Žurnalistcy Kaciarynie Andrejevaj 20 listapada vystavili abvinavačańnie pa artykule č. 1 art. 342 KK (Arhanizacyja i padrychtoŭka dziejańniaŭ, jakija hruba parušajuć hramadski paradak). Kaciaryna była zatrymanaja 15 listapada, kali viała strym dla «Biełsata» z razhonu «płoščy Pieramien».
U kvateru, dzie była žurnalistka razam z apieratarkaj, uvarvalisia supracoŭniki AMAP. Praź niejki čas Andrejeva znajšłasia na Akreścina, joj prysudzili administracyjny aryšt u 7 sutak. Adnak užo ŭ piatnicu stała viadoma, što suprać žurnalistki raspačali kryminalnuju spravu. Ciapier jaje pieraviaduć u SIZA Žodzina.
«Naša Niva» parazmaŭlała pra Kaciarynu Andrejevu ź jaje dziadulem, vieteranam žurnalistyki, byłym hałoŭnym redaktaram vydańnia «Trud v Biełarusi» Siarhiejem Vahanavym i jaje mužam, žurnalistam Iharam Iljašom.
Kaciaryna Andrejeva. Fota z fejsbuka
Kaciarynie 27 hadoŭ. Jaje sapraŭdnaje proźvišča Bachvałava, Andrejeva — heta tvorčy psieŭdanim. «Kacia ŭziała jaho ŭ honar baćki, jakoha zavuć Andrej, u ich vielmi ciopłyja adnosiny», — raskazvaje Siarhiej Vahanaŭ.
Dziacinstva dziaŭčynki prajšło ŭ minskim rajonie pablizu Załatoj Horki, Kazłova i Bieraścianskaj. U babuli ź dziadulem heta adzinaja ŭnučka. Baćki ŭ Kaciaryny fiłołahi.
Vučyłasia spačatku ŭ škole №19, a potym pierajšła ŭ biełaruskamoŭnuju himnaziju №23 na praśpiekcie Niezaležnaści. «Mnie zdajecca, što ŭ jaje ŭžo tady ŭźnikli mocnyja pačućci da radzimy. Ja byŭ na Kacinym vypusknym, jana była adzinaj z vypusknikoŭ, chto pramaŭlaŭ pa-biełarusku».
Jašče ŭ škole ŭ Kaciaryny vyjavilisia schilnaści da vyvučeńnia zamiežnych moŭ. Jana zajmałasia z repietytarami, daskanała vałodaje anhlijskaj, paśla škoły pastupiła na ispanskuju movu ŭ MDŁU. Adnak davučycca ŭ injazie nie atrymałasia. Na trecim kursie Kaciaryna niečakana navat dla svajakoŭ zabiraje dakumienty z univiersiteta, kab pajechać vałanciorkaj u Ispaniju.
Siarhiej Vahanaŭ z unučkaj. Archiŭnaje fota ŭziataje z fejsbuka
«Heta była prahrama pa achovie pryrody, ekałohii pa linii Jeŭrasajuza. Jany žyli ŭ ispanskaj viosačcy, ale atrymałasia tak, što ničoha nie rabili, a tolki atrymlivali hrošy ad kurataraŭ. Kaciu takoje nie zadavalniała, tamu jana źjechała adtul u Małahu [horad na poŭdni Ispanii — «NN»]. Tam jana stała vykładać anhlijskuju movu dla ispancaŭ», — apaviadaje Siarhiej Vahanaŭ.
U Ispanii Kaciaryna navat paśpieła ŭvajści ŭ adzin z prafsajuzaŭ i paŭdzielničać u zabastoŭcy. U vyniku historyja z vykładańniem skončyłasia nie duža pryhoža, kiraŭnictva moŭnaj škoły zastałosia vinnaje vykładčykam hrošy. Ahułam u Ispanii Kaciaryna prabyła bolej za dva hady.
Viartacca damoŭ Kacia vyrašyła z dapamohaj płatformy dla paputčykaŭ «Bła-bła-kar», tak jana abjechała dziesiać krain, pakul dabirałasia da Vilni. Užo tam byŭ nabyty bilet da Minska, ale litoŭskija pamiežniki vysadzili jaje na miažy praz praterminavanuju vizu. U vyniku niejki čas jaje pratrymali navat za kratami, ale potym adpuścili i skazali pierachodzić miažu.
«Sprava ŭ tym, što pierasiakać miažu pieššu było nielha, to Kacia zakinuła rečy ŭ džyp da niejkaha rasijanina i skazała, što pajedzie ź im, tak i davioz jaje da Fiłarmonii, a ŭžo adtul pajšła dadomu», — śmiajecca dziadula.
Ideja stać žurnalistam, jak uspaminaje Siarhiej Vahanaŭ, pryjšła da Kaci, kali jana viartałasia ź Jeŭropy na radzimu. U darozie jana napisała na konkurs «Narodny žurnalist» tekst «Pałanez na vakzale». «Dasłała mnie, kab ja pahladzieŭ, niešta papraviŭ, u vyniku hety artykuł zaniaŭ pryzavoje miesca, dypłom uručaŭ dypłamat Piatro Sadoŭski. Nichto nie viedaŭ, što Kacia — maja ŭnučka, ja nikomu nie kazaŭ.
