала афіцыйныя дзеянні прафесар Цэцылія Содэрберг-Наўклер, спецыялістка па даследаваннях супрацьвіруснага імунітэту Інстытута Каралінска. Без поспехаў, бо ўлады нязменна адказваюць, што трымаюцца рэкамендацый Нацыянальнага агенцтва здароўя, якое ўзначальвае галоўны эпідэміёлаг краіны — Андэрс Тэгнэль.
Штодзённік Dagens Nyheter пісаў пра Крысціяна Шціхлера, карэспандэнта нямецкага тэлебачання, які кожны дзень у канцы прэс-канферэнцыі задае Тэгнэлю адно і тое ж пытанне: ці асоба, заражаная каранавірусам, здольная заражаць іншых падчас інкубацыйнага перыяду?
У артыкуле пад назвай «Што за немец штодня ставіць Тэгнэля да сцяны» яго назвалі «ціхай зоркай» прэс-канферэнцый НАЗ Швецыі.
— На гэтае пытанне спецыялісты ў Германіі і Швецыі адказваюць па-рознаму. Нямецкія абмежаванні апошніх дзён уведзеныя ў перакананні, што асоба можа заражаць іншых, нават калі не мае сімптомаў хваробы. У Швецыі ўлады лічаць інакш. Я б хацеў ведаць, хто мае рацыю, — тлумачыць Шціхлер.
Неадназначная статыстыка
Стакгольмскі штодзённік піша, што яшчэ вельмі рана ацэньваць, якія метады найбольш дзейсныя ў абмежаванні распаўсюджвання хваробы і абароне груп рызыкі.
Немцы ўжо амаль тры тыдні таму пачалі зачыняць школы, а цяпер нельга нават збірацца больш за двое. Таму, паводле нямецкага журналіста, «Германія назірае за развіццём падзей у Швецыі з сумессю здзіўлення і недаверу. Так асцярожныя ва ўсім шведы тым разам вырашылі захаваць халодную кроў. Але ёсць надзея, што суседзі з поўначы маюць рацыю».
Гледзячы на статыстыку, нельга адназначна сказаць, што рашэнні Андэрса Тэгнэля выклікалі хвалю захворванняў. Паводле даных Worldometer, у адкрытай Швецыі ў сераду пацверджана 14 смерцяў у пераліку на мільён жыхароў, у закрытай Даніі — 13 смяротных выпадкаў на мільён, у таксама закрытай Нарвегіі на мільён жыхароў 6 смерцяў.
Швецыя выразна адстае ад суседзяў у лічбе тэстаў: у краіне з дзесяццю мільёнамі насельніцтва зроблена толькі 36 тысяч аналізаў, у той час калі ў два разы меншых Даніі і Нарвегіі — 21 і 90 тысяч адпаведна.
— Урад лічыць, што хваробу не ўдасца затрымаць, і хоча дазволіць людзям памерці, — злуецца прафесар Цэцылія Содэрберг-Наўклер, цытуючы The Guardian, — Іх не цікавяць навуковыя даныя, бо ўрад слепа верыць НАЗ.
Мы бачым прыкметы патэнцыйна большага працэнту заражэнняў, чым у Італіі. У Стакгольме заканчваюцца месцы ў аддзяленнях інтэнсіўнай тэрапіі, а яны не разумеюць, што хутка будзе позна што-небудзь рабіць.
Тэгнэль, аднак, пераконвае, што сітуацыя ў Швецыі пад кантролем:
— Няма ніякіх доказаў, што каб мы прымалі больш мераў у дадзены момант, то сітуацыя неяк змянілася б. Нашмат лепш увесці суровыя абмежаванні толькі на пэўным этапе, каб стасаваць іх як мага карацей. Найважнейшыя захады мы зрабілі. Мо і спатрэбяцца нейкія яшчэ, але пакуль не час, — сказаў Тэгнэль у інтэрв'ю для англійскай газеты.
