«Siniaja kniha biełaruskaha ałkaholika PLUS» Antona Kułona — heta dapracavany varyjant knihi «Siniaja kniha biełaruskaha ałkaholika», jakaja vyjša ŭ 2012 hodzie i vyklikała rezanans jak u litaraturnych kołach, tak i ŭ kołach niepituščych ałkaholikaŭ i bolš taho — dziejnych.
U knizie raspaviadajecca pra pryhody amatara vypić i pra toje, jak hieroj knihi pierasprabavaŭ mnohija sposaby baraćby z ałkahalizmam i, narešcie, znajšoŭ svoj šlach. U knizie davoli imionaŭ lehiendarnych dziejačaŭ biełaruskaj kultury: Kima Chadziejeva, Michasia Stralcova, Mikoły Kapyłoviča i inšych.
Žonka niekudy źjechała, i ja zaprasiŭ «zbornuju» kaviarni «Mołodiežnoje» da siabie ŭ hości. Byŭ siarod zaprošanych i Michaś Stralcoŭ.
Pahulali dobra. Pasnuli — dzie chto moh: na łožkach, kresłach i navat na padłozie. Chiba što na šafie nikoha nie było.
Čamu ŭspomniŭ šafu?
Bo byŭ taki vypadak, kali šmatlikaja kampanija «balavała» ŭ navukoŭca-bijołaha Vici Prataščyka i «najnieprychotliviejšy» hość raspranuŭsia da trusoŭ dy zalez adpačyvać na šafu. Hetym hosciem byŭ volny žurnalist Siarhiej Aładźjeŭ. Najcikaviej i najdziŭniej było toje, što, jak tolki ŭtajmavalisia hości, raptam adniekul źvierchu, z šafy daniośsia Siarhiejeŭ hołas:
— A koŭdra? Koŭdru mnie dajcie. Zdajecca, viecier pradzimaje…
Prataščyk aburyŭsia:
— Koŭdru jamu padavaj! Samaje vysokaje, pačesnaje miesca atrymaŭ, dy jašče niezadavoleny!
Adnak u mianie na čas taho «balavańnia» Siarhieja nie było. Tak što šafa była volnaja.
Voś što kaža pra knihu litaraturaznaŭca Hanna Jankuta: «Historyi z žyccia piśmieńnikaŭ i kalapiśmieńnickich kołaŭ, u jakija časam na radaść pačesnaj hramadzie traplaje santechnik Arkadzij, choć i śviedčać pra toje, što pad soncam niama ničoha novaha, dazvalajuć pa-novamu zirnuć na śviet biełaruskaha pryhožaha piśmienstva. Pra hetaha aŭtara — jak i pra Alhierda Bachareviča — možna skazać, što pra biełaruskuju litaraturu tak jašče nichto nie pisaŭ, ale niezvyčajnaść i «siensacyjnaść» hetych knih vielmi roznaja. «Siniaja kniha biełaruskaha ałkaholika» — heta padarunak, dasłany z savieckaj epochi, jakaja svoječasova nie dała nam ułasnaha receptu «ślazy kamsamołki», i takija padarunki treba prymać, chočam my hetaha ci nie».
Hanna Kiślicyna, litaraturaznaŭca: «Čytać knihu nadziva cikava, i navat nie stolki z-za taho, što mnohich dziejačaŭ kultury, pra jakich tut idzie razmova, ja viedała pa padručnikach litaratury, ale ŭ pieršuju čarhu tamu, što piśmieńnik zdoleŭ pieradać atmaśfieru 70-ch hadoŭ minułaha stahodździa».
«Siniaja kniha biełaruskaha ałkaholika PLUS» z novymi historyjami, novaj strukturaj i na biełaruskaj movie — ŭžo ŭ kniharni vydaviectva na Niamizie, 3 i na sajcie halijafy.by
