Спачатку на запісы можна пачуць голас, падобны на голас Караніка.
«Вы заўважце, у Гродна ніводнай аб'явы аб выкананні масачнага рэжыму не знялі. У крамах у нас таксама не памянялася, — кажа мужчына. — У чым адрозненне. Што было тады і стала цяпер. Новыя «санпіны» давалі нам права накладаць адказнасць на тых, хто не ў масках.
Я заўсёды праціўнік тых рашэнняў, якія немагчыма выканаць для ўсіх. Адпаведна, калі мы прынялі рашэнне — значыць яно павінна быць аднолькава для ўсіх. Але я слаба ўяўляю… Што калі якая-небудзь жанчына-пенсіянер або студэнт, які кажа: «Я не буду апранаць, і ўсё?» Ну мы выпішам яму адміністрацыйную адказнасць. Ну, за яго бацькі заплацяць, альбо наогул не заплацяць. То бок, гэта выкліча толькі больш сваркі, крыкаў… Кожны будзе разумець, што калі яго спыняць без маскі — гэта будзе штраф. Яны пачнуць уцякаць ад міліцыі, міліцыя пачне за імі ганяцца. У інтэрнэце бачылі ролікі, як за мяжой кагосьці за рукі — за ногі валакуць у машыну, хтосьці кагосьці б'е, хтосьці крычыць «не чапайце яе»?
Гэта значыць, мы прыйдзем да таго, што, альбо прыйдзецца прымаць рашэнне, якое мы робім выгляд, што яно ёсць, але за яго невыкананне мы не штрафуем (закон павінен выконвацца свята, гэта маё перакананне). Альбо мы, скажам так, нарвёмся на кучу негатыўнай рэакцыі. Калі ёсць перакананыя антываксеры, стануць яшчэ перакананыя антымасачнікі. Таму з майго пункту гледжання першапачаткова пазіцыя была правільная: мы расказвалі, што масачны рэжым — гэта ў першую чаргу абарона ад вас, а не вас».
«Спачатку нас крытыкавалі, што няма нідзе масак. Потым, калі масак стала шмат, яны крытыкуюць, навошта мы прымушаем іх насіць. А потым іншыя кажуць «пачніце іх штрафаваць, таму што яны ходзяць нас заражаюць, і мы ніяк не можам абараніцца». Потым усе кажуць «слухайце, ну вы ж усіх усё роўна не аштрафуеце, навошта вы бударажыце народ», — наракае чалавек.
«Я лічу, што адмена і прыняцце гэтай пастановы, напэўна, выканалі адну сваю функцыю. Яны выклікалі дыскусію ў грамадстве, дазволілі нам яшчэ раз данесці свой пункт гледжання: пра тое, што маску ў грамадскіх месцах трэба выкарыстоўваць, у першую чаргу для таго, каб навакольных абараніць ад сябе».
Затым слова бярэ мужчына з голасам, падобным на голас Караева.
«Я дапоўню адказ губернатара, сапраўды, вы падумайце яшчэ пра тое, што вы ўсе дзяржаўныя людзі, а не проста абывацелі. У вас такая прафесія. Дзяржава не павінна такія пастановы, такія законы, такія правілы выдаваць, якія немагчыма цалкам выконваць і выканаць. Гэтым разбэшчваецца насельніцтва», — сказаў чыноўнік.
«Сэнс быў у тым, што адменена абавязковае [нашэнне масак], але гэта ж надзея на нашу свядомасць. Пра тое, што мы самі ўцямім, што, па-першае, навакольных трэба паважаць. Пра іх бяспеку таксама трэба паклапаціцца. Як сказаў губернатар, [маска] не цябе толькі абараняе, а і ад цябе. Раптам ты пераносчык, але пра гэта не ведаеш», — сказаў ён слухачам.
Потым ён прывёў прыклад са сваёй сустрэчы са студэнткамі.
«Я на мінулым тыдні ва ўніверсітэт зайшоў, менавіта па гэтым пытанні, тры дзяўчынкі ідуць, мяне першы прарэктар суправаджае Раманоўскі. Я кажу: «Дзяўчынкі, вы вакцынаваны?». Тры сяброўкі, адна кажа «так», другі кажа «не», трэцяя кажа: «І не буду». Я кажу: «Чаму?» Яна мне сапраўды гэтак жа кажа: «У мяне тры сяброўкі пасля вакцыны захварэлі. Ну, тут жа разбірацца трэба. Як кажуць медыкі, як Уладзімір Сцяпанавіч [Каранік] кажа: «Пасля не азначае з прычыны». А другая кажа: «А вы самі [вакцынаваліся]?» А я кажу: «А я ўжо два разы. У верасні мінулага года, у першай дваццатцы тых, на каго ставілі доследы з гэтым Спутнікам V». Адразу скажу, што пасля першага кампанента 36,9 тэмпература палову ночы была, і ўсё. Пасля другога нічога. І вось у жніўні другі раз наогул нічога не адчуў, нават і рука не балела. Я ім распавёў, адна кажа: «А чаго ж вы ў масцы?» Я думаю, якая эгаістка! Вось яна думае толькі аб тым: «Мужык, раз ты вакцынаваны і нас угаворваеш, але сам у масцы, значыць ты сам у яе не верыш!» Я ёй тлумачу, што я, па-першае, абараняю астатніх ад сябе, і паказваю ім гэта дэманстратыўна, што я жыццё і здароўе паважаю. А па-другое, на ўваходзе ва ўніверсітэт напісана: уваход абавязкова ў масках. Я выконваю правілы гэтай установы», — сказаў мужчына.
Затым слова зноў узяў мужчына з голасам, падобным на голас Караніка.
«Абавязковы масачны рэжым уводзіўся рашэннем аблвыканкамаў. І гэта рашэнне не адменена, яно дзейнічае. Там проста не прадугледжана адміністрацыйная адказнасць. І тое, што было адменена, гэта магчымасць прыцягнення да адміністрацыйнай адказнасці і накладанне штрафаў за знаходжанне без маскі.
У савецкія часы быў такі жарт, што строгасць законаў савецкіх кампенсавалася неабавязковасцю іх выканання. Да чаго гэта прывяло — мы ўсе памятаем. Таму тут трэба прымаць тыя рашэнні, якія будуць абавязковыя для ўсіх, і якія мы зможам пракантраляваць», — сказаў выступоўца.
