© Все права защищены. Использование платных материалов запрещено без письменного разрешения. Использование бесплатных русскоязычных версий материалов запрещено без письменного разрешения. Использование бесплатных белорусскоязычных версий материалов разрешено при условии наличия активной гиперссылки на
Nashaniva.com в первом абзаце.
што Калыханка - гэта асобая з'ява ў нашай культуры, я канчаткова зразумела некалькі год таму...
прыязджалі "нашы" амерыканцы. дзяўчынцы 5-6 год, яна нарадзілася ў Амерыцы, а тут у яе ісцінна русская сям'я... і вось яна забегла да мяне ў дамок і яе зацікавілі белмоўныя дзіцячыя кніжкі...
- что это? - спытала яна.
я, разумеючы, што яна мажліва не адрознівае Беларусь ад расеі спрабую асцярожна ёй сказаць - ведаеш, што тут Беларусь?.. што ў нас свая мова, адрозная ад русскай...
яна задумалася... хвіліна маўчання... а потым выдае:
- а! беларуская мова. знаю. "дабраначь" [і яшчэ пару слоў выдае] это такой калыханачны язык
мне так спадабалася гэта яе слова - калыханачны)
я ўспрымаю яе хутчэй са знакам + ніж знакам -
па-просту кажучы, гэта такі ланцужок паміж мовамі. з аднаго боку трасянка ёсць сведчаннем і пабочным прадуктам таго, як расейская мова намагаецца нашу мову замясціць, але гэтаксама трасянка можа спрацаваць і ў адваротны бок. бо ў русіфікаваных беларусаў ёсць яшчэ і такі комплекс - гавары па-беларуску або правільна, альбо ніяк. а трасянка разнявольвае
цяпер сама ўсё часцей падчас размовы свядома (!)) карыстаюся трасянкай. і заўважаю, што навакольныя робяць гэтаксама
Дарэчы,
той хто на фотке за "лавачкамі" ужо ваюе ва Украіне з іншымі беларусамі!!!!!
і я таксама ;)
але мы міжволі мусім перадаваць гэта нашым нашчадкам
толькі так і будзем жывы