Hieroi paleskaha roku: publika łamała dźviery na ich kancertach 8

Kab trapić na ich kancerty ŭ miascovy DK, publika łamała dźviery, kab pasłuchać ich, ludzi pryjazdžali ź Minska, ich zdymała televizija, a kamsamolskija aktyvisty zładzili muzykam tur pa Vienhryi. Praŭda, apošni kancert «Viktoryja» tak i nie dajhrała — jaho razahnała milicyja.

A.Haraloŭ, Ju.Areška, Uł.Kartaŭcaŭ, A.Žaleźniakoŭ, Ł.Ciepłušenka (časova zamianiaŭ M.Ramaškieviča), Ju. Vialička

«Viktoryja» razam z «chenh-hienierataram»

«Viktoryja» ŭ parku Pieramohi, Rečyca. Na piarednim płanie – A.Haraloŭ

«Viktoryja» ŭ Vienhryi. A.Žaleźniakoŭ, Ju.Areška, Uł.Kartaŭcaŭ, M.Ramaškievič, A.Haraloŭ

Historyja rok-n-rołu ŭ Biełarusi zastajecca maładaśledavanaj i niesistematyzavanaj. A što da terytoryi pa-za Minskaj kalcavoj — tym bolš. Chacia ŭ 1970-ch u pravincyi rok-žyćcio viravała jašče jak! Asabliva ŭ zabiaśpiečanych haradach, dzie byli bujnyja pradpryjemstvy. Za zavodami j kambinatami zamacoŭvalisia damy kultury j profilnyja vučelni, na bazach jakich i kancentravalisia maładyja muzykanty.

Naprykład, Rečyca. U 70-ch miascovych VIA možna było naličyć bolej za dziasiatak. Ź ich kamandy rok-n-rolnaje skiravanaści, kaniečnie, składali mienšaść. Inšyja hrali savieckuju estradu. Akramia školnych i DKšnych załaŭ ź viasny da vosieni tutejšyja hurty vystupali na dvuch tancplacoŭkach: na staroj (nad Dniaprom) i novaj (u parku Pieramohi). Apošniuju na doŭhi čas ablubavaŭ nieaficyjny ansambl № 1 «Viktoryja».

Hang-generator i šumavyja efiekty

Hurt «Viktoryja» ŭtvaryŭsia ŭ 1971 h. pry kłubie zavoda mietaličnych vyrabaŭ. Darečy, arhanizatar i lidar «Viktoryi» Jury Areška vučyŭsia ŭ toj ža muzyčnaj rocie va Uruččy pad Minskam, što j zasnavalniki «Pieśniaroŭ», praŭda, trochi paźniej. U skład kalektyvu ŭvajšło siem maładzionaŭ, usim kala 20 hadoŭ, akramia niepaŭnaletniaha Jurasia Vialički.

«Viktaryjancy» sami vyrablali lampavyja ŭzmacnialniki, udaskanalvali elektrahitary, vydumlali hałasavyja j hitarnyja efiekty. Muzyki navat vynajšli ŭłasny hang-generator — prybor u vyhladzie doŭhaha hryfu, jaki vyvodziŭ huki nakštałt sintezatara Minimoog i časam raździraŭ muzykam palcy ŭ kroŭ. Jak kažuć śviedki, na štohadovym fiestyvali «Rečyckaja liryčnaja» «Viktoryja» svaim «hienierataram» prymusiła hledačoŭ ucisnucca ŭ kresły. Akramia taho, padčas kancertaŭ u niekatorych ułasnych kampazicyjach (jak «Traktar») «Viktoryja» vykarystoŭvała zahadzia zapisanyja šumy: roŭ ruchavika, šorhat papiery, pieralivańnie vady ŭ šklanku… U patrebnych momantach ich zapuskaŭ z pulta hukaapieratar.

Skład «Viktoryi»:

Jury Areška — lidar, vakał;
Uładzimir Kartaŭcaŭ — kłavišy, truba;
Alik Žaleźniakoŭ — hitara;
Alaksandr Haraloŭ — hitara;
Jury «Mały» Vialička — bas;
Michał Ramaškievič — bubny;
Mikałaj Lipski — hukaapieratar.

Ad Hiensbura da Uriah Heep

Rok-n-rolnaja infarmacyja z zamiežža traplała ŭ Rečycu, jak i ŭ Minsk, praz zamiežnyja radyjostancyi, redkija aryhinalnyja płytki j padpolny raspaŭsiud zapisaŭ na babinach i fluarahrafičnych zdymkach (to bok «kaściach»). Samatužnyja zapisy samoj «Viktoryi» taksama chadzili pa rukach. Ale zroblenyja jany byli nie stolki dziela fiksacyi materyjału, kolki jak pabočny pradukt revierbieracyi: efiekt recha na vystupach zdabyvaŭsia tolki praz adnačasovy zapis hrańnia.

