Аналітык «Белай Русі» Пётра Пятроўскі выступіў з дастаткова нечаканай тэзай, што на вызваленні палітвязняў ад Мінска цяпер будуць настойваць і Масква, і Вашынгтон. «Наша Ніва» ўдакладніла: адкуль такія думкі адносна жаданняў Расіі?
«Наша Ніва»: Чаму вы мяркуеце, што Расія зацікаўленая ў тым, каб у Беларусі прайшла амністыя палітвязняў?
Пётра Пятроўскі: Расія мае такую стратэгію адносна ЗША, каб павялічыць уласны калідор манеўраў, зменшыць санкцыйны ціск, мець магчымасць аднавіць некаторыя стасункі і інвестыцыйнае супрацоўніцтва. Штаты ў кантэксце сваёй барацьбы з сілай Кітая і недапушчэння альянсу Кітая з Расіяй гатовыя пайсці на некаторыя паслабленні. Гэта мы бачым ужо і па «Паўночным патоку», і па Украіне, і па іншых рэчах.
Я прагназую, што паміж Расіяй і Захадам ёсць адзіны пункт, у якім яны маюць згоду па Беларусі — гэта амністыя вязняў. Гэта пацвярджаецца хаця б тым, што пасля сустрэчы Лукашэнкі і Пуціна ў Сочы пачаўся працэс прамацвання беларускім кіраўніцтвам глебы па магчымай амністыі. Думаю, гэта той кансэнсус, які маюць Масква і Вашынгтон па Беларусі, які задаволіць абодва бакі.
Калі мы ўспомнім 2011 год, то быў такі ж сцэнар. Масква і Захад пагадзіліся на некаторыя рэчы па амністыі зняволеных па падзеях 19 снежня 2010 года.
Але галоўнае пытанне, ці пагодзіцца на такое афіцыйны Мінск. Пакуль мы бачым толькі прамацванне глебы, але: а) колькасць зняволеных нашмат большая за 2011 год; б) у адрозненне ад 2011 года, маецца задача правесці канстытуцыйную рэформу і перафарматаваць апазіцыйнае поле. У сувязі з гэтым Мінск будзе максімальна адцягваць час амністыі. Найбольш выгадны час — калі пройдзе рэферэндум і калі ўвойдзе ў сілу новы закон аб партыях і грамадскіх арганізацыях, пройдуць перарэгістрацыю дзейныя партыі.
У новых правілах гульні афіцыйны Мінск можа ўжо вольна ісці на працэдуру амністыі. Тут працуе такая дыялектыка паміж жаданнямі афіцыйнага Мінска і жаданнямі Масквы і Захаду. Што хто вытаргуе тут — пакуль незразумела.
«НН»: Гаворка не пра гуманістычныя памкненні з боку Масквы, а пра стратэгічныя інтарэсы?
ПП: Тое самае і для ЗША. Гэта не гуманістычнае пытанне, а захаванне твару. ЗША павінны растлумачыць свайму электарату, сваім элітам, Масква — задаволіць свае патрэбы. У межах таго, што ў Расіі больш ліберальны рэжым, то задаволіць ліберальную вежу Крамля.
Пры гэтым адбудзецца дэманстрацыя, што Масква ідзе насустрач Вашынгтону, а ЗША насустрач Расіі. І тое прамацванне перазагрузкі, якое мы бачым між Байдэнам і Пуціным, будзе запускацца ў тым ліку ў межах беларускага кейсу.
«НН»: Для Масквы арыштаваныя ў Беларусі — палітвязні ці не?
ПП: Палітвязні яны афіцыйна толькі для грамадскіх арганізацый. Усё. Для Масквы, для Вашынгтона — гэта проста магчымасць палітычнага гандлю, не болей.
«НН»: 3 ліпеня магчымая першая партыя амніставаных вязняў?
ПП: Мне вельмі складана гэта прагназаваць. Наколькі ведаю, якраз зараз ідуць перамовы. Але з пункту гледжання інтарэсаў Мінска — наўрад ці.
