Яўген са сваімі гадаванкамі. Фота: Максім Маліноўскі / onliner.by
Калі справу толькі пачыналі, ялінак пасадзілі цэлую тысячу і думалі рабіць усё традыцыйна: як настане пара, проста ссякаць дрэўцы і прадаваць іх. Але калі ялінкі падраслі, стала шкада. І тады прыйшла новая ідэя: чаму б не прадаваць іх у гаршках, каб дрэўца не марнавалася, а працягвала жыццё і пасля заканчэння святаў? Прыдумалі здаваць ялінкі ў арэнду на нейкі тэрмін, а пасля забіраць назад.
Ідэя аказалася на дзіва ўдалай: попыт быў настолькі высокі, што першапачатковую цану ў 10 рублёў неўзабаве стала магчыма павялічыць да 25. Прытым не давялося нават надта ўкладацца ў рэкламу — хапіла аднаго паста Дануты ў Instagram, пасля ўсе зрабілі яго рэпосты.
«Калі пасля святаў выжылі хоць бы 50% ялінак у кадках, — гэта ўжо добра»
Як і ў любы іншы бізнэс, гэты мае свае нюансы. Далёка не ўсе дрэўцы, змешчаныя ў кадкі, выжываюць. Як кажа Данута, «калі пасля святаў выжылі хоць бы 50% ялінак у кадках, — гэта ўжо добра». Адбываецца так па розных прычынах: і з-за пашкоджання каранёў пры выкопванні, і з-за няправільнага ўтрымання ды догляду.
Данута. Фота: Максім Маліноўскі / onliner.by
Але ў Яўгена і Дануты выжывальнасць дрэўцаў даволі высокая: яны намагаюцца ставіцца да іх максімальна ашчадна. Да таго ж арганізавалі дадатковую паслугу — «хуткую дапамогу» для праблемных ялінак, на якую прымаюцца не толькі свае, але і чужыя дрэўцы.
Яшчэ адна паслуга, якая карыстаецца попытам у гродзенцаў, — прывоз ялінкі ў сям'ю не простым кур'ерам, а Дзедам Марозам, у ролі якога выступае сам Яўген. Бачыць пры гэтым дзіцячую радасць — вялікі кайф.
Сёлета ялінкі ў арэнду каштуюць у Яўгена з Данутай па 40-60 рублёў у Гродне і па 70-90 у Мінску. Пашырэнне бізнэсу на сталіцу — адно са сведчанняў таго, што ён паспяховы.
«Хітом будзе бчб-шот». Вядомы віцебскі бізнэсовец адкрыў арт-паб у Кіеве
У Гродне мама і дачка сталі кіроўцамі гарадскіх маршрутак: на новай працы зарабляюць больш, а стамляюцца менш
