Jak raspavioŭ Svabodzie dziažurny neŭrolah Bieraściejskaj haradzkoj lakarni chutkaj dapamohi Vadzim Haŭryk, Uładzimier Niaklajeŭ sapraŭdy znachodzicca ŭ ich u špitali:
«Jaho stan zdavalniajučy ciapier. Hipertaničny kryz u jaho byŭ, ciapier jon kupiravany».
Svaboda: «Ale jon u jakim stanie da vas trapiŭ: u jaho nia było śladoŭ pabojaŭ?»
Vadzim Haŭryk: «Nie, nie było, nie było. Trapiŭ z vysokim ciskam.»
Svaboda: «A kali planujecie vypisać jaho?»
Vadzim Haŭryk: «Nu, heta niekalki dzion zvyčajna. Adnaznačna skazać nielha, pa pieršych sutkach usio dobra budzie ci nie, tamu paru dzion budzie pad medyčnym nahladam».
Medyk paćvierdziŭ, što Ŭładzimier Niaklajeŭ nie znachodzicca pad milicejskaj achovaj, i jamu možna telefanavać, abo naviedvać 26 sakavika.
Ale pakul mabilny telefon spadara Niaklajeva niedasiažny.
Uładzimier Niaklajeŭ byŭ zatrymany ŭ noč z 24 na 25 sakavika bieraściejskimi pamiežnikami paśla viartańnia z Polščy. U składzie delehacyi biełaruskaj apazycyi i hramadzianskaj supolnaści jon sustrakaŭsia ŭ Varšavie z polskimi palitykami, a 23-ha sakavika jany praviali dyskusiju ŭ Sejmie Polščy. Jon źbiraŭsia brać udzieł u Dni Voli ŭ Miensku.
