© Усе правы абароненыя. Выкарыстанне платных матэрыялаў забаронена без пісьмовага дазволу. Выкарыстанне бясплатных рускамоўных версій матэрыялаў забаронена без пісьмовага дазволу. Выкарыстанне бясплатных беларускамоўных версій матэрыялаў дазваляецца пры ўмове наяўнасці актыўнай гіперспасылкі на
Nashaniva.com у першым абзацы.
воін-інтэрнацыяналіст?
я ні ў якім разе не жартую. як тут увогуле можна жартаваць? з уласнага вопыту кажу. нас з сяброўкай некалі прам на Плошчы Перамогі ў Менску (і справа была днём) пабіў воін-інтэрнацыяналіст - аўганец. ну так ён прадставіўся. натуральна, што менавіта ён падыйшоў да нас і слова за слова пачаў чапляцца. мы ўвогуле ні на кога і не на чога не чакалі - у нас адна мэта была - пагуляць і адна з адной пагаманіць...
ну а ў гэтага, відаць, была іншая мэта... рукі (ці нешта яшчэ), часаліся відаць... у яго таксама ў руках вялікая чорная сумка была... адтуль тырчэла капуста, каструля і нож... ну гэта прынамсі зверху...
і вось у нейкі момант сумка падае на зямлю і мы з сяброўкай адначасова атрымліваем з ягоных двух рук (сціснутых у кулакі) я ў адну шчаку, яна ў другую. у наступную секунду (ясна, што гэта ўсё вельмі хутка) я атрымліваю, шчэ і з нагі нуў... куды? ну, як сказаць... ну калі б хлопчыкам была, то было б пэўна балюча куды больш... ой, ну... пачті прафесіянал... - падумала, адпаўзаючы ўбок я...
ясна, што мы атрымалі б куўды больш... а некаторыя, мажліва і так, як гэта бедная дзяўчына... проста ён таксама быў не адзін... з ім быў старэйшы. ён да таго ўвесь час маўчаў і трымаўся збоку, а як гэты "герой" пачаў, то спыніў яго
калі і мы з сяброўкай крыху адыйшлі (ва ўсіх сэнсах), яна кажа: гэта нам шчэ пашчасціла, што ён адразу не пусціў у ход нож...
кажу - ага
...
яны ж бываюць потым даўбанутыя на ўсю галаву... тыя, хто прайшоў праз вайну... а асабліва праз такую "зразумелую і справядлівую", як нешта пад назвай "интернациональный долг"...
псіхіку ламае праз калена. калі застаўся жывы, то да дому, бывае что, вяртаецца толькі фізічная абалонка, а чалавека ўжо няма...
ну гэта канечне ў скрайнім выпадку. калі ён і да таго чалавекам не моцна так каб быў...
бо людзі ж розныя...
усё яшчэ веру, што добрых больш
гісторыя 100% рэальная. я не ўмею маніць
але гэта ўсё было больш чым як 20 год таму
ну ці... як "адваротны" варыянт... пацікаўцеся лёсамі амерыканскіх ветэранаў ўетнамскай амерыканскай "спецаперацыі"... як, "напрыклад"...