Уладзіслаў Карповіч, вадзіцель:
− Без уліку камандзіровачных я зарабляю два з паловай мільёны. Іду зараз перасылаць грошы дачцэ, яна платна вучыцца ў Магілёве. Раней працаваў у Аляхновічах, на птушкафабрыцы, але каб мець магчымасць вучыць дачку, памяняў працу.
Жонка працуе ў калгасе, атрымлівае 600 тысяч− на гэта цяпер пражыць немагчыма.
Любоў Яршэвіч,
− Я адна гадую дачку, ёй 14 гадоў. Зарплата два мільёны, мы жывём. Але мне хутка трэба будзе выходзіць на пенсію. І цяпер я прашу, каб мяне не звальнялі, пакуль хаця б дачка не закончыць школу.
Алег Зімодра, прадпрымальнік:
− Мінімум чатыры мільёны. Столькі атрымліваюць нямногія, мусіць, у банках, на будоўлях. На ўсім цяпер стараюцца эканоміць. Вось я жыву ў прыватным доме, у нас газавае ацяпленне, але мне дорага плаціць за газ, і я раз на дзень палю печку, хаця гэта не так чыста і зручна.
Алена Дзяткова,
− Мінімум мільёнаў пяць, але такі заробак атрымліваюць, мусіць, толькі дырэктары.
Я цяпер у дэкрэтным адпачынку, дапамога па догляду за дзіцем — 440 тысяч рублёў. Адна пачка памперсаў каштуе 250 тысяч.Эканомім у першую чаргу на ежы. Многія прадукты проста перасталі набываць.
Галіна Якавенка, пенсіянерка:
− Пражытачны мінумум цяпер — мільён рублёў на чалавека пры цяперашніх цэнах. У тым ліку, і пенсіянераў. Але такая сума ёсць не ў кожнага, а з гэтага бяднее духоўнае жыццё, даводзіцца эканоміць на культуры. Есці ўсё адно будзеш, а вось кнігу ўжо не купіш, ці ў тэатр не сходзіш.
Мікалай Русакоў, пенсіянер:
− Не менш за два з паловай мільёны. Столькі зарабляюць, мусіць, кіраўнікі прадпрыемстваў, зваршчыкі, муляры.
А мы эканомім на ежы, адзенні, абутку. Вось я на пенсіі і падпрацоўваю грузчыкам, каб было лягчэй.
