Ён парадаваў выкшталцонай праграмай і выклікаў палітычныя інтрыгі.
Міжнародны каталіцкі фестываль хрысціянскіх фільмаў і тэлепраграмаў «Магніфікат», які прайшоў з 7 па 11 верасня ў Беларусі, пасталеў. Фэст адбыўся ўжо ў шосты раз. Але калі раней ён распачынаўся на Віцебшчыне, то цяпер фестываль пашырыў сваю геаграфію — і адкрыўся ў сталіцы, у Менскай архікатэдры.
Адкрыццё было прымеркаванае да юбілею архікатэдры.Сталічны старт прывабіў дыпламатаў Італіі і Польшчы, а ўпаўнаважаны па справах рэлігій і нацыянальнасцяў Леанід Гуляка выступіў з віншаваннем.
Пасля аднадзённага паказу ў менскім Чырвоным касцёле фэст вярнуўся на Глыбоччыну, дзе шэсць гадоў таму й нарадзіўся. Сёлетняя праграма была наймацнейшай за ўсе гады.
На экране — карціны Польшчы, Нямеччыны, Аўстраліі, Індыі, Гішпаніі, Расеі, Украіны, Харватыі. Беларускія дакументальныя стужкі «Галоўная роля» і «Лямпа не гасне» пра веру й наркаманію паказалі, што ў краіне з’явілася новая моцная і прафесійная студыя — у імя святога Яна Воіна.
Цвіком фэсту былі фільмы з Італіі, якой быў прысвечаны цэлы дзень:«Ён ахвяраваў свой дух дзеля людзей — смерць Пантыфіка», «Канец свету», «Дзённік горнага святара», «Таямніцы Фацімы». А дзеці ў глыбоцкай бібліятэцы абіралі найлепшыя мультфільмы пра святых і анёлаў.
«Магніфікат» стаўся заўважным. Гэта прыцягнула да яго палітычную ўвагу.
Як распавёў арганізатар БХД Аляксей Шэін, які мусіў прадаставіць на фэсце сваю стужку «Хрыстос забаронены», па патрабаванні Леаніда Гулякі карціна пра пратэстантаў-дысідэнтаў, ужо ўключаная ў каталагі, была знятая з паказаў.Фэсту абяцалі непрыемнасці, калі фільм пройдзе. Іншую карціну — латвійскую стужку «Пскоўская духоўная місія» пра рэлігійнае жыццё падчас нацысцкай акупацыі — папрасіла зняць сама рэжысёрка.
Але інтрыгі — непазбежная частка фэстаў, што моцна стаяць на нагах. І, нягледзячы на шасцігадовы ўзрост, «Магніфікат» — ужо не дзіця.
Гран-пры сёлетняга кінафэсту атрымаў фільм Стэфана Саверыёні «Дзённік горнага святара». Найлепшай тэлепраграмай прызнаная «Блакадная вера» з Расеі. Найлепшым дакументальным фільмам сталася грузінская стужка Роланда Барашвілі «Прытулак» — пра дом састарэлых.
А дзеці аддалі перавагу анімацыйным карцінам з Расеі — «Пра Васіля Бажавольнага» і «Пра звяроў і людзей».
