Наталля прызнаецца, што не адразу зразумела, чаму на яе знянацку пасыпаліся дзясяткі паведамленняў.
«Паўдня сышло толькі на тое, каб зразумець, што адбываецца. Я нават не магу палічыць — можа, 100 замоў, а, можа, і 200 паступіла. Фізічна не паспяваю ўсё прачытаць і ўсім адказаць. Таму апублікавала пост, дзе прашу ставіцца з паразуменнем да таго, што мае магчымасці абмежаваныя.
Па падліках жанчыны, шапак, павязак, снудаў у яе замовілі на два гады наперад. Справа ў тым, што вязаць Наталля можа толькі ў вольны ад асноўнай працы час:
«Год таму я як рамеснік займалася толькі вязаннем, часу было больш. Цяпер жа бяру пруткі ў рукі толькі пасля працы на пару гадзін ды на выходных: трэба ж і адпачыць, і нейкую хатнюю працу зрабіць, і дачцэ час прысвяціць. Так што ў першую чаргу адказваю тым людзям, якія замаўлялі нешта на падарунак, дзе важная аператыўнасць. А ўжо іншым адпішуся пазней, калі яшчэ будзе актуальна».
Агулам Наталля вяжа з васьмі год: гэтаму яе навучыла маці.
«Ужо ў старэйшых класах пачалі з’яўляцца часопісы Burda, адкуль мы бралі прыклады, натхненне. Набыць моднае адзенне асабліва магчымасцяў не было, таму ўсё вязалася сваімі рукамі — ад швэдраў да шалікаў».
Нягледзячы на тое, што муж Наталлі знаходзіцца за кратамі з лета, яна трымаецца пазітыўна.
«Я аптыміст, усё ў нас будзе нармальна. Афармляем перадачкі, два разы на тыдзень пішам мужу лісты. Дасылаем разам з дачкой малюнкі, фотаздымкі — трэба чалавека падтрымліваць. Ад яго таксама прыходзіць недзе два лісты на тыдзень. Дачка, дарэчы, для сваіх 6 год разважае па-даросламу. Яна ўсё разумее: бацька затрыманы.
Наталля з дачкой у аксэсуарах, звязаных сваімі рукамі
Наталля адзначае, што яна — чалавек зусім не публічны, таму ёй няёмка ад такой увагі і вялікай колькасці прапаноў дапамогі.
«Замовы на простыя вязаныя рэчы я паступова апрацую. Нехта прапаноўваў нам адразу і грошы, але ад такога я адмаўляюся. У нас не настолькі ўсё дрэнна: я працую, зарабляю. Хапае беларусаў, якім фінансавая дапамога куды больш актуальная, я шчыра так лічу», — кажа Наталля.
