У мяне пацікавіліся: чаму такая скупая інфармацыя пра тэлефонную размову, што адбылася між Лукашэнкам ды Пуціным 26 кастрычніка? Што гэта ўвогуле азначае ў перакладзе з дыпляматычнае мовы?
Насамрэч два сказы сухога тэксту могуць распавесьці нямала. Па-першае, болей імаверна, што нумар набіралі зь Менску. Бо у адваротным выпадку прэсавая служба беларускага кіраўніка заўжды падкрэсьлівае, што тэлефанаваньне адбылося на ініцыятыву расейскага лідэра. Чытай: гэта Крэмль робіць рэвэранс. Што ні кажыце, а паважаюць! Ці, ва ўсялякім разе, мусяць лічыцца...
Гэтым разам абедзьве прэсавыя службы ўтоілі ініцыятара гаворкі. Сам жа яе факт утрымлівае піяраўскі мэсыдж, выгадны абодвум бакам. І Масква, і Менск даюць электарату сыгнал, што, пабіўшы трохі посуду (Пуцін падчас наўпроставай лініі 25 кастрычніка жорстка адказаў на таксама жорсткія заявы Лукашэнкі ад 29 верасьня), партнэры ўсё ж не рассварыліся ўшчэнт, а спрабуюць знайсьці супольную мову.
У прыватнасьці, можна меркаваць, што Беларусь, сьцяўшы сэрца, ідзе на дзяльбу мытаў ад продажу нафтапрадуктаў. Нагадаю: менавіта празь немагчымасьць дамовіцца на гэты конт расейскі прэзыдэнт і прыгразіў абмежаваць пастаўкі "чорнага золата".
Ва ўсякім разе, адметна, што менавіта ў дзень тэлефоннай размовы, 26 кастрычніка, наш міністар фінансаў зрабіў заяву: "Беларусь гатовая абмяркоўваць з Расеяй гэтыя пытаньні".
Айчыннае начальства робіць выгляд, нібыта толькі зараз пачула аб прэтэнзіях суседняй дзяржавы на частку нафтавай рэнты. Во што значыць адпрэчыць незалежную прэсу! Каб "Наша Ніва" з "Народнай воляй" прадаваліся ў шапіках адміністрацыяў, то пра падкопы расейцаў даведаліся б значна раней:)
Акрамя жартаў: яшчэ напачатку году незалежныя мэдыі распаўсюдзілі адпаведную заяву расейскага міністра Грэфа. А ў красавіку паведамілі пра ліст ураду Расеі з канкрэтным патрабаваньнем на гэты конт. Увогуле ж — зьвярніце ўвагу — Масква апэлюе да мытнае дамовы, падпісанай аж у 95-м!
Цэлае дзесяцігодзьдзе, пакуль доўжыліся гульні ў братнюю інтэграцыю, ніхто не спаганяў "гэныя капейкі" (для Расеі некалькі мільярдаў сапраўды ня грошы, а вось беларуская ўлада атрымлівала значны рэсурс дзеля дасягненьня культавых мэтаў кшталту 250-даляравага заробку).
Сёньня ж, як бачым, Масква пайшла на прынцып. Іншая рэч, што і ў беларускага боку ёсьць такія-сякія козыры. Магчыма, і яны фігуравалі падчас тэлефоннае гаворкі 26 кастрычніка. Дарэчы, ці не пра іх паралельна згадаў уголас стары Лукашэнкаў паплечнік Мікалай Чаргінец?
