© Усе правы абароненыя. Выкарыстанне платных матэрыялаў забаронена без пісьмовага дазволу. Выкарыстанне бясплатных рускамоўных версій матэрыялаў забаронена без пісьмовага дазволу. Выкарыстанне бясплатных беларускамоўных версій матэрыялаў дазваляецца пры ўмове наяўнасці актыўнай гіперспасылкі на
Nashaniva.com у першым абзацы.
у мяне ж свякруха акушэрка-гінеколаг... русская... у маладосці яна трохі практыкавала... потым ейны муж (мой русскі свёкр-псіхіятр) яе ў разрад прэпадаў перавёў... бо надта ж яна напружвалася па начах бедная)
___
мой сын іх першы унук.
цяжарнарнасць праходзіла абсалютна нармальна. я наведвала кансультацыю дзень у день.
усё было добра. я сама найперш шмат чытала і адчувала, што мой арганізм і маё дзіцё мы робім усё правільна.
я адчувала ягоныя ножкі ўверсе, калі падыходзіў срок. тое самае сказала і мая мілая доктарка. маладая. прыгожая. далікатная. я амаль не адчувала ейнага ўмяшальніцтва. тут мне пашчасціла.
але толькі не са свякрухай...
срок ужо падыходзіў, і яна заваліла да нас... паклала мяне на канапу і пры ўсіх (свёкры і маім мужы) агаліла мой жывот і прыставіла да яго дапатопную слухаўку... потым запусціла рукі ў мой жывот... было дужа балюча
жывот балеў суткі пасля таго. дзіцёнак дужа каўбасіўся... я перажывала за яго. таму што на сябе мне пляваць. але не на дзіцё. думала - будущая бабушка, ну как же так?
после "волшебных" манипуляций с моим животом она выходит в коридор и говорит свекру - "ой, у нее никаких растяжек и пигментных пятен"
свекр посмеивался из-за угла - мол, я пытался ее остановить...
потом она посылает нас к своей подруге, работающей в роддоме... даже мой муж (ее сын) пытался остановить ее... говорил - все ж нормально. зачем?
но... русскую, возомнившую себя акушеркой-гинекологом, разве остановишь?
слезая с кресла этой подруги моей свекрухи слышу: "ну что? завтра рожаем? потому что послезавтра у меня отпуск. а уж невестку своей лучшей подруги я обслужу по полной программе"
класс. да?
а скажите пожалуйста непсихолог непотешный, почему
муж до рождения ребенка детей не хотел... а как только тот родился, так захотел еще...