Пра гэта стала вядома 23 лютага, калі жонкі і маці вязняў СІЗА КДБ паспрабавалі перадаць разам з рэчамі і прадуктамі сваім родным паштоўкі.
Менавіта гэтыя паштоўкі ва ўмовах жорсткай цэнзуры перапіскі давалі магчымасць палітвязняў даведацца, што пра гэтых людзей памятаюць, любяць і чакаюць, кажа ў інтэрв’ю сайту charter97.org жонка даверанай асобы кандыдата ў прэзідэнты Беларусі Андрэя Саннікава Зміцера Бандарэнку — Вольга Бандарэнка.
Паштоўкі перадаваліся з вясёлымі малюнкамі і надпісамі — «Трымайся! Мы з табой!», «Каханаму мужу», «Я цябе кахаю», «Самаму лепшаму тату на свеце», «Нікому я не аддам сэрца сваё, таму што даўно яно толькі тваё», «Найлепшаму сябру» і г.д.
У СІЗА паведамілі, што з гэтага часу такія паштоўкі трэба адпраўляць толькі па пошце. Аднак вядома, што лісты палітвязням на працягу першых паўтары месяцаў не даходзілі зусім, а зараз прыходзяць раз на
«Мы страшна знерваваліся, бо ў сітуацыі, калі лісты зусім не даходзілі, гэтыя паштоўкі з казённымі надпісамі былі заменай, вестачка аб нашых пачуццях і эмоцыях. Для нас гэта было прызнанне ў любові і вернасці. Мы шукалі гэтыя паштоўкі ў крамах па ўсім горадзе, хваліліся імі адзін перад адным… Для нашых блізкіх гэта было вялікім суцяшэннем, у іх лістах пастаянна згадвалася, што паштоўкі — супер, што яны вельмі падтрымліваюць. Мабыць, зараз вырашылі, што так іх „радаваць“ нельга. Цэнзура ў лістах найжорсткая, многае, зразумела, яны не могуць напісаць, мы — тое ж самае. Інфармацыйны вакуум вакол палітвязняў застаецца вельмі шчыльным», — лічыць Вольга Бандарэнка.
