Studentki Biełaruskaha dziaržaŭnaha ŭniviersiteta kultury i mastactvaŭ Iłona Iłaryjonava i Viktoryja Lubamirava prasłavilisia na ŭsiu krainu 5 červienia padčas pikieta ŭ padtrymku Alaksandra Łukašenki kala HC «Dana Moł».
Deputat Siarhiej Kliševič pryvioŭ z saboj dziasiatak aktyvistaŭ BRSM, u tym liku i hetych dziaŭčat, kab atakavać karespandenta «Radyjo Svaboda», jaki vioŭ strym ź mierapryjemstva.
Čytajcie taksama. Aktyvisty BRSM razam z deputatam Kliševičam pamyłkova nakinulisia na Ordu: «Kolki vam zapłacili?!» VIDEA
«Tyja, chto pišuć hłupyja kamientary, kaža «čaho vy tut sabralisia», chto piša ŭsiu łuchtu, čarnuchu, vy poŭnyja… Nie viedaju chto», — paprasiła słova Iłona Iłaryjonava. Viktoryja Lubamirava stajała pobač, ale nie vykazvałasia. Aktyŭničali inšyja studenty z toj ža supołki.
Uviečary taho ž dnia błohiery apublikavali imiony, telefonnyja numary i akaŭnty ŭ sacyjalnych sietkach usich hetych aktyvistaŭ.
Iłona Iłaryjonava i Viktoryja Lubamirava raskazali ŭ siužecie na efiry «Biełaruś 1», što adbyvałasia paśla.
Iłona Iłaryjonava
Iłona: «My brali ŭdzieł u pikiecie ŭ padtrymku dziejnaha kiraŭnika dziaržavy pa zbory podpisaŭ i vyrašyli vykazać svaju aktyŭnuju pazicyju, dla čaho my, čamu my, što my tut robim i dla čaho pryjšli. Paśla čaho nas stali adšukvać u telehram-kanałach roznych, stali skidvać našy spasyłki ŭ sacyjalnych sietkach, moj asabisty numar telefona skinuli.
Litaralna praz paŭhadziny na nas pačaŭ licca ŭvieś hety niehatyŭ».
Viktoryja Lubamirava
Viktoryja: «Ja ni ŭ jakim razie nie zaklikała nikoha padtrymlivać mianie, padzialać majo mierkavańnie, ja nie ahitavała. Jość telehram-kanały, jakija majuć svaju pazicyju, jakaja nie supała z majoj pazicyjaj, i mianie apublikavali na hetym apazicyjnym kanale i skazali: «Šukajcie hetuju dziaŭčynu, chto viedaje — skidvajcie!»
Iłona: «Zdajecca, što ciabie pieraśledujuć, navat kali ty znachodzišsia doma, tabie zdajecca, što za taboj pastajanna hladziać, ciabie paŭsiul paznajuć.
Biaruć tvoj numar telefona i rehistrujuć na roznych sajtach. Naprykład, mianie zapisali da doktara, pastavili ŭ čarhu, što ja chaču kupić mašynu i chaču pryjechać jaje pahladzieć. I paśla hetaha nie jany asabista tabie zvoniać ź niekimi kankretnymi pahrozami — chacia i heta taksama było, — ale i z hetych kampanij».
Viktoryja: «Mnie za chvilinu prychodziła, moža, 50 paviedamleńniaŭ, vielmi abraźlivaha charaktaru, miescami navat vielmi. Strašna było ad taho, što budzie dalej. Jeździła na taksi pieršyja dva tydni paśla taho, što zdaryłasia, nadziavała masku i akulary. Pieršyja try dni ja nie spała ad słova «zusim». Mnie było strašna, mianie tresła, ja vypłakała ŭsie svaje ślozy za 21 hod, jakija ŭ mianie nakoplivalisia, jany byli vypłakanyja ŭ pieršyja try nočy. Ja piła pačak valarjany za noč. Doma ja znachodzicca ŭvohule nie mahła, mianie pačynała treści, ja ŭsio heta abnaŭlała, ja ŭsio heta pieračytvała, prosta ja nie razumieła, adkul u ludziej stolki złości».
Iłona: «Usie, kamu pisali takija kamientaryi, kaho ckavali ŭ internecie, — heta byli adny i tyja ž akaŭnty. My źviarnuli ŭvahu na toje, što prykładna 70% ź ich — heta fejkavyja akaŭnty, boty, u kaho niama padpisčykaŭ, a realnych ludziej tam było vielmi mała. Ale što było vielmi pryjemna, što siarod hetaj płyni niehatyvu ŭsio ž taki znachodzilisia ludzi, jakija taksama znachodzili našy spasyłki ŭ sacyjalnych sietkach i pisali pazityŭnyja kamientary, kazali, što ty małajčyna».
Viktoryja: «Tam było vielmi mała ludziej, chto pisaŭ sa svaich staronak, tam amal va ŭsich byli inšyja staronki, jakija, jak ja zrazumieła, stvorany dla taho, kab tak voś ananimna abražać i prynižać ludziej.
Da hetaha ja była aktyŭnym karystalnikam instahrama, vielmi šmat zdymała historyj, svoj kožny krok. Mama mnie zaŭsiody kazała, što heta mianie da dabra nie daviadzie, što treba dumać. Ale, jak kažuć, na pamyłkach vučacca. I ciapier ja ŭžo jakasna adbiraju ŭsio toje, što ja vykładvaju. Zrazumieła, što za mnoj pakul što jašče hladziać i sočać. Maim znajomym prapanujuć hrošy za infarmacyju pra mianie».
Iłona: «Kali my žyviom u pravavoj dziaržavie, to ŭsie pavinny adkazvać pa zasłuhach i ŭ abaviazkovym paradku tyja, chto zrabiŭ, na moj pohlad, sapraŭdy złačynstva, bo ŭ ich nie było takich pravoŭ abražać i pahražać našamu žyćciu, našamu honaru i hodnaści. Tamu ja liču: usich treba pryciahnuć da adkaznaści».
