Лябедзька: Я кожны дзень адціскаўся па 1000 разоў, а замест 70 сантыметраў на расцяжцы рабіў 130 5

«Было ўсё. Ніводзін чалавек там не можа адчуваць сябе нармальна. Вельмі кепска тым людзям, што да гэтага не падрыхтаваныя фізічна і маральна.

Мне было лягчэй за іншых. У мяне былі нейкія балячкі, але я адтуль выйшаў фізічна больш моцным. Бо кожныя дзве гадзіны на шпацары я адціскаўся па тысячу разоў.

Калі пачаліся пэўныя дзеянні, не буду казаць якія, апускацца да гэтага. На прагулках я танцаваў пад музыку. Спачатку на мяне глядзелі, як на вар’ята, а потым стала нармальна», — кажа вызвалены лідар АГП.

«З пункту гледжання вытрымаеш ці не вытрымаеш у „амерыканцы“, то ўсё залежыла ад таго, якая ў цябе фізічная форма і дух. Калі чалавека, якому 24 гады, кожны дзень выводзяць пад нейкія крыкі, лямант. Уніз, уверх, раздзецца, адзецца.

Страшна першы дзень, страшна другі дзень. На чацвёрты ці пяты гэты страх прападае. Я сказаў, што яны рыхтуюць новае пакаленне апазіцыі, якая не будзе баяцца.

Яны будуць ненавідзець. Мяне таксама спрабавалі скінуць у нішу нянавісці, але я не паддаўся. Я нават на міліметр не адышоў ад таго чалавека, якога вы ведалі раней», — гаворыць Анатоль Лябедзька.

Ён пацвердзіў існаванне людзей у чорных масках пра якіх казаў Алесь Міхалевіч. Менавіта яны ўдзельнічалі ў катаваннях. «Я іх называў „добрыя людзі“. З намі працавалі „добрыя людзі ў масках“.

Калі кажуць, што ногі павінны быць на расцяжцы на 70 сантыметраў, то я рабіў на 1 метр 30 сантыметраў. Калі табе загадваюць рабіць 70 см, каб прынізіць, а ты робіш больш, то яны разгубленыя.

Былі розныя людзі. Адны ўвесь час паважліва называлі мяне Анатоль Уладзіміравіч, іншыя лічылі, што толькі сілай можна нешта даказаць».

Зміцер Панкавец

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару «Нашай Нівы» ў ТГ