Rasijski sajt «Vojennoje obozrienije» vypuściŭ čarhovyja materyjały na biełaruskuju tematyku.
U adnym ź ich Aleh Jahoraŭ śćviardžaje, što ŭsioj Uschodniaj Jeŭropie pahražaje strašnaja depapulacyja, i ŭ Biełarusi, pry admovie ad sajuza z Rasijaj, zastanucca žyć 3-4 miljony čałaviek. U inšym artykule Jahoraŭ apisvaje adnosiny Biełarusi i Ukrainy z Rasijaj i prychodzić da vysnovy: naša kraina stavicca da Rasii jak da łuziera i pustoha miesca, a nie jak da vialikaj dziaržavy.
U Biełarusi buduć žyć 3—4 miljony čałaviek
«Vojennoje obozrienije» ŭ svaim artykule zychodzić z taho, što ščylnaść nasielnictva karelujecca ź sielskahaspadarčaj pradukcyjnaściu terytoryi i ŭzroŭniem jaje ekanamičnaha raźvićcia.
Byłyja savieckija respubliki aŭtar nazyvaje «dziaržavami-limitrofami» i źviazvaje ich depapulacyju z deindustryjalizacyjaj. Nibyta, mienavita savieckija vytvorčyja kompleksy, elektrastancyi i party dazvalali Ukrainie prakarmić 52 miljony čałaviek, a Biełarusi — 10. A z momantu zdabyćcia niezaležnaści, jak piša Jahoraŭ, byłyja savieckija respubliki chutka «prajeli» savieckuju spadčynu.
Takoje ž było i ŭ krainach Bałtyi. Jak śćviardžaje «Vojennoje obozrienije», biez Rasii hetyja krainy čakaje hałodnaja śmierć.
«Estoncy mohuć być vielmi paśpiachovymi, ale… stroha ŭ miežach Rasii. Inakš — haleča. I nasielnictva ad biaskormicy pačynaje vymirać i raźbiahacca… Ryha i Talin vielmi dobra žyli za košt statusu impierskich partovych haradoŭ»,
— piša Jahoraŭ.
Pra Biełaruś aŭtar piša, što naša kraina pakul usich hetych ekanomika-demahrafičnych prablem paźbiehła. Klučavoje słova — «pakul». Pryčyna hetaha — kvaziintehracyja z Rasijaj. Heta značyć najaŭnaść ruskaha rynka, tannych enierharesursaŭ i vieličeznych datacyj / «kredytaŭ», dazvoliła zachavać kolkaść biełarusaŭ praktyčna na savieckim uzroŭni.
«Ale kali my pahladzim na stanovišča RB z punktu hledžańnia hłabalnaj ekanomiki, to jano značna horšaje, čym u krain Bałtyi i Ukrainy. Čamu? Niama ni vychadu da mora, ni surjoznych zapasaŭ jakich-niebudź resursaŭ i mahutnych ekspartnych vytvorčaściej pieršaj pierapracoŭki taksama niama (typu mietałurhičnych hihantaŭ Ukrainy). Kamu i navošta patrebna Biełaruś u hłabalnym maštabie? Jakoje nasielnictva na dadzienaj terytoryi ekanamična abhruntavanaje?»
— pytajecca Jahoraŭ.
Jon ličyć, što turyzm dla našaj krainy małapierśpiektyŭny jak krynica dachodaŭ, tamu što «Minsk — heta navat nie zusim Kijeŭ, nie kažučy ŭžo pra Paryž».
Na dumku «Vojennoho obozrienija», žyć u našaj krainie buduć 3—4 miljony čałaviek, ale navat jany buduć niebahatymi, a biełaruskija harady čakaje enierhietyčny kałaps:
«Minsk — heta nie zusim tropiki i aciapleńnie kaštuje vielmi surjoznych hrošaj»,
— piša Jehoraŭ.
Biełaruś ličyć Rasiju łuzieram i pustym miescam, a nie zvyšdziaržavaj
«Vojennoje obozrienije» piša, što ŭ Biełarusi i Ukrainie skłałasia niezaležnaja ad Maskvy ideałohija i razumieńnie hieapalityčnaj situacyi:
«Jak u Biełarusi, tak i va Ukrainie «padzieńnie SSSR» praciahvałasia biaskonca. Heta značyć, što tyja samyja nastroi, jakija byli papularnyja i ŭ Rasii ŭ kancy 80-ch / pačatku 90-ch, u ich tak i nie mianialisia. Heta značyć, toj pierałom, u śviadomaści, adnosinach da dziaržavy i mižnarodnych adnosinach, jaki ŭ RF adbyŭsia ŭ kancy 90-ch u vyniku ekanamičnaha kryzisu i napadzieńnia NATA na Juhasłaviju… adbyŭsia ŭ Rasii, ale nie va Ukrainie, i nie ŭ Biełarusi»,
— paviedamlaje Jahoraŭ.
Mienavita z hetaha momantu, jak jon ličyć, Biełaruś i Rasija pačali ŭsio horš i horš razumieć adzin adnaho. Heta značyć, što mienavita tady (na miažy tysiačahodździaŭ) krainy zbočyli na roznyja darohi. U toj čas, jak Rasija parvała ź jelcynskaj spadčynaj 90-ych, h.zn. pierastała šukać siabroŭstva z Zachadam, Biełaruś i Ukraina, na dumku aŭtara, tak i zastalisia dumkami ŭ 90-ych:
«Palityčnaje razumieńnie pracesaŭ, jakija adbyvajucca ŭ Rasii, jany biaruć u zachodnich prapahandystaŭ».
Jahoraŭ nie razumieje, čamu infarmacyju ab techničnych, ekanamičnych i palityčnych pośpiechach Rasii ŭ Biełarusi i Ukrainie surjozna nichto nie ŭsprymaje:
«Dasiahnieńni Rasii ŭ samych roznych halinach faktyčna nijakaj cikavaści ni ŭ Biełarusi, ni va Ukrainie nie vyklikali».
Jon upeŭnieny, što Zachad pieramoh u hetych krainach kančatkova, i Rasija ŭžo ničoha nie zmoža z hetym zrabić:
«Ź ich hledzišča, Rasija — łuzier i pustoje miesca i hieapalityki dla jaje nie isnuje. My na ŭsio sprabujem hladzieć sa svajoj zvanicy, a časam heta pamyłkova. Ź minskaj / kijeŭskaj zvanic vid adkryvajecca zusim inšy».
Jak piša Jahoraŭ, u hałavie biełaruskich elit isnuje niejkaja «zbornaja salanka» z «drobnamajontkavaha nacyjanalizmu, poźniesavieckich iluzij, prazachodnich nastrojaŭ i inšaj muci».
Na dumku «Vojennoho obozrienija» absalutna nievyrašalnyja palityčnyja prablemy z Ukrainaj i Biełaruśsiu (jak, u pryncypie, i z Hruzijaj ci Estonijaj) paŭstajuć z-za taho, što dla ich Rasija siońnia «prosta kraina», a nie zvyšdziaržava.
