Pobytavaja etnahrafija. Chacieŭ unuk pachvalicca pierad narodžanaj u časy Piłsudskaha babaj.
— Baba, a kali ŭ nas siońnia Vihilija budzie?
— Jakaja viahila?
— Nu viačera kaladnaja.
— Kućcia moža?
— Nu.
— Dyk ty kažy «kućcia». U nas jana hedak viek zvałasia. I ŭpierad, da vajny. Heta mo ŭ palakaŭ zvałasia viahila?!
— Dyk i ŭ nas ža da vajny była Polšča.
— Ja ŭžo nie viedaju, što tut było i što budzie. Ale pra nijakuju viahilu nie čuła. A kućcia, jak uchodzimsia, budzie!
(Zapisana ŭ Nalibakach, Staŭpiecki rajon Mienskaj vobłaści.)
0
0
0
0
0
0
