Siaržuk Sys. Dačakajsia, rodnaja, mianie

Mama, mama, kažuć, daktary
Časam nie vyłaziać z našaj chaty,
Dačakajsia syna, nie zhary,
Jon ža ani ŭ čym nie vinavaty.

Dačakajsia, rodnaja, mianie
I prabač, što zaraz nie viarnusia.
Vieru, što vyhnańnia čas minie,
Jašče budzie volna ŭ Biełarusi.

Našyja biarozki i dubok
Mocy chaj dajuć tabie i viery,
I adnojčy, byccam nieznarok,
Cicha zarypiać u chatu dźviery.

Lubaja matula, datrymaj,
Mnie ž taksama horka na čužynie,
A hałoŭnaje, što tut ciabie niama,
A hałoŭnaje, što tut niama Radzimy.

Noč za nočču śniu adno kino:
Jak idu ściažynaju viaskovaj,
Zaziraju ŭ rodnaje vakno…
A dalej, dalej źnikajuć słovy.

29.05. 2023 h.

«Prabačcie, nakryła!» — prypisaŭ da vierša Siaržuk Sys.

Nashaniva.com

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj
ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru
«Našaj Nivy» ŭ TH

13

0

0

1

8

0