«Paznajomilisia va «Ukantakcie» i ažanilisia studentami»
Baćki Ihara pracujuć u «Biełtelekamie». Sam jon advučyŭsia na nastaŭnika zamiežnych moŭ u Baranavickim dziaržaŭnym univiersitecie. Ale pa śpiecyjalnaści nie pracavaŭ — jamu vydali svabodny dypłom, bo nie zmahli raźmierkavać pa miescy žycharstva.
Žonka raskazvaje, što Ihar zaŭsiody zachaplaŭsia žurnalistykaj. Chadziŭ u škołu žurnalistyki, paśla staŭ kansultantam «Radyjo Svabody». Kanał stvaryŭ u 2013 hodzie.
«Jon chacieŭ źbirać luboha kštałtu infarmacyju pa Biełarusi. Kali karanavirus pačaŭsia, pisaŭ pra karanavirus. Ciapier usie cikaviacca vybarami — adpaviedna pra heta i staviŭ infarmacyju».
U «Biełaruś hałaŭnoha mozha» na siońnia bolš za 170 tysiač padpisantaŭ — heta adzin z najbujniejšych telehram-kanałaŭ krainy.
«Ja nie viedaju, jak jon heta robić, ale jon umieje rabić heta dobra. Aproč škoły žurnalistyki, Ihar nijakich kursaŭ nie zakančvaŭ. Jon čytaje šmat zamiežnych telehram-kanałaŭ, mahčyma, niejkija idei prychodzili i adtul», — miarkuje žonka.
Jana paznajomiłasia ź Iharam jašče ŭ 2009-m — pa pierapiscy va «Ukantakcie». U šlubie para šeść hod, ažanilisia studentami. U viasielnaje padarožža jeździli na mora ŭ Zatoku — praŭda, jašče da samoha viasiella, bo paśla nie atrymałasia b praź siesiju.
Darja taksama vučyłasia ŭ BarDU, na markietołaha-ekanamista. Pracuje ekanamistam u Baranavickaj centralnaj paliklinicy.
«Ja ciapier u dekrecie, ale dumaju, što na pracy ŭžo ŭsie ŭ kursie situacyi. Nie viedaju, kaniečnie, što budzie da momantu majho vychadu z dekretu, praciahnuć kantrakt ci nie — pakul z majho kiraŭnictva nichto nie vykazvaŭsia z hetaj nahody».
Łosiki hadujuć maleńkuju dačku. Darja zhadvaje, što Ihar byŭ vielmi rady, što ŭ ich budzie dziaŭčynka.
«Jon dobry baćka. Kali ŭ jaho jość volny čas, ja mahu spakojna pajści pa svaich spravach, jon z dačkoj pasiadzić — pakormić, pakładzie spać. Dačka Ihara vielmi lubić».
«Milicyjant skazaŭ, što ŭ ich pastanova hienprakurora z podpisam i piačatkaj na vobšuk»
U čaćvier Darja z mužam jak zvyčajna vyjšli ŭ abied prahulacca z dačkoj. Dadomu viarnulisia bližej da hadziny dnia.
«My padnialisia na lifcie na leśvičnuju kletku, i ź nižniaha paviercha pakazalisia dvoje supracoŭnikaŭ. Jany byli ŭ bałakłavach i akularach, chucieńka pakazali svaje paśviedčańni — pry hetym fatahrafii zakryli palcami. Ja paprasiła pakazać jašče raz — jany admovilisia. Skazali: nie pieražyvajcie, my milicyja, zaraz jašče ludzi padyduć. U vyniku ich nabrałasia 9 čałaviek.
Mužčyna pradstaviŭsia, što jon z Baranavickaha RAUS (što ŭ vyniku akazałasia zusim nie tak). Skazaŭ, što ŭ ich jość pastanova hienprakurora z podpisam i piačatkaj na vobšuk u našaj kvatery.
«Davajcie my jaho chutka praviadziom i vy nie budziecie pieraškadžać», — dadaŭ. Ja admoviłasia puskać, na što byŭ adkaz: ja tady vykliču ludziej, jany ŭzarvuć vam dźviery.
Ja patelefanavała baćku. Čakali jaho, bo jon ułaśnik žylla. U kvatery pry vobšuku prysutničała troje supracoŭnikaŭ, dvoje paniatych z našaha doma, baćka i moj muž.
Nie skažu, što kvateru pieraharnuli dahary nahami — napeŭna, ich bolš cikaviła technika. Stacyjanarny kampjutar, noŭtbuk, telefon jany adrazu kanfiskavali. Kazali, što Ihara zatrymlivać nie buduć i kab jon navat uziaŭ hrošy na tałončyk, bo nazad jaho nie paviazuć.
Pasadzili jaho ŭ siery bus, taniravany «Miersiedes», z numarami čaćviortaha rehijonu i źvieźli kudyści», — pierakazvaje ŭčorašnija padziei Darja.
Pra toje, što muž u izalatary na Akreścina ŭ Minsku, žonka daviedałasia tolki a 9-j viečara. Jana nie spała ŭsiu noč.
Siońnia Darja ŭ Minsku. Kaža, što znajšli Iharu advakata. Pieradać rečy mužu jana nie zmahła.
«Ja patelefanavała siońnia a 10-j ranicy na Akreścina — jany skazali, što ŭ ich sanapracoŭka budynka i nijakija pieradačy jany nie prymajuć», — dzielicca žonka.
Da kamandy, jakaja viadzie kanał u adsutnaść hałoŭnaha administratara, jana dačynieńnia nie maje.
«Nie viedała nivodnaha parola, nivodnaha kluča», — tłumačyć Darja.
«Muž nie čakaŭ, što za stolki času da vybaraŭ takoje adbudziecca»
Pra toje, što Ihar — administratar bujnoha telehram-kanała, viedali navat nie ŭsie pryjacieli. Dyj susiedzi naŭrad ci zhadvalisia — im u asnoŭnym za 50, chutčej za ŭsie, nie karystajucca telehramam.
«Ja b nie skazała, što ŭ Baranavičach my viadomyja ludzi. Nie dumaju, što na vulicy nas niechta paznaje», — zaŭvažaje Darja.
Pra krytyku Łukašenki ŭ bok telehram-kanałaŭ jana čuła, ale nie prasiła Ihara spynić pracu. Darja dahetul u šoku, što muža adpravili ŭ izalatar.
«Ja paśla kožnaha vykazvańnia pieražyvała, ale Ihar publikavaŭ takuju infarmacyju ŭ kanale, jakaja jość jašče na 5-10 roznych sajtach. I što heta budzie šturškom da vobšuku i zatrymańnia, ja nie čakała. Bo niejkich zaklikaŭ tam nie było — ja zaŭsiody čytaju jaho kanał i hladzieła, kab tudy nie patrapiła zabaronienaja infarmacyja.
Napeŭna, i muž nie čakaŭ, što za stolki času da vybaraŭ takoje adbudziecca. Pryčym biespadstaŭna. Čałavieku, jaki siadzić doma, hulaje tolki z dačkoj i sa mnoj, «šyjuć» arhanizacyju masavych mierapryjemstvaŭ — heta absurd».
