Сёння ў Філармоніі — прэм’ера мюзікла паводле Багдановіча

9 снежня ў Вялікай зале філармоніі адбудзецца прэм’ера мюзікла-прыпавесці Ларысы Сімаковіч «Апокрыф», пастаўлены паводле знакамітага твору Максіма Багдановіча.

Да ажыццяўлення прэм’ернага твору запрошаны вядомыя калектывы і выканаўцы Беларусі —

Нацыянальны акадэмічны народны аркестр імя І. Жыновіча пад кіраўніцтвам народнага артыста Беларусі, прафесара Міхаіла Казінца, Дзяржаўны камерны хор Рэспублікі Беларусь — мастацкі кіраўнік і дырыжор Наталля Міхайлава, фальклор-тэатр «Госціца», артысты і майстры беларускай сцэны.

Напярэдадні прэм’еры «НН» сустрэлася з кампазітарам і рэжысёрам Ларысай Сімаковіч.

«Наша Ніва»: Чаму для стварэння мюзікла вы абралі менавіта творчасць Багдановіча?

Ларыса Сімаковіч: Адразу скажу,

справа тут не ў 120-годдзі

— я не «датскі» кампазітар, які піша да юбілеяў. Я ўжо працавала з творчасцю Багдановіча і два гады таму

я спадзявалася, што ініцыятыву стварэння Дня Багдановіча падхопяць іншыя. Такі хай аднадзённы фэст варта ладзіць кожны год, не чакаючы прывязкі да юбілея.

Багдановіч — гэта сапраўдны прыклад чалавечай мужнасці і боскага дару.

Я магу параўнаць яго з Моцартам, але Моцарту не патрэбна было праяўляць такі клопат пра родную зямлю

. Бацька Багдановіча, сам беларускі фалькларыст, быў за тое, каб ён стаў расейскім паэтам, і

Максім Горкі прапаноўваў пратэкцыю, але гэта было б тое, што зараз называюць «вярняк» і «прахадняк».

Аднак Багдановіч узяўся за амаль безнадзейную справу адраджэння беларускасці — вось гэта архіважна. А сёння, праз 120 год сітуацыя паўтараецца. І пры гэтым наш «Апокрыф» — гэта сапраўдны беларускі нацыянальны прадукт.

НН: Жанр «Апокрыфа» — мюзікл-прыпавесць, як атрымалася спалучыць такія розныя тэрміны?

ЛС: Прыпавесць — гэта вызначэнне Багдановіча, мне не хацелася ад яго адмаўляцца. Мюзікл — гэта ўніверсальны жанр, які супаў з маімі акцэнтамі. Мюзіклы — яны ж не такія, як 100 год таму. Цяпер у гэтай форме можна працаваць з любымі сюжэтамі — ад абсалютна бяззубых да геніяльных.

З «Апокрыфа» можна стварыць шыкоўную рок-оперу

, я буду вельмі ўсцешаная, калі хто-небудзь возьмецца за гэта. Я ж болей скіравалася ў бок паэзіі і лірыкі.

НН: У «Апокрыфе» бяруць удзел вельмі розныя выканаўцы. Ці складана было спалучаць акадэмічную, фальклёрную і эстрадную музыку?

ЛС: У спектаклі гэта будзе акадэмічная і фольк-музыка.

У Багдановіча ёсць такі персанаж — Народ.

І дакладна акрэслены час — жніво. А якое беларускае жніво без песняў? І хто ўвасобіць яго лепей, чым «Госціца»?

Галоўнага героя — Музыку, я пісала спецыяльна пад найлепшы голас — Яна Жанчака.

Апосталаў будуць выконваць акадэмічныя спевакі, мне гэта падаецца натуральным.

Хрыстос на сцэне не з’явіцца, але гледачы пачуюць ягоны голас — гэтую ролю выконвае хор.

НН: А чаму вы вырашылі такім чынам падыёсці да ролі Хрыста?

ЛС: Каб увасабіць яго на сцэне трэба мець вялікія рэсурсы: акцёрскія — гэтага вельмі цяжка дасягнуць. Гэта надзвычай складаная задача, у мастацтве было вельмі шмат спробаў. І тэхнічныя ўмовы таксама — трэба стварыць пэўны свет, пэўны антураж. Я зараз кажу са свайго глядацкага досведу — я бачыла шмат увасабленняў гэтага вобразу, і большасць падалася мне пошлымі.

НН: Як мяркуеце, ці магчыма паказаць «Апокрыф» за мяжой Беларусі?

ЛС: Нам не стае сродкаў,