Biełaruś — adzinaja dziaržava na postsavieckaj prastory, dzie nie było nijakich uzbrojenych kanfliktaŭ i jakaja nie maje nijakich terytaryjalnych pretenzij. Pra heta ministr zamiežnych spraŭ Biełarusi Uładzimir Makiej zajaviŭ u intervju telekanału «Mir».
Reuters.com
«Viadoma ž, my nie možam prajści mima tych apošnich krokaŭ, jakija raspačaŭ Paŭnočnaatłantyčny błok apošnim časam pablizu našych miežaŭ. Ja maju na ŭvazie raźmiaščeńnie niekalkich tysiač vajskoŭcaŭ u Polščy i krainach Prybałtyki, i niekalkich dziasiatkaŭ tankaŭ», — adznačyŭ kiraŭnik MZS.
Pavodle jaho słoŭ, z vajennaha punktu hledžańnia, heta kardynalna situacyju ŭ vajennym płanie nie źmianiła. Adnak jon pryvioŭ anałohiju z frazaj Čechava, «što strelba, jakaja visić na ścianie, kali-niebudź moža i strelić».
«Nas naściarožvajuć padobnyja dziejańni jašče i tamu, što ŭ apošni čas my bačym uzmacnieńnie vajaŭničaj rytoryki pamiž Uschodam i Zachadam. Ja zaraz nie budu kazać, chto maje racyju, chto vinavaty. Ale my bačym, što vielmi časta hetyja abvinavačvańni na adras adzin adnaho nie zaŭsiody źjaŭlajucca abhruntavanymi», — ličyć Uładzimir Makiej.
Jon taksama pryvioŭ u prykład vykazvańni pradstaŭnikoŭ dziaržaŭ — krain NATA, jakija miažujuć ź Biełaruśsiu, u jakich tyja zakłapočanyja budučymi biełaruska-rasijskimi vučeńniami «Zachad-2017».
«Ź ich punktu hledžańnia, hetyja vučeńni majuć ahresiŭny charaktar, jak byccam u vyniku hetych vučeńniaŭ płanujecca napad na niejkija susiednija dziaržavy, — adznačyŭ ministr.
— Chaču adnaznačna skazać. Ź biełaruskaha boku ŭ dačynieńni da nikoha nikoli nie zychodziła pahroza i nie budzie zychodzić. My źjaŭlajemsia dziaržavaj, jakaja nie stvaraje prablemy kamuści, a naadvarot, unosić svoj układ u zabieśpiačeńnie stabilnaści ŭ rehijonie.
Biełaruś — adzinaja dziaržava na postsavieckaj prastory, dzie nie było nijakich uzbrojenych kanfliktaŭ. My nie majem nijakich terytaryjalnych pretenzij adzin da adnaho. Tamu my majem namier praciahvać hetuju liniju i nadalej».
Kiraŭnik MZS padkreśliŭ, što pazicyja Biełarusi zaklučajecca ŭ tym, što treba pierachodzić ad vajaŭničaj rytoryki, jakaja moža pryvieści nas da skočvańnia da časoŭ chałodnaj vajny, da narmalnych, dypłamatyčnym mietadam vyrašeńnia lubych prablem, u tym liku i ŭ śfiery biaśpieki, vajenna-palityčnaj śfiery. Uładzimir Makiej ličyć, što tolki takim čynam možna dazvolić isnujučyja nierazumieńni i zakłapočanaści adzin z adnym.
«Ja litaralna paru dzion tamu pračytaŭ niedzie, što Michaił Harbačoŭ nazvaŭ ciapierašni čas viartańniem da epochi chałodnaj vajny. Ale my pavinny razumieć adno: tady pierachod ad chałodnaj vajny da «haračaj» vajny byŭ abciažarany abo praktyčna niemahčymy z-za taho, što byŭ bałans sił i ŭ śviecie, i ŭ našym rehijonie. Siońnia hetaha bałansu sił niama. U vyniku niejkaja maleńkaja nieaściarožnaść ci niejkija niepradumanyja dziejańni jakoha-niebudź z bakoŭ, mohuć pryvieści da vajny «haračaj», što absalutna niedapuščalna i było b absalutna niebiaśpiečna dla našaha rehijonu, dy i dla śvietu ŭ cełym», — zajaviŭ ministr.
Uładzimir Makiej pierakanany, što treba pierastać zajmacca abvinavaŭčaj rytorykaj u adras adzin adnaho i imknucca vypracavać razam tyja dziejańni, tyja rašeńni, jakija dapamohuć niejtralizavać situacyju, zabiaśpiečyć mir i stabilnaść u rehijonie.
