19 žniŭnia na pasiadžeńni Kaardynacyjnaj rady byŭ abrany prezidyum, kali kazać hruba, to kiraŭnictva orhana. U jaho ŭvajšli były ministr kultury Pavieł Łatuška, juryst Maksim Znak, pradstaŭnica štaba Babaryki Maryja Kaleśnikava, kiraŭnik zabastoŭki na MTZ Siarhiej Dyleŭski, nobieleŭskaja łaŭreatka Śviatłana Aleksijevič, pradstaŭnica BCHD Volha Kavalkova, a taksama miedyjatar Lilija Ułasava.
Kali astatnija asoby viadomyja dla čytačoŭ, to proźvišča Lilii Ułasavaj zusim mała što kamu kaža. «Naša Niva» paznajomiłasia z pradstaŭnicaj rady, a taksama zadała joj niekalki pytańniaŭ.
Lilija Ułasava. Fota Miedyjacyja Jeŭropa-Azija.
«NN»: Raskažycie krychu pra siabie, a taksama pra toje, jak vy apynulisia ŭ Kaardynacyjnaj radzie.
Lilija Ułasava: Ja ŭ minułym juryst. Apošnija hadoŭ dziesiać zajmajusia miedyjacyjaj, ja mižnarodny miedyjatar. Na siońnia dapamahaju ludziam vyrašać kanflikty — heta maja prafiesijnaja dziejnaść. Mnie 67 hadoŭ. Ja nikoli raniej nie zajmałasia palitykaj,
chacia zaŭždy mieła hramadzianskuju pazicyju. U mianie jość šmat pytańniaŭ da ŭłady za toje, što jany rabili ŭsie hetyja hady, šmat z čym ja kateharyčna nie zhodnaja. Učora mianie vyłučyli ŭ Prezidyum Kaardynacyjnaj rady. U niejkaj stupieni tudy vypadkova trapiła, ale ciapier padklučajusia da pracy, znajomlusia z usim. Ja dumaju, što budu karysnaj.
«NN»: Rastłumačcie dla šyrokaha čytača, chto taki miedyjatar?
ŁU: Niejtralny čałaviek, jaki dapamahaje ŭrehulavać pytańni miž kanfliktujučymi bakami. Jon nie vynosić rašeńni, nie krytykuje, heta prafiesijny pieramoŭščyk, jaki dapamahaje bakam vyznačyć ich intaresy. Naładzić dyjałoh, bo baki, jakija ŭ kanflikcie, časta navat nie razmaŭlajuć miž saboj.
A miedyjatar daje mahčymaść ludziam sieści adzin nasuprać druhoha, pahladzieć u vočy, pačać damaŭlacca. Miedyjatar — heta taki dyryžor padčas pieramovaŭ. Havorka moža vieścisia nie tolki pra ludziej, jakija, skažam, razvodziacca, ale i pra jurydyčnyja asoby, dziaržaŭnyja orhany, hramadskija arhanizacyi — usie, u kaho jość prablemy.
«NN»: A chto vam prapanavaŭ uvajści ŭ Radu?
ŁU: Ja dastatkova viadomaja ž u jurydyčnych kołach, šmat hadoŭ uznačalvała hramadskuju arhanizacyju, što abjadnoŭvała jurystaŭ, jakija zajmajucca haspadarčymi spravami. Ja faktyčna źjaŭlajusia zasnavalnicaj miedyjacyi ŭ Biełarusi, u hetych kołach mianie taksama dobra viedajuć. Napeŭna, jany mianie i prapanavali.
«NN»: Što stała kančatkovaj takoj pstryčkaj, paśla jakoj vy pajšli ŭ Radu, stali zajmacca palitykaj?
ŁU: Ja ŭ palitycy tolki pieršyja kroki rablu. Usie hetyja hady maja hramadzianskaja pazicyja śpieła. Ja zaŭždy siabie adčuvała hramadzianinam i chacieła realizoŭvać pravy siabie jak hramadzianina. Padziei apošniaha času, mnie zdajecca, padniali ŭsich ludziej, bo hałasujem za adnaho kandydata, a atrymlivajem zusim procilehłaje. I hetyja falsifikacyi aburajuć nie tolki mianie, ale ŭsiu aktyŭnuju častku Biełarusi.
«NN»: Jakija pieršyja ŭražańni ad pracy Rady?
ŁU: Vielmi dobryja. Raspracavany tekst rezalucyi. Treba, kab hramadstva razumieła, što
Kaardynacyjnaja rada — heta taki orhan, jaki choča naładzić dyjałoh z uładami, rašyć prablemnyja momanty: vyzvalić palitviaźniaŭ, pačać kryminalnyja spravy za źbićcio mirnych ludziej i, kaniečnie, pryznačyć novyja vybary.
Siońnia my nakiravali vusnyja i piśmovyja zaprašeńni kiraŭniku Administracyi prezidenta [Iharu Sierhiejenku], hienieralnamu prakuroru [Alaksandru Kaniuku], staršyni Śledčaha kamiteta [Ivanu Naskieviču] i ministru ŭnutranych spraŭ [Juryju Karajevu] ab sustrečach u luby zručny čas, kab pačać dyjałoh.
Aburalna, kali pa TB hučyć ad ranku, što my niejkija zmoŭščyki, što my niejkija hrošy atrymlivajem — usio heta chłuśnia i manipulacyja. My nie chočam ničoha mianiać u mižnarodnych damovach, my chočam praciahvać supracoŭničać z usim śvietam, u tym liku z Rasijaj. Dachodzić da taho, što Kaardynacyjnuju radu nazvali «čornaj sotniaj» — heta taki psichałahičny pryjom, kali viešajecca taŭro, za jakim nie bačna ludziej. A my ludzi, jakija pradstaŭlajuć roznyja płasty nasielnictva.
Ciapier staić pytańnie pašyreńnia Kaardynacyjnaj rady, bo jość sotni achvotnych tudy ŭvajści, asabliva pradstaŭnikoŭ biznesu.
«NN»: Jość šaniec, što atrymajecca naładzić dyjałoh z uładaj?
ŁU: Ciažka skazać, jany ž ličać, što heta budzie prajavaj słabaści. U ich niama tradycyi pieramovaŭ. Jany ž mohuć tolki kazać ludziam, što treba rabić, a ničyjo mierkavańnie ich nie cikavić. Samaja važnaja prablema — u nas nikoli nie čuli narod i nie chočuć čuć.
Ale ŭ tym asiarodku šmat razumnych ludziej, jakija razumiejuć, što siłaj ničoha nie zrobiš. Nu pasadziać jašče sto čałaviek — i što dalej? Heta pryviadzie tolki da novych vybuchaŭ u hramadstvie. Treba damaŭlacca, moža, i nie na samym vysokim uzroŭni. Moža, budzie niejkaja padtrymka pa mižnarodnaj linii.
