31 студзеня ў рэдакцыю незалежнай газеты «Брестский курьер» прыйшоў ліст, падпісаны «патриотом Беларуси».
Ліст незвычайны, бо напісаны на старонках апошняга нумару выдання. А канкрэтна – на палосах, дзе размясціліся артыкулы пра журналістку Наталлю Радзіну і кандыдата ў прэзідэнты Уладзіміра Някляева, якім на мінулым тыдні змянілі меру стрымання.
Сваё пасланне невядомы патрыёт пачаў выводзіць акуратным круглым почыркам яшчэ на адваротным баку канверта, аздобленага выявай Чырвонага касцёла ў Мінску і віншаваннем са Святам Божага нараджэння:
«Направлен официальный запрос в Минск на закрытие подобной газетенки. Даже боитесь упомянуть, что ваша паршивая газетенка доживает последние дни».На газетных палосах ён напісаў маркерам. Паверх артыкула «У цяжкую гадзіну Наталлю Радзіну падтрымліваюць не толькі бацькі» ананім пазначыў: «Что хотела то и получила. Не надо писать против ветра. Моськи они есть моськи еще Крылов писал». Някляеву дасталіся наступныя словы:
«Это не поэт а писака. Уголовная рожа зека и предателя Родины. Эту писанину в туалет и на помойку».А галоўнаму рэдактару «БК» Мікалаю Аляксандраву абураны ананім у нецэнзурнай форме прапанаваў з’ехаць у Ізраіль:
«У*бывай козел в Израиль жид идиот. Хватит печатать всякую чушь».Нельга не адзначыць, што артыкул рэдактара ў тым нумары называўся «Настоящих буйных много…»
«Гэты ліст паказальны сваёй падкрэсленай агрэсіўнасцю, нават фашызмам»,– гаворыць галоўны рэдактар Мікалай Аляксандраў. Ён мяркуе, што за ананімкай стаіць блізкі да чыноўніцкіх колаў чалавек, або былы чыноўнік. На такія думкі наводзіць допіс на канверце пра афіцыйны запыт. Рэдакцыя «БК» не будзе звяртацца ў праваахоўныя органы ў сувязі з атрыманнем ананімкі. «Няма на гэта часу, дый бессэнсоўна гэта. У бліжэйшым нумары надрукуем артыкул на гэту тэму. Слова – наша галоўная зброя», – падкрэсліў М. Аляксандраў.
За дваццацігадовую гісторыю дзейнасці «Брестский курьер» атрымліваў самую розную карэспандэнцыю, расказаў галоўны рэдактар выдання. Апошнім часам у рэдакцыю прыходзяць часцей пазітыўныя водгукі – у форме лістоў, тэлефанаванняў. Часам і крытыкуюць. «Восенню патэлефанавала адна жанчына і металічным голасам запытала, колькі нам заплаціла Расія», – прыгадвае Мікалай Аляксандраў. Яе абурыў артыкул пра няпростыя ўзаемадачыненні кіраўнікоў Беларусі і Расіі.
Глядзі таксама: адказ рэдакцыі «Бресткого курьера» на ліст ананімнага «патрыёта».
