Aleś Tabolič — toj kandydat, da jakoha nichto ŭsurjoz nie stavicca. Ale nazirać za jakim cikava.
Lehienda biełaruskaha mietału pajšoŭ na vybary chutčej pa prykole. Sam jon tłumačyŭ heta tym, što jon, jak i dziejny prezident, Alaksandr Ryhoravič, a jašče zusim nie horšy za Taćcianu Karatkievič, jakaja vyłučałasia piać hadoŭ tamu.
Tabolič chucieńka zhurtavaŭ kamandu z sotni čałaviek, a CVK jaje zarehistravała. Sam Tabolič śmiajaŭsia, što rabiŭ tatuaž siastry Jarmošynaj, mo tamu da jaho pastavilisia tak łajalna. Zdavałasia b, na hetym chajp ad kampanii ŭžo dasiahnuŭ maksimumu, ale Aleś praciahvaje davać padstavy dla razmoŭ.
Dziva, ale ŭ apytańniach na roznych sajtach Tabolič idzie šostym-siomym siarod imaviernych kandydataŭ, apiaredžvajučy, skažam, Andreja Dźmitryjeva. Mabyć, hałasujuć najpierš tyja, chto ŭžo całkam rasčaravaŭsia ŭ vybarach. I ličać, što ich patrebna davodzić da maksimalnaha absurdu.
U pieršy dzień leta Aleś vyrašyŭ sabrać pikiet la handlovaha centra Green City na Kamiennaj Horcy. I kab raśpisacca za mietalista vystraiłasia čarha! Chaj i nie ŭ niekalki tysiač, jak za dzień da taho ŭ Cichanoŭskich, ale niekalki dziasiatkaŭ čałaviek stabilna čakali na praciahu dźviuch hadzin, kab pakinuć svoj podpis. I navat doždž tut nie staŭ pieraškodaj.
Pryjechała šmat starych rokieraŭ u džynsavych kurtkach i ź niamytymi vałasami, absalutnych alternatyŭščykaŭ. Ale ŭ čarhu prychodzili stanavicca navat piensijaniery. Kažuć, što hatovyja padtrymać luboha alternatyŭnaha kandydata. A kali jon jašče i pa-biełarusku havoryć, to tym lepš.
Hrupa Taboliča dziejničała dosyć biescyrymonna. Jany prosta stali pierad ludźmi ź inicyjatyŭnaj hrupaj Babaryki. Ale samaje dziŭnaje, što prychilniki bankira zusim nijak nie aburalisia. Mabyć, podpisaŭ usio adno dastatkova. Možna dapamahčy i inšym.
Pobač z natoŭpam chadziŭ sakratar KCHP-BNF Aleś Čacholski. Razdavaŭ drukavanyja arkušyki z nazvami sajtaŭ, dzie hurtujucca prychilniki Paźniaka. Čacholski raskazaŭ, što Zianon maje namier vystupić u padtrymku Cichanoŭskaha, zaklikać ludziej raśpisvacca za jaho. «A čamu za Babaryku nie?» — spytalisia ŭ jaho. «Kali ludzi pojduć hałasavać na ŭčastki, chaj i za Babaryku, to Łukašenka «pieramoža»», — pierakanana kaža Čacholski.
Sam Tabolič chadziŭ u sałamianym bryli, jon z radaściu fatahrafavaŭsia z prychilnikami, razdavaŭ aŭtohrafy na paštoŭkach, dzie było zapisana «Alternatyva. Raźvićcio. Tvorčaść». A jašče Taboliču padabajecca padkreślivać, što ŭ jahonaj inicyjatyŭnaj hrupie paradkavy numar 13. Heta, naprykład, było napisana na vializnym baniery, jaki muzyki doŭha naładžvali.
Padtrymać Taboliča pryjšoŭ Aleh Hubič z hurta Kamaedzitca. Adzin z samych pravych kalektyvaŭ našaha roku. A Alaksandr Pamidoraŭ navat napisaŭ pieśniu ŭ padtrymku pretendenta. «Potym svajho dasiarbaješ baršču — dapamažy Ryhoryču! Chopić bajacca, chopić maŭčać — padpisvajsia za Taboliča», — pad hitaru śpiavaŭ Pamidoraŭ.
Alaksandr Pamidoraŭ.
«31 maja byli ŭ Hrodnie. Pryjechali na try hadziny, a zastalisia na piać. Stolki ludziej było, bolš za dźvieście podpisaŭ sabrali. Išli tolki da nas i da Cichanoŭskaha. Trochu ściabalisia, pytalisia: Alaksandr Ryhoravič, a dzie Łukašenka? U Hrodnie ludzi vielmi dobra viedajuć alternatyŭnych kandydataŭ», — kaža Tabolič.
U hety samy momant da muzyki padychodzić pjanavaty mužčyna, jaki kryčyć: «Alaksandr!» «Ryhoravič», — u śmiech adkazvaje kandydat. Čałaviek dastaje z kišeni dvuch biełych pacukoŭ i demanstruje Taboliču. Zachapleńnia ŭ kandydata heta nie vyklikała, ale fotku zrabiŭ.
«U Salihorsku była narmalnaja tusoŭka taksama, a voś u Słucku ludzi dziŭnavata reahavali, chacieli padpisacca za Cichanoŭskaha. Pytalisia za kaho ja, za Rasiju ci Jeŭropu. Kali kazaŭ, što za Biełaruś, to kazali: treba vyznačycca», — raskazvaje muzyka.
Aleh Hubič i Aleś Tabolič.
«Babaryka, Capkała — jany nie pryjšli z palityki. Navat Cichanoŭski palitykaj nie zajmaŭsia. Tak i Tabolič. Ludziam nadakučyła palityka i palityki, što praŭładnyja, što apazicyjnyja. Ja dasiahnuŭ mety, što pretendenty ŭžo kažuć, što treba pavažać i movu, i kulturu. Ja tut usiaho paru mietaluh viedaju, a astatnich — nie. Prykolna», — kaža Aleś, hledziačy na čarhu.
Vidavočna, što Tabolič naŭrad ci źbiare nieabchodnyja podpisy i budzie sprabavać niešta zdać u CVK, ale svaich farbaŭ u hetuju vybarčuju kampaniju ŭ jaho atrymałasia dadać.
