Jak byli apranuty hości Biełaruskaha tydnia mody ŠMAT FOTAŬ
Tydzień mody ŭ Minsku — vydatnaja nahoda vyhulać svoj harderob i pachvalicca pačućciem hustu. U pierapynkach miž pakazami vyłavili samych stylovych haściej i raspytali pra ich adzieńnie.
Taćciana Ščarbakova, stylistka:
«Ja natchniłasia apošnim pakazam Max Mara: jany vypuskali ŭ svajoj kalekcyi kaściumy sa štanami, halštuki — takaja mužčynskaja tema. U stvareńni vobrazu adšturchoŭvałasia ŭ pieršuju čarhu ad sumki, pakolki heta dastatkova jarki aksiesuar. Takija sumki robić biełaruski dyzajnier — jon pierapracoŭvaje staryja vyraby sa skury, atrymlivajecca eka-pradukt.
Jašče adzin trend — ukaročanyja błejziery. Štany — a-la mužčynski styl. Usio, što ja lublu. Ja čałaviek-štany, mnie padabajecca spałučeńnie prostych kalarovych rašeńniaŭ i minimalizm.
Pinžak našaha biełaruskaha brenda Uno Mas Uno. Štany — mas-markiet. Halštuk styryła ŭ muža.
Jak zimoj vyhladać dobra i pry hetym nie mierznuć? Pieršaje — ja starajusia kuplać rečy z naturalnych tkanin: šerść, kašemir. Jany buduć sahravać. Druhi lubimy pryjom — heta šmatsłojnaść. A kali ŭžo krytyčna minusavaja tempieratura, to ja za razumny sens: lepš adziecca maksimalna ciopła, a nie modna. Hałoŭnaje — bierahčy svajo zdaroŭje».
Nastaśsia Levanovič, studentka:
«Moj vobraz — heta žyvy prykład taho, jak sa zvyčajnych rečaŭ, dastatkova niedarahich, možna sabrać štości cikavaje. Styl — uniseks. Rečy — vintaž. Sekand-chend, babulina šafa — čamu nie?»
Frančeska Bielini, fatohraf:
«Hety łuk pryjechaŭ z Łondana, prynamsi žakiet. Ja tut časam sutykajusia z łedzi, jakija majuć padobnyja ŭbory ź bliskaŭkami. Litaralna ŭčora takoje zdaryłasia na zdymkach TB-šou».
Natalla Zianievič, stylistka, siabroŭka Biełaruskaj pałaty mody:
«Ja padrychtavałasia, vybrała rečy biełaruskaha dyzajnu. Sumka, jakuju ja prystasavała jak kłatč, — heta «Hałanteja», žakiet — Devur, štany — Bałunova, branzalet — Rainbow, zavušnicy — Ptushka. A kašula — užo niejki varožy brend.
Mnie padabajucca prastornyja štany z akcentavanaj linijaj talii i toje, što ich možna sabrać źnizu šnurkami baciljonaŭ i stvaryć siłuet bananaŭ. A tak, epocha 80-ch — sponsar siońniašniaha łuku».
Volha Šatyka, madel:
«Mianie zaprasiła firma «Nełva» na pieryjad pakazu stać tvaram brendu. Učora ja pryjechała ŭ ich kramu, dzie my padabrali hety vobraz. A siońnia źniałasia ŭ proma-roliku firmy.
«Nełva» — adzin z maich lubimych brendaŭ. U mianie jość ich maleńkaja čornaja sukienka, jakaja słužyć užo vośmy ci dziaviaty hod.
Ad biełaruskich brendaŭ u mianie šmat rečaŭ. Dva palito našaj «Elemy», abutak «Marka»… Ale adzieńnie čaściej kuplaju ŭ mas-markiecie. Našu modu treba padtrymlivać, ale ž pakul ceny kusajucca. Voś Partuhalija viadoma tym, što tam šmat maleńkich brendaŭ, jakija stvarajuć kreatyŭnaje adzieńnie, a ceny nievysokija. I tamu tudy pryjazdžajuć z usiaho śvietu, kab kupić dyzajnierskija rečy. I ja maru, kab u Biełaruś hetak ža pryjazdžali».
Cviatłana Lavicina, dyzajnierka:
«Hety kardyhan majho dyzajnu, a sukienka — padarunak siabra: vyrašyła, što tydzień mody — dobraja nahoda jaje vyhulać. Aksiesuary stvarała maja siabroŭka, biełaruskaja dyzajnierka Darja Pałujan.
Ščyra kažučy, kali ja siudy źbirałasia, dumała adziecca mienavita ŭ svajo, ale siońnia pakazy bolš spakojnyja. Ja vyrašyła nie epatavać publiku, bo adzieńnie majho dyzajnu jarkaje. U Minsku naohuł nie šmat miescaŭ, kudy možna modna prybracca».
Darja Sudźjeva, imidž-ekśpiertka:
«Vybirała dla hetaj vosieni vobraz u fijaletavym kolery ŭ spałučeńni z elehantnym bežavym. Sukienka — naša biełaruskaja, brend «Krasa», šaŭkovaja chustka — Coccinelle, abadok — zvyčajnaja «Zara», jakaja ŭsim dastupnaja. Pra palito, krasoŭki i rukzak nie budziem — darahija rečy.
Ja za toje, kab my z mody brali toje, što nas upryhožvaje. Naprykład, kali ŭ vas šyroki łob i druhi padbarodak, to abadok zaŭsiody dapamoža heta schavać i vizualna vyciahnuć tvar».
Rehina Ryłova, studentka:
«Bolšaść z hetaha — vintaž: babulina, mamina, znojdzienaje na rynkach, barachołkach. Ci lohka być stylovaj u Biełarusi? Usio zaležyć ad čałavieka. Kali jość kreatyŭnaje myśleńnie, to lohka. Na vulicy na taki vobraz reahujuć stanoŭča, niekatoryja ŭśmichajucca, ale nikoli nie padychodzili i nie kamientavali».
Iryna Ściahajła, piensijanierka:
«Siońnia mnie zachaciełasia stvaryć taki vobraz haradskoj žančyny, biez uzrostu, dastatkova ŭniviersalny. Sukienka — z «Zary». A hety kapialuš — maja vialikaja luboŭ. Nakolki ja viedaju, kapielušy zaraz u trendzie, ja baču takija na maładych dziaŭčatach. Mnie vielmi padabajecca kambinavać na pieršy pohlad niesumiaščalnyja rečy».
Śvietłana Kiryniuk, dyrektarka sałona pryhažości:
«My z synam pracujem siońnia na pakazach, u nas na pryčoscy było bolš za 100 madelaŭ. Ja dapamahaju arhanizacyjnyja pytańni vyrašać — zakołki, banciki adšukać, sfatahrafavać vobrazy pravilna. Zajmajusia hetym 15 hadoŭ.
Maju ŭkładku dapamahali rabić vučanicy z kaledža. Jany rabili, a ja kazała, jak.
Na mnie ŭsie biełaruskaje. Sukienku Natalla Lachaviec šyła — u jaje załatyja ručki. Naohuł u mianie pracentaŭ 80 adzieńnia — našych brendaŭ».
