Но на этом решено не останавливаться, так как появилась идея издать и бумажную книгу, поэтому сбор продолжается.
Присоединиться к нему можно по ссылке:
А это-новое стихотворение, которое Андрей Скурко прислал своему сыну Тамашу:
Жыў сабака каля бака —
беспрытульны быў сабака.
З бака еў, за бакам спаў —
бак сабака вартаваў.
Хоць і холад, хоць і голад —
быў сабака той вясёлы.
Хто б ні йшоў, сабака ўслед
гаўкаў кожнаму: «Прывет!»
І малы суседскі хлопчык,
што праходзіў там аднойчы,
адказаў яму: «Здароў!
Пэўна, сумна без сяброў?
Пераходзь да нас дахаты —
мама з татам будуць рады!
Пазнаёмішся з катом —
ў нас найлепшы ў свеце дом!»
0
0
0
0
0
0
