«My pakazvali dyzajn — nie hrudzi!» Jak 20 hod tamu na Dzień Niezaležnaści pierad BDU defilavali aholenyja madeli
Tradycyjny Dzień Niezaležnaści ŭ Biełarusi — heta parad vajennaj techniki, zakaśniełaja estrada i brsmaŭcy ŭ adnolkavych kiepkach. Ale ŭ 2001 hodzie śviata prajšło pa inšym scenary. Pierad hałoŭnym korpusam BDU pa podyumie kročyli aholenyja madeli. Na płoščy tady sabralisia tysiačy hledačoŭ. Možacie sabie ŭjavić?
Pakaz arhanizoŭvaŭ Saša Varłamaŭ. Viadomy madeljer raskazaŭ «Našaj Ninie», jak heta było — pra hołyja hrudzi na dziaržaŭnym śviacie, reakcyju kiraŭnictva BDU i toje, čamu takoje bolš nie paŭtaryłasia.
Hetyja fota niadaŭna ŭspaminali ŭ sacyjalnych sietkach. «Nie Paryž, nie Bierlin — Minsk», — dzivilisia
Na toj prajekt Sašu Varłamava natchniŭ Bierlin i tamtejšaja atmaśfiera svabody.
«Ja dvojčy ŭdzielničaŭ u samym vialikim podyumie śvietu. Pieršy raz — heta byŭ 1997 hod. My tam pakazvali biełaruskija i amierykanskija kalekcyi. Podyum — daŭžynioj 1000 mietraŭ. Asablivaść jaho składałasia ŭ tym, što jon byŭ u formie kare i prachodziŭ prosta na Kurfiurstendam, było zakryta niekalki kvartałaŭ. Podyum byŭ paŭtara mietra vyšynioj, dachodziŭ mnie da pleč.
Madeli, prajšoŭšy niekalki sot mietraŭ, sychodzili sa svaich abcasaŭ i nieśli ich u rukach, bo 1000 mietraŭ dla jeŭrapiejskich maniekienščyc — heta zanadta ciažka. Ale našy madeli kazali: my b jašče piać razoŭ prajšli hety kiłamietr. Nijakich ciažkaściaŭ niama — pytańnie ŭ zbałavanaści», — raskazvaje jon.
Saša Varłamaŭ, 2001 hod
Hety pakaz zaniesieny ŭ Knihu rekordaŭ Hinesa jak samy bujny ŭ śviecie (paśla rekordnym staŭ i bierlinski pakaz 2001 hoda z podyumam dyŭžynioj 1111 mietraŭ, dzie Varłamaŭ byŭ adnym z arhanizataraŭ).
«Paśla pieršaha vialikaha podyuma ŭ mianie zapała dumka: heta ž tak prosta, tak dobra, čamu ŭ Minsku heta nie zrabić? I tady ja raskazaŭ pra svaju ideju Kazulinu, jaki byŭ rektaram BDU. Značyć, prosta nasuprać Doma ŭrada, la hałoŭnaha ŭvachoda va ŭniviersitet my pastavim podyum — jak maha daŭžejšy.
Ja chacieŭ naohuł płošču apiarezać, ale mnie skazali, što dastatkova składana budzie arhanizavać achovu, kali rabić podyum pa pierymietry ŭsioj płoščy. Tamu daviałosia źmienščyć jaho — jon byŭ 150-200 mietraŭ u formie kare, jak u Bierlinie.
My pravodzili pakaz 2 i 3 lipienia. U pieršy dzień sabrałasia 7 tysiač hledačoŭ, a na druhi — 13 tysiač. My pracavali z 3-j hadziny dnia i da 10-j viečara. Kožnaje defile ciahnułasia 40 chvilin, potym paŭhadziny pierapynak, i znoŭ pakaz. A ŭ antraktach pieli roznyja hurty».
Kalekcyi, jakija demanstravalisia, byli zrobleny ŭdzielnikami konkursu «Młyn mody». Adabrali samaje lepšaje. Byli i vielmi adkrytyja kalekcyi. A adnu naohuł nie dapracavali da «čynoŭnickaha varyjantu».
«Niz byŭ raskošny, a vierch nu nijak nie atrymlivaŭsia ŭ aŭtara. Ja nie moh pierarablać hetuju kalekcyju pa-svojmu. Tłumačyŭ aŭtaru i tak, i hetak — karaciej, nie atrymlivałasia. Kažu ŭ vyniku: «Davaj tak: zdymaj vierch, my zakryvajem hrudzi rukami — jak na plažy, ničoha strašnaha».
Madel na raptoŭnuju źmienu vobrazu adreahavała spakojna.
«A što tut takoha? — ździŭlajecca Saša Varłamaŭ. — Madel jość madel. I potym jana rukami zakryłasia. Moda — heta ž asobny vid mastactva.
My pakazvali dyzajn — nie hrudzi!
Moda nie moža być chanžaskaj. Chacia nie, jana moža być luboj — jana adlustroŭvaje duch hramadstva. Pahladzicie, jakija siońnia tydni mody — heta ž žud. Žančyny ŭ namordnikach».
Varłamaŭ uspaminaje, što ŭ adzin ź dzion pajšoŭ doždž — ale hledačy nie razychodzilisia.
«Było cudoŭna — nie tak raskošna, jak u Bierlinie, ale ŭsio ž… Ja dumaŭ, pakaz budzie kožny hod. A potym stała ŭsio horš i horš — kali ludziam strojem treba chadzić na Dzień Niezaležnaści, to jakaja tut moda, jakaja svaboda?»
Kiraŭnictva ŭniviersiteta aholenych madelaŭ uspryniała narmalna — prynamsi ŭ vysokija kabiniety nikoła nie vyklikali. Dyj naohuł pry Kazulinie ŭ BDU panavała atmaśfiera svabody.
«Ja tady padpisaŭ damovu ź im, i my adkryli Centr moładzievaj mody. Jamu heta było cikava ŭ toj čas. Jon usio źbiraŭ pad siabie — i navuku, i mastactva. BDU byŭ dziaržavaj u dziaržavie», — dzielicca madeljer.
Praŭda, u 2002 hodzie Dzień Niezaležnaści prajšoŭ užo biez hrandyjoznych podyumaŭ. Upraŭleńnie kultury harvykankama zbudavała šmat placovak uzdoŭž praśpiekta, adnu ź jakich adviali ahienctvu Varłamava.
«My pracavali niedzie kala Pałaca sportu, razok ci dva pakazali kalekcyi i ŭsio. Maštab byŭ inšy, drabnieła ŭsio. Kali zahaniać u kletku, voś tak i atrymlivajecca», — z sumam adznačaje jon.
