Прапануем некаторыя адказы на пытанні.
— Уладзімір, як вы сябе адчуваеце? Як вы паставіліся да свайго арышту, гэта было чакана?
— Пачуваюся нармальна. Перапады настрою рэгулюю з дапамогай медытацыі, гімнастыкі і малітвы. Арышт быў чаканы, прычым на працягу ўсяго года, але, як гэта часта бывае, усё адбылося нечакана. Я думаў, што мяне могуць узяць у аэрапорце ці ў час вылету/прылёту, але калі гэтага не здарылася, я трохі расслабіўся. І вось тады за мной прыйшлі. Мая разгубленасць доўжылася некалькі хвілін.
— Вас абвінавачваюць па ўжо «народным» артыкуле аб «арганізацыі дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак», па ёй праходзіць шмат палітвязняў Беларусі. Як вы можаце пракаментаваць абвінавачванне супраць сябе?
— У абвінавачванні, якое я атрымаў, не названа ніводнае маё дзеянне або ўчынак, няма ніводнага эпізоду. Я разумею, што падставай для арышту сталі мае артыкулы, выказванні, ідэі і думкі, г.зн. мяне збіраюцца судзіць за «думказлачынства» паводле Оруэла.
— Калі ўлады праз год палітычнага крызісу дайшлі да арышту філосафа, што гэта значыць? Як характарызуе сітуацыю ў краіне?
—Я ўжо амаль адказаў на гэтае пытанне. Рэжым арыштаваў лідараў, здушыў і запалохаў актывістаў, адчуў сябе беспакараным, таму бярэцца за ўсё, што з'яўляецца крыніцай любых пераменаў, прагрэсу, нясе пагрозу. Узяўся і за свабодную думку. Рэпрэсіі супраць філосафаў і інтэлектуалаў характэрныя для таталітарных рэжымаў, якія прэтэндуюць на поўную перабудову свету, а для аўтарытарных рэжымаў — гэта, хутчэй, казус і промах…
— У 2018-2019 гадах вы казалі, што галоўнае пытанне, якое будзе стаяць у Беларусі ў 2020 годзе: «хто, калі не ён?»(Аляксандр Лукашэнка). А якое галоўнае пытанне для краіны цяпер?
— Такая сітуацыя, як у 2020 годзе, складваецца нячаста, калі розныя сілы і тэндэнцыі сыходзяцца ў адзін пункт і іх можна сфармуляваць у адным пытанні. Праўда, на яго не існуе простага адказу. Цяпер сітуацыя зусім не такая. Няма простых пытанняў, няма простых адказаў…
— У апошні час вы вельмі шмат пісалі аб сітуацыі ў Беларусі. Як вы бачыце вынік падзей у краіне?
— Канчатковы вынік можна апісаць словамі Віталя Сіліцкага, якімі ён назваў свой артыкул «Дыктатура руйнуецца». Да гэтага я магу дадаць толькі: «Амін». Вось толькі Сіліцкі не дажыў да гэтай непазбежнай падзеі, а я не магу сказаць, калі менавіта гэта адбудзецца.