Potym dla mianie było niečakanaściu ŭbačyć jaje publicystyku ŭ «Našaj Nivie». Taksama ja navat nie viedaŭ, što jana niešta dasyłała vydańniu. U mianie jość vierš «Žurnalistka» — heta pra jaje.
Jaje ŭsiu noč trymali ŭ pastarunku.
Prapanavali kavu i ziefir:
«Častujciesia, vyšejšaha hatunku!
Nie toje, što akreścinski čyfir…
Jakoje hłupstva vaša haładoŭka!
Ci ž vam nie treba nabirać vahu?!
Cukierku pakaštujcie, voś, «Karoŭka»…
Nie chočacie? A vy praź nie mahu…»
Joj sapraŭdy nie škodziła b pajeści.
U vočy poŭz viasiołkavy tuman.
Padumała: a jak ža moŭčki beścić
Jaje zvyškłapatlivy kapitan!
Padrychtavana zdymačnaja hrupa.
Lusterkam źziaje zorki abjektyŭ…
«Nu, źješ! Nu, źješ! — malili zrenki tupa. —
Źjasi, chutčej na volu vyjdzieš ty…
Nie psuj dla telebačańnia karcinku.
BT, RT raźviešany kručki.
Nie ŭsio ž pra hvałt amonaŭski płaścinku
Tabie krucić, pra kuli i dručki…»
Jaje ŭsiu noč trymali ŭ pastarunku.
Karcinku spadziavalisia zajmieć.
Dy tolki chto vyšejšaha hatunku,
Nikoli im užo nie zrazumieć.
«Mahčyma, hieny spracavali. Jaje pradzied, moj baćka David Pinchasik, byŭ viadomym žurnalistam, prababula Maryja Vahanava skončyła da vajny KIŽ, u 1939 hodzie kinuła dačku na siabroŭ i pajšła z vojskam u Zachodniuju Biełaruś, stvarała i była pieršym hałoŭnym redaktaram «Paleskaj praŭdy», a 24 červienia, zdajecca, vypuskała pieršy ŭ vajnu numar «Sovietskoj Biełoruśsii». Ja dumaju, što šmat u čym Kacia atrymała ŭ spadčynu jaje bajavy charaktar», — havoryć dzied.
U svajoj pracy Kaciaryna nikoli nie abminała vostrych temaŭ, pastajanna viała strymy «Biełsata». «Pastajanny i honar, i chvalavańni za ŭnučku. Jana absalutna addanaja prafiesii. Sama Kacia — čałaviek z noravam, charaktaram. My, rodnyja, padymali razmovy pra vyjezd za miažu, pakul tut niespakojna. Dyk jana adkazvała, što navat havorki pra heta być nie moža, zabaraniała pra heta havaryć».
Z žurnalistam Iharam Iljašom Kaciaryna ŭ šlubie ŭžo amal čatyry hady. «My paznajomilisia ŭ 2015 hodzie. Ja nie tak daŭno byŭ žurnalistam «Radyjo Svaboda», a Kacia ŭvohule tolki pačynała šlach u žurnalistycy, pryjšła supracoŭničać z redakcyjaj. Joj była vielmi cikavaja tema ŭdziełu biełarusaŭ u vajnie na ŭschodzie Ukrainy, mnie taksama, my abjadnoŭvali namahańni, pracavali razam, tak i zakachalisia adno ŭ adnaho. A trochu bolš čym praz hod paśla znajomstva syhrali viasielle», — raskazvaje Ihar.
Ihar i Kacia. Fota z fejsbuka
Para i dalej praciahvała pracavać razam, dadalisia hučnyja rasśledvańni karupcyi siarod vysokich čynoŭnikaŭ i biznesmienaŭ, nie zakidvali i temu Danbasa. Sioleta ŭ Kijevie vyjšła ichniaja supolnaja kniha «Biełaruski Danbas». «Kacia vielmi hanaryłasia, što ŭžo ŭ 26 hadoŭ zajmieła takuju surjoznuju knihu, raspracavała ŭnikalnuju temu, jakoj nichto bolš nie zajmaŭsia. Byli i pahrozy z boku hierojaŭ, jana napisała pra bajevika ŁDNR, jakoha zavierbavaŭ HUBAZiK, paśla hetaha byli pahrozy. Pisała zajavu ŭ milicyju, ale tam adkazali, što nie mohuć vyśvietlić, dzie hety čałaviek znachodzicca», — kaža Iljaš.
Ad 2017 hoda Kaciaryna supracoŭničaje z telekanałam «Biełsat». «Jana zorka strymaŭ. Jaje nieadnarazova zatrymlivali, pryciahvali da administracyjnaj adkaznaści. Kacia ŭ značna bolšaj stupieni, čym ja, vuličny žurnalist, jaki pastajanna adčuvaŭ pahrozu. Nielha skazać, što my nie praduhledžvali padobnaj situacyi, jana ŭsio cudoŭna razumieła i rychtavałasia.
Ja dumaju, što vystaŭleńnie abvinavačańnia pa kryminalnym artykule nie stała dla jaje šokam. Upeŭnieny, što jana dobra trymajecca i ŭpeŭnienaja ŭ tym, što pieramoža. Navat toj fakt, što Kacia admoviłasia davać choć niejkija pakazańni śviedčyć, što jana znachodzicca ŭ vydatnaj psichałahičnaj formie. My šmat razmaŭlali i vyrašyli, što budziem zastavacca ŭ krainie da apošniaj mahčymaści», — padsumoŭvaje Ihar.
