Махляр прыйшоў дадому да бабулі Вольгі, прадставіўся дзяржслужачым. Сказаў, што хутка па гэтай дарозе (прылеглай да дома гаспадыні) паедзе Лукашэнка, і трэба высякаць дрэвы. Ён папрасіў у бабулі паказаць дакументы на дом і, як нескладана здагадацца, не затрымаўся на парозе, а прайшоў за ёй. Большая частка пажылых людзей захоўваюць дакументы і грошы ў адным месцы.
Вось што распавядае Вольга:
— Ён толькі мімаходам зірнуў на дакументы, нават не зымітаваў зацікаўленасць. Затое хутка зарыентаваўся ў тым, што вокны дома выходзяць на сад, дзе, натуральна, шмат дрэў. Ён прапанаваў бабулі прайсці ў сад, агледзець дрэвы. Яны туды прайшлі, і ён пачаў казаць — вось ад гэтага дрэва трэба пазбавіцца, ад гэтага таксама. Бабуля ўсё дзівілася, як так, бо добрыя яшчэ дрэвы. Сказала, што і ў суседзяў такія, што ж цяпер, усё высякаць? Ён адказаў, што, значыць, усё і будуць высякаць. А потым ён рэзка спахапіўся, што пакінуў у доме мабільны, і ірвануў туды.
Вось тут бабуля і зразумела, што гэта злодзей, але ўгнацца за маладым хлопцам складана.
Калі яна зайшла ў пакой, ён ужо стаяў з грашыма ў руках. Стаў казаць, што яны ўпалі і ён проста падымае. Відаць было, што сам спалохаўся, пачаў хаваць твар за капюшонам, але пры гэтым распіхваў купюры па кішэнях. Бабуля стала крычаць на яго, прыгразіла міліцыяй, спрабавала дастаць грошы з яго кішэняў. Ён стаў уцякаць, прасіў не здаваць яго міліцыі. Хутка пабег да дарогі, сеў у машыну і з'ехаў. Балазе сусед, які ішоў у аўталаўку, звярнуў увагу на гэта, паспеў запомніць колер і марку машыны.
