Пра гэта кіраўнік Беларусі сказаў у інтэрв'ю ўкраінскаму журналісту Дзмітрыю Гардону.
«Калі нас тут перакуляць, то будзе не соладка. І Украіне будзе не лепей, — мяркуе Лукашэнка. — Я б нават сказаў, што будзе горай. Вы ж павінны бачыць, што Расія не аднародная. Папракаць, што яны фронтам супраць Беларусі ідуць, маналітам, лухта поўная. Я падазраю асобных…
— Ястрабы?
— Так. Я падазраю асобных, не хачу іх прозвішчы называць у публічнай прасторы. Расіяне гэта адчуваюць. Я ім сказаў: злаўлю, адарву яйцы.
— Так?
— Так, я іх усё роўна злаўлю. Яны не салідна паступілі.
— Яны ў кіраўніцтве Расіі?
— Яны бегаюць туды, узгадняюць і пачынаюць круціць. Яны ў сярэднім звяне. Ці вы, дапусцім, кажаце, «Вагнер». Мы ж ведаем, хто ўзначальвае структуру. Жэня Прыгожын. Я яго так і называю: Жэня. Вы не ўяўляеце, у мяне з ім дабрэйшыя адносіны. Вы не паверыце, калі я прыязджаў да іх, ён мяне сустракаў. Ён мне найлепшую пляшку віна падорыць. Ён рэстаратар добры. Калі мне нейкая падтрымка, я яму кажу, прыедзь у Беларусь, памажы. Ён прыязджаў. Мне, канечне, вельмі сумна, што гэтыя вагнераўцы з ім звязаныя. Але з другога боку, думаў, што ён цацка ў чужых руках. Не ён жа прымае рашэнні. Так, у яго бізнэс, ён плаціць, ведаю, як гэта. Але не ён гэта.
Намеснікі міністраў, некаторыя па Беларусі пабегалі — не атрымалася [размова, напэўна, пра экс-пасла Бабіча — НН]. І вось ім трэба даказаць, што мы Беларусь цёпленькую прынясем і кінем да нейкай крамлёўскай вежы.
І я гэта бачу. Яны ж не глядзяць на нас як на ворагаў. Так грошы могуць заплаціць. Гэта ідэалагічна кепска, ён ідэалагічна не перакананы. Таму з ім можна змагацца і можна нават дамаўляцца. Таму мы гэта перажывём. Сыдзе эпоха пуцінска-лукашэнкаўская. Можа нават Валодзя Зяленскі схлыне. Прыйдзе новае пакаленне… Мы вымушаныя жыць разам. Нас проста будуць выкарыстоўваць. Не Захад супраць Усходу, дык Усход супраць Захаду. Мы самі вінаватыя. Кучма Лёня, сябра мой, вінаваты. Парашэнка часткова вінаваты. Ну, Парашэнка — багаты чалавек, туды-сюды. Ну мы то маглі. Усё зараджалася там, на маіх вачах. Калі-небудзь сустрэнемся, я раскажу дэталі, як гэта было…» — сказаў Лукашэнка.
