Dyk heta ž Vilnia na zdymku. Tam niepadalok dom mieścicca, u jakim Skaryna pracavaŭ. Ciapier u im niejki itałjanski restarančyk(?) dy ci nie numary jakijaś vyšej.

Bolšinstvo biełorusov v Vilniusie mnoho i trudno rabotajut, čto dažie vriemieni na otdych nie vsiehda chvatajet. A tiem vriemieniem kakije-to ludi vsio vriemia namierievajutsia zhurtovať ich kakije-to supolnosti. Nie očień połučajetsia, no starajutsia izo vsiech sił.

Lepiej ekskursii pa Vilni, čym biaskoncyja mazhabojni praź dzień, na jakich hurtujucca chataskrajnija biełaruskija rełakanty.

Ja tam spyniaŭsia ŭ hateli, što bačny na zdymku źleva, z čyrvonaj dachoŭkaj, były manastyr. Sustrakaŭsia z svajakami, jakija pryjazdžali ź Miensku... A potym byŭ kavid... Ale ŭ toj čas usio było tak choraša, ničoha nie pradviaščała biady, ništo nie padkazvała, što heta apošniaja sustreča, apošniaje raźvitańnie j apošni pocisk ruki.

Brama, jakaja viadzie ŭ dvor byłoj vilenskaj biełaruskaj himnazii, dzie na vierbnuju niadzielu ŭ hetym hodzie ćvili sinija praleski…