«Viktoryja» śpiecyjalizavałasia pieravažna na zamiežnym rok-n-role — nie tolki anhielskim dy amierykanskim, ale j vienhierskim (Illés, Hungária). Ansambl rehularna vykonvaŭ zabaronienuju ŭ šerahu jeŭrapiejskich krainaŭ «Je T'Aime…» Hiensbura, instrumientalnyja frahmienty z rok-opery Vebiera «Jesus Christ Superstar», najlepšyja tvory Creedence Clearwater Revival i Uriah Heep va ŭłasnych adaptacyjach. Zrešty, repiertuar «Viktoryi» dla tancaŭ i dla aficyjnych konkursaŭ mocna roźniŭsia. U parku Pieramohi hurt paźbiahaŭ pieśniaŭ z savieckaje estrady, chacia znachodziŭsia pad pilnym kantrolem addzieła kultury. Časta zamiežnyja rok-chity pradstaŭlalisia jak pieśni savieckich kampazitaraŭ. Adnojčy muzykaŭ prymusili zamalavać na scenie imia ansambla, napisanaje łacinkaj, — Victoria.

Akustyčny kazyrok i «Homiel TV»

Nie dziva, što pasłuchać «Viktoryju» pa viečarach u parku Pieramohi źbirałasia ci nie pałova Rečycy, a taksama źjazdžalisia amatary ź inšych miescaŭ. Prychodziła moładź, prynamsi vonkava padobnaja da chipi. Tyja, chto nie moh trapić na parkavuju tancplacoŭku, nazirali za kancertam praź mietaličnuju sietku, što była naciahnutaja vakoł. Potym, praŭda, ułady abnieśli tancplacoŭku vialikimi ščytami. Ale čuvać rok-n-roł u vykanańni «Viktoryi» ŭsio roŭna było daloka ŭ pryvatnym siektary Rečycy — śpiecyjalny akustyčny kazyrok pa-nad scenaj davaŭ nakiravany huk. Adnojčy na kancercie «Viktoryi» byŭ zaŭvažany i pradstaŭnik minskaha andehraŭndu Jaŭhien Kanavałaŭ.

U raznastajnych konkursach samadziejnaści «Viktoryja» ŭdzielničała nie z svajoj voli. Tym nie mienš kalektyŭ nieadnojčy rabiŭsia pieramožcam. Paśla adnaho z takich spabornictvaŭ «Viktoryja» trapiła na homielskuju televiziju. Zapis tranślavaŭsia ŭ efiry, ale ŭ archivach nie zachavaŭsia. Vizit na TV byŭ admietny i tym, što «Viktoryja» tady vykanała svaje całkam aŭtarskija pieśni, jakich było nie tak šmat.

Praź Vienhryju ŭ Banhładeš

Zatym «Viktoryja» šmat pajeździła z kancertami pa Biełarusi. A ŭ 1974 h. kamsamolskija dziejačy Rečycy paviedamili muzykantam pra hastroli pa Vienhryi. U suviazi z hetym im zahadali pastryhčysia j nadzieć novyja stroi. Pierad adjezdam za miažu ansambl zładziŭ kancert u domie kultury. Kvitkoŭ nie chapiła na ŭsich, tamu publika vyłamała dźviery j całkam akupavała zału.

U Vienhryi «Viktoryja» vystupała ŭ niekalkich haradach. Pryčym u kožnym abaviazkova naviedvała kinateatr i hladzieła adzin j toj ža film — «Concert for Bangladesh» Džordža Charysana. Žychary Rečycy ŭpieršyniu pabačyli — chaj sabie j na ekranie — sapraŭdny rok-kancert. Naturalna, što niekalki tvoraŭ Charysana pierakačavała ŭ ich repiertuar.

«Da zdravstvujet sovietskaja miłiciia!»

Paśla vizitu ŭ Vienhryju «Viktoryja» praisnavała jašče prykładna dva hady. Pryčynaŭ dla raspadu było šmat: arhanizacyjnyja składanaści, siamiejnyja abstaviny, kamuści paprostu nadakučyła i h.d. Admietna, što apošniaja pieśnia z apošniaha kancertu «Viktoryi» («July morning» Uriah Heep) była niedajhranaja da kanca praz umiašańnie milicyi. Kali moładź na znak pašany stała pierad scenaj na kaleni, da muzykaŭ vybieh ceły natoŭp milicyjantaŭ, jakija vydrali ŭsie pravady j prymusili «Viktoryju» syści, niahledziačy na abureńnie ludziej. Mikrafony, tym nie mienš, chutka ŭklučylisia i zafiksavali, što adbyvałasia navokał. Pakul milicyja padhaniała muzykaŭ, kab jany chutčej źbiralisia, moładź kryčała ščyraje «Viktoriia, nie uchodi!» i ździeklivaje «Da zdravstvujet sovietskaja miłiciia!».

Pasłuchać zapisy hurta možna na staroncy «Tuzina Hitoŭ».

tuzin.fm

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